Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προχώρησε στη δημιουργία μιας διεθνούς επιτροπής για τη μοναξιά με στόχο να διαχειριστεί το σημαντικό αυτό παγκόσμιο πρόβλημα, οι επιπτώσεις του οποίου ξεπερνούν άλλα σοβαρά προβλήματα δημόσιας υγείας όπως η παχυσαρκία.
Επικεφαλής στην επιτροπή που έχει προγραμματιστεί να λειτουργήσει για τρία χρόνια, ορίστηκε ο γενικός χειρουργός των ΗΠΑ, δρ. Vivek Murthy, ενώ μέλος της επιτροπής είναι, μεταξύ άλλων, η απεσταλμένη της Αφρικανικής Ένωσης για τη νεολαία, Chido Mpemba – μια επιτροπή που αποτελείται από 11 υποστηρικτές και υπουργούς της κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένου του Ralph Regenvanu, του υπουργού προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή στο Βανουάτου της Ωκεανίας, και την Ayuko Kato, υπουργό αρμόδια για τα μέτρα για τη μοναξιά και την απομόνωση στην Ιαπωνία.
Η απόφαση για τη δημιουργία της επιτροπής έρχεται μετά την πανδημία Covid-19, η οποία διέκοψε την οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα, αυξάνοντας τα επίπεδα μοναξιάς, αλλά και εν μέσω μιας καλύτερης συνειδητοποίησης του μεγέθους και της σημασίας του προβλήματος. «Η μοναξιά ξεπερνά τα σύνορα και εξελίσσεται σε μια παγκόσμια ανησυχία για τη δημόσια υγεία, επηρεάζοντας κάθε πτυχή της υγείας, της ευημερίας και της ανάπτυξης. Η κοινωνική απομόνωση δεν γνωρίζει ηλικία ή όρια», σχολίασε η κα Mpemba.
Υπενθυμίζεται ότι, για να αναδείξει το μέγεθος του προβλήματος, ο δρ. Murthy είχε συγκρίνει τις επιπτώσεις της μοναξιάς στην υγεία με αυτές του καπνίσματος 15 τσιγάρων την ημέρα, προσθέτοντας ότι αποτελεί ένα ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα από την παχυσαρκία και τη σωματική αδράνεια.
Αξιοσημείωτο είναι ότι, ενώ η μοναξιά συχνά θεωρείται πρόβλημα των ανεπτυγμένων χωρών, ο δρ. Murthy επισημαίνει ότι τα ποσοστά των ηλικιωμένων που βιώνουν κοινωνική απομόνωση είναι παρόμοια σε όλες τις περιοχές του κόσμου. Σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας, η μοναξιά σχετίζεται με 50% αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης άνοιας και 30% αυξημένο κίνδυνο πρόκλησης στεφανιαίας νόσου ή εγκεφαλικού επεισοδίου.
Ωστόσο, δεν αποτελεί αποκλειστικά πρόβλημα των μεγαλύτερων ηλικιών. Τα διαθέσιμα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι ένα 5%-15% των εφήβων είναι μοναχικοί, με το πρόβλημα να διαφαίνεται εντονότερο στην Αφρική (12,7% των εφήβων) συγκριτικά με την Ευρώπη (5,3%). Προκύπτει, επιπλέον, ότι οι νέοι που βιώνουν μοναξιά στο σχολείο είναι πιο πιθανό να εγκαταλείψουν το πανεπιστήμιο και να χαρακτηρίζονται από χειρότερη οικονομική κατάσταση στην ενήλικη ζωή τους. Το αίσθημα αποσύνδεσης και έλλειψης υποστήριξης στο εργασιακό περιβάλλον μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλότερη εργασιακή ικανοποίηση και απόδοση, επισημαίνουν οι ειδικοί.
Η Mpemba αποκάλυψε ότι, σε ολόκληρη την Αφρική, όπου το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού αποτελείται από νέους, οι προκλήσεις σχετικά με την ειρήνη, την ασφάλεια και την κλιματική κρίση, καθώς και τα υψηλά επίπεδα ανεργίας, συμβάλλουν στην κοινωνική απομόνωση. «Πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να επαναπροσδιορίσουμε την αφήγηση που περιβάλλει τη μοναξιά, ιδιαίτερα για τους ευάλωτους πληθυσμούς, που αποκλείονται από το ψηφιακό χάσμα», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Ο δρ. Murthy πρόσθεσε: «Αυτά τα ζητήματα δεν αφορούν μόνο σε μια συγκεκριμένη χώρα. Είναι ένα πρόβλημα που συχνά υποτιμάται, όμως η μοναξιά αποτελεί απειλή για τη δημόσια υγεία».
