Έλκος στομάχου: Το στομαχικό έλκος είναι μια ασθένεια που τα παλιά χρόνια λεγόταν πως την προκαλούσε το άγχος και το στρες. Με την εξέλιξη της ιατρικής όμως έχουμε βρει πως δεν ισχύει αυτό.
Το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού (H. Pylori). Το βακτηρίδιο αυτό είναι αρκετά σύνηθες. Βρίσκετε στα 2/3 του παγκόσμιου πληθυσμού. Δυστυχώς προκαλεί έλκος στο στομάχι όπως και στο άνω λεπτό έντερο. Το έλκος μπορεί να επιφέρει:
Όπως βλέπετε μπορεί να προκαλέσει πολύ σοβαρά προβλήματα. Έτσι παρακάτω έχουμε συγκεντρώσει τρόπους για να μπορέσετε με φυσικούς τρόπους να το καταπολεμήσετε.
Σύμφωνα με έρευνα του 2003, τα προβιοτικά, που περιέχονται στο γιαούρτι και στα προϊόντα ζύμης όπως στο λάχανο τουρσί και στο κορεάτικο τουρσί kimchi, βοηθούν στην καταπολέμηση του H. Pylori.
Η πιπερόριζα είναι φυσικό αντιβακτηριδιακό που συντελεί στην καταπολέμηση του H. Pylori.
Πρόκειται για ακόμη ένα αντιβακτηριδιακό που καταπολεμεί το H. Pylori. Η πιο σημαντική ένωση που κάνει τη διαφορά είναι μία ουσία που ονομάζεται καψαϊκίνη, η οποία συναντάται σε πολλά καυτερά και μη πιπέρια.
Ένα ακόμη μυστικό ενάντια στο H. Pylori είναι το ελαιόλαδο. Και αυτό επειδή το ελαιόλαδο είναι ισχυρό αντιβιοτικό που παραμένει σταθερό ακόμη και στις πιο όξινες συνθήκες.
Υπάρχουν ενδείξεις που αποδεικνύουν ότι η κατανάλωση 250mg χυμού κράνμπερι καθημερινά μπορεί να συμβάλει στην καταπολέμηση των λοιμώξεων που ενδέχεται να προκαλέσει το H. Pylori. Ο λόγος είναι ότι τα κράνμπερι είναι πιο πλούσια σε αντιοξειδωτικές ουσίες.
Τα φλαβονοειδή που περιέχονται στο πράσινο τσάι παρεμποδίζουν την ανάπτυξη του H. Pylori και προστατεύουν ενάντια στον καρκίνο του στομάχου.
Μία διατροφή πλούσια σε ίνες συμβάλει στην παρεμπόδιση του έλκους και προστατεύει ενάντια στις ασθένειες που προκαλούνται από αυτό. Στα τρόφιμα που είναι πλούσια σε ίνες περιλαμβάνονται η βρώμη, ο λιναρόσπορος, το κριθάρι, τα πορτοκάλια, τα μήλα και τα καρότα.
Έχει αποδειχθεί ότι η κατανάλωση συκωτιού και άλλων τροφίμων που είναι πλούσια σε βιταμίνη Α, (λαχανίδα, σπανάκι, γλυκές πατάτες, καρότα κ.α.) συμβάλει στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης έλκους.