Βιταμίνη D: Πρόκειται για μία λιποδιαλυτή βιταμίνη, η οποία συντίθεται στο ανθρώπινο σώμα. Μάλιστα, είναι ιδιαίτερα σημαντική για τον οργανισμό. Αυτό, διότι προστατεύει τα οστά από τα κατάγματα και την οστεοπόρωση. Επιπλέον, παίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο σε πολλές άλλες παθήσεις. Αναλυτικότερα, όλα όσα οφείλετε να γνωρίζετε:
– Σολομός: Ο άγριος σολομός περιέχει περίπου 988 IU βιταμίνης D ανά μερίδα, ενώ ο σολομός εκτροφής περιέχει 250 IU κατά μέσο όρο. Αυτό είναι το 165% και το 42% της ημερήσιας πρόσληψης, αντίστοιχα.
– Ρέγγες και σαρδέλες: Η ρέγγα περιέχει 1.628 IU βιταμίνης D ανά μερίδα 100 γραμμαρίων. Οι ρέγγες, οι σαρδέλες και άλλα λιπαρά ψάρια, όπως το σκουμπρί, είναι επίσης καλές πηγές.
– Τόνος σε κονσέρβα: Ο κονσερβοποιημένος τόνος περιέχει 236 IU βιταμίνης D ανά μερίδα. Επιλέξτε ελαφρύ τόνο και καταναλώστε 170 γραμμάρια ή λιγότερο την εβδομάδα για να αποφύγετε τη συσσώρευση μεθυλ-υδραργύρου.
– Γαρίδες: Οι γαρίδες παρέχουν 152 IU βιταμίνης D ανά μερίδα και είναι επίσης πολύ χαμηλές σε λιπαρά. Περιέχουν χοληστερόλη, αλλά αυτό δεν αποτελεί λόγο ανησυχίας.
– Κρόκοι αυγών: Τα αυγά από κότες εκτροφής περιέχουν μόνο περίπου 30 IU βιταμίνης D ανά κρόκο. Ωστόσο, τα αυγά από όρνιθες που εκτρέφονται έξω ή ταΐζονται με τροφή εμπλουτισμένη με βιταμίνη D, περιέχουν πολύ περισσότερη.
– Άγρια Μανιτάρια: Τα μανιτάρια μπορούν να συνθέσουν τη βιταμίνη D2 όταν εκτίθενται σε υπεριώδες φως. Μόνο τα άγρια μανιτάρια ή μανιτάρια που έχουν υποβληθεί σε επεξεργασία με υπεριώδες φως είναι καλές πηγές βιταμίνης D.
Τα μειωμένα επίπεδα βιταμίνης D μπορεί να προάγουν την εμφάνιση κατάθλιψης στα ηλικιωμένα άτομα, σύμφωνα με τα συμπεράσματα αναρτημένης ανακοίνωσης, στο 45ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ενδοκρινολογίας, Μεταβολισμού και Σακχαρώδους Διαβήτη . Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, τα τελευταία χρόνια η ανεπάρκεια, ή η έλλειψη βιταμίνης D στους ηλικιωμένους, εκτός από αυξημένη συχνότητα εμφάνισης σκελετικών διαταραχών, συνδέεται και με διάφορες ψυχοσωματικές διαταραχές.
Ο κυριότερος παράγοντας φαίνεται πως είναι ότι περνάμε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας σε κλειστούς χώρους.
Όπως είχαν γράψει στην επιθεώρηση «Hormones» οι επιστήμονες του Αγίου Σάββα, οι εθελοντές τους (ως επί το πλείστον φοιτητές, νοικοκυρές, εργαζόμενοι γραφείων και υπάλληλοι) παρέμεναν σε κλειστούς χώρους στο μεγαλύτερο διάστημα της ημέρας και απέφευγαν την έκθεση στον ήλιο το καλοκαίρι για να προστατευθούν από τον καρκίνο του δέρματος.
Η χρήση αντηλιακών επίσης μπορεί να συμβάλλει στο πρόβλημα. Είναι καλά γνωστό πως ένα αντηλιακό με δείκτη προστασίας 15 μειώνει την περιφερειακή συγκέντρωση βιταμίνης D έως και 26 φορές ή κατά σχεδόν 99%.
Αλλοι παράγοντες που μπορεί να παίζουν ρόλο είναι η ατμοσφαιρική ρύπανση που δρα ως φυσικό φίλτρο της υπεριώδους ακτινοβολίας Β (UVB), η φθίνουσα ικανότητα παραγωγής βιταμίνης D από το δέρμα με την πάροδο της ηλικίας, αλλά και το σκούρο χρώμα δέρματος.
– Οστεοπόρωση
– Μακροχρόνια νόσο των νεφρών ή του ήπατος
– Δυσαπορρόφηση (κακή απορρόφηση θρεπτικών συστατικών στο έντερο) λόγω
– Υπερπαραθυρεοειδισμό (Υπερπαραγωγή μιας ορμόνης που ελέγχει το επίπεδο του ασβεστίου στο αίμα)
– Σαρκοείδωση, φυματίωση, ιστοπλάσμωση, ή άλλα κοκκιωματώδη νόσήματα (νόσοι με κοκκιώματα, δηλαδή συλλογές των κυττάρων που προκαλούνται από χρόνια φλεγμονή)
– Κάποια λεμφώματα (ένας τύπος καρκίνου)
– Άτομα με σκούρο δέρμα
– Εγκυμοσύνη και θηλασμό
– Χρήση ορισμένων φαρμάκων που επηρεάζουν το μεταβολισμό της βιταμίνη D όπως χολεστυραμίνη, αντιεπιληπτικά, γλυκοκορτικοειδή (κορτιζόνη κλπ), αντιμυκητιασικά, φάρμακα του AIDS
– Ηλικιωμένους με συχνά επεισόδια με πτώσεις, ή άτομα κάθε ηλικίας με μη-τραυματικό κάταγμα (κάταγμα χωρίς να δικαιολογείται από τη σφοδρότητα του τραυματισμού).
– παχυσαρκία (η βιταμίνη D μπορεί να πάρει «παγιδευτεί» στο λίπος του σώματος)
– Άτομα με περιορισμένη έκθεση στο φως του ήλιου.
– Υπερβολική χρήση αντηλιακών.
– Άτομα με σκουρόχρωμο δέρμα.
– Η αστικοποίηση και η τάση της εργασίας σε κλειστούς χώρους, καθώς και κάποιες συνήθειες ένδυσης σε ορισμένους λαούς.
– Βρέφη που θηλάζουν και παιδιά που βρίσκονται στην ανάπτυξη.
– Οι έγκυες γυναίκες και αυτές που θηλάζουν.
– Μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, οι οποίες έχουν αυξημένο κίνδυνο οστεοπόρωσης.
– Άτομα μεγαλύτερα των 50 ετών, επειδή η ικανότητα σύνθεσης της βιταμίνης D μειώνεται με την ηλικία.
– Άτομα με παθήσεις δυσαπορρόφησης λίπους όπως κοιλιοκάκη, νόσος του Crohn, κυστική ίνωση και παγκρεατίτιδα.
– Άτομα με ηπατικές και νεφρικές παθήσεις ή ενζυμικές ανεπάρκειες.
– Άτομα που ζουν στο βόρειο ημισφαίριο (γεωγραφικό πλάτος μεγαλύτερο από 35°) ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
– Υποπαραθυρεοειδισμός
– Παχύσαρκα άτομα.
Σύμφωνα με τις ισχύουσες αμερικανικές συστάσεις, ο οργανισμός των ατόμων ηλικίας 1 έως 70 ετών χρειάζεται 600 διεθνείς μονάδες βιταμίνης D την ημέρα, ενώ μετά τα 71 χρειαζόμαστε 800 μονάδες ημερησίως. Τα ειδικά συμπληρώματα βιταμίνης D είναι απαραίτητα κυρίως για όσους πάσχουν από οστεοπόρωση ή είναι μεγαλύτεροι από 65 ετών. Στην αγορά υπάρχουν σκευάσματα που περιέχουν ασβέστιο και βιταμίνη D.
– Η απλή βιταμίνη D, για να δημιουργήσει παρενέργειες, πρέπει να ληφθεί σε τεράστιες δόσεις, τέτοιες που είναι αδύνατον να χορηγηθούν από το γιατρό!
– Μια ειδική μορφή βιταμίνης D (αλφακαλσιδόλη), αν ληφθεί χωρίς τη συμβουλή γιατρού και σε μεγάλες δόσεις, σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει αύξηση του ασβεστίου στα ούρα και στο αίμα, και αν αυτό χρονίσει, να δημιουργηθούν πέτρες στα νεφρά. Έτσι, οι ειδικοί συνιστούν ειδικές εξετάσεις ένα μήνα μετά την έναρξη της λήψης του σκευάσματος.