Τσίμπημα μέλισσας: Αποτελεί κάτι επικίνδυνο τόσο από αλλεργικής απόψεως, όσο και από μολύνσεως. Αυτό, συμβαίνει, διότι η σφίγγα τρώει νέκταρ. Όμως, σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να τραφεί από σάπια κρέατα. Μπορεί επίσης να τραφεί από απομεινάρια σκουπιδιών. Αυτό, θα έχει ως συνέπεια, τη μεταφορά ενός μικροβίου, με το τσίμπημα, σε κάποιον άνθρωπο.
– Καθαρίστε την περιοχή με προσοχή
– Εφαρμόστε πάγο. Ακουμπήστε μια παγοκύστη για να αποφύγετε το πρήξιμο.
– Πάρτε κάποιο αντιισταμινικό ή κρέμα κορτιζονούχο για τη φαγούρα και κάποιο παυσίπονο για τον πόνο αν χρειάζεται.
– Εάν έχετε σοβαρή αναφυλακτική αντίδραση, ξαπλώστε και αφαιρέστε με πολύ προσοχή το κεντρί ώστε να μην διαχυθεί το δηλητήριο στους ιστούς και ζητήστε άμεσα ιατρική βοήθεια.
– Κνίδωση
– Κνησμός στα μάτια
– Συσφιγκτικό αίσθημα στο λαιμό και στο θώρακα
– Οίδημα του λάρυγγα, που προκαλεί δυσχέρεια αναπνοής
– Βήχας ή συριγμός
– Σοβαρή κνίδωση
– Κοιλιακές κράμπες, ναυτία και εμετός.
– Ελάττωση της αρτηριακής πίεσης που μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια της συνείδησης
Αν δεν υπάρχουν φάρμακα χρησιμοποιήστε μαγειρική σόδα, αμμωνία, ξίδι ή λεμόνι. Υπάρχει όμως διαφοροποίηση στη χρήση, αν μας τσιμπήσει μέλισσα βάζουμε αμμωνία ή πολτό από μαγειρική σόδα, γιατί το δηλητήριο είναι όξινο και με την αμμωνία εξουδετερώνεται.
Στο τσίμπημα της σφήκας το δηλητήριο είναι αλκαλικό και με το ξίδι (όξινο) εξουδετερώνεται. Αν το κάνουμε ανάποδα είναι σαν να υποβοηθήσαμε το τσίμπημα. Nα φοράτε ταυτότητα (λαιμό, χέρι) με την αλλεργική πάθηση σας και με τηλέφωνο επικοινωνίας με άτομο που είναι ενήμερο για το νόσημα σας σε περίπτωση απώλειας επαφής με το περιβάλλον.