Αφήνοντας στην άκρη το κοινωνικό στίγμα που συνοδεύει το φάγωμα των νυχιών, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η αντιαισθητική αυτή συνήθεια συνοδεύεται και από σοβαρούς κινδύνους για την υγεία.
Στις ηλικίες 18 έως 22 ετών, υπολογίζεται ότι σχεδόν ένας στους τέσσερις νεαρούς ενήλικες εξακολουθούν να τρώνε τα νύχια τους, με τους περισσότερους να σταματούν πλέον όταν φτάνουν στα 30 τους χρόνια. Η ονυχοφαγία, όμως, δεν είναι αθώα, αλλά μία συνήθεια που κρύβει πολλούς κινδύνους – και οι συνέπειές της δεν περιορίζονται στα προφανή, εξήγησε προ ημερών στο περιοδικό «Time Magazine» ο ειδικός στην υγεία και την χειρουργική των νυχιών Δρ. Ρίτσαρντ Κ. Σερ, δερματολόγος στο Ιατρικό Κολέγιο Weill Cornell του Πανεπιστημίου Cornell στη Νέα Υόρκη.
«Για πολλούς και διάφορους λόγους το φάγωμα των νυχιών είναι επικίνδυνο» λέει ο Richard Scher, ειδικός στις διαταραχές ονύχων από το Weill Cornell Medical College και μέλος της Αμερικανικής Ένωσης Δερματολογίας.
Καταρχήν τα νύχια μας «φιλοξενούν» όλων των ειδών τα μικρόβια, και ιδιαίτερα μια οικογένεια βακτηρίων, με την επιστημονική ονομασία enterobacteriaceae, στα οποία περιλαμβάνονται αυτά που προκαλούν σαλμονέλα και E. coli.
Όταν τρώει κανείς τα νύχια του, τα βακτήρια αυτά «ταξιδεύουν» στο στόμα του και από εκεί στο έντερό του, όπου μπορεί να προκαλέσουν γαστρο-εντερικές λοιμώξεις, οι οποίες οδηγούν σε διάρροια και κοιλιακό άλγος.
Όσοι έχουν αυτή τη συνήθεια για καιρό μπορεί να υποφέρουν ακόμη από μια μόλυνση που ονομάζεται παρωνυχία.
Οποιαδήποτε οπή ή εκδορά στο δέρμα γύρω από τα δάχτυλα επιτρέπει την είσοδο των βακτηρίων μέσα στον οργανισμό. Στη συνέχεια προκαλείται πρήξιμο, ερυθρότητα και πύον γύρω και κάτω από το νύχι, το οποίο πρέπει να αποστραγγιστεί χειρουργικά και να χορηγηθούν αντιβιοτικά ή αντιμυκητιασικοί παράγοντες, σύμφωνα με τον Scher.
«Αν η λοίμωξη είναι βακτηριακή, τότε η μόλυνση στο νύχι είναι επίπονη» είπε ακόμη ο ίδιος μιλώντας στο Time.
Δείτε τι μπορεί να σας συμβεί αν τρώτε τα νύχια σας.
Σύμφωνα με το δερματολόγο Chris Adigun, μία ακόμη κοινή μόλυνση ανάμεσα σε αυτούς που τρώνε τα νύχια τους είναι ο ιός των κονδυλωμάτων HPV. Αφού μολύνει τα δάχτυλα, στη συνέχεια μπορεί να μεταδοθεί στο στόμα και τα χείλη.
Ακόμη, οι κίνδυνοι από το δάγκωμα των νυχιών επεκτείνονται και στα δόντια, ενώ όσοι τρώνε τα νύχια τους συχνά υποφέρουν από υψηλότερα ποσοστά ουλίτιδας και άλλων στοματικών μολύνσεων.
Για πολλούς ανθρώπους το δάγκωμα των νυχιών είναι μια εκδήλωση στρες ή ψυχολογικών διαταραχών, ενώ σύμφωνα με τον Scher δεν είναι δύσκολο να πείσει κανείς τον εαυτό του να απαλλαγεί από αυτή τη συνήθεια.
Τα εντεροβακτήρια βρίσκουν κάτω από το νύχι το ιδανικό περιβάλλον για να αναπτυχθούν και να πολλαπλασιασθούν – και δεν χρειάζεται να είναι κάποιος γιατρός για να αντιληφθεί ότι αν βάλει στο στόμα του βακτήρια του εντέρου, είναι πολύ πιθανό να αρρωστήσει. Όντως, όταν τα βακτήρια αυτά φτάσουν στο στόμα και στο στομάχι, προκαλούν γαστρεντερικές λοιμώξεις που συχνά οδηγούν στην διάρροια και σε τρομερούς πόνους στην κοιλιά.
Στα νύχια μπορεί επίσης να βρουν «καταφύγιο» οι ιοί που προκαλούν λοιμώξεις του αναπνευστικού, όπως η γρίπη και το κρυολόγημα, προσθέτει από την πλευρά του ο Δρ. Λώρενς Ε. Γκίμπσον, καθηγητής Δερματολογίας στην Ιατρική Σχολή Mayo, στο Ρότσεστερ της Μινεσότα.
Οι ιοί αυτοί μεταδίδονται όταν έρθουν σε επαφή με τον βλεννογόνο (σ.σ. το εσωτερικό τοίχωμα) των ματιών, της μύτης και του στόματος – και αυτός είναι ο λόγος που οι ειδικοί διαρκώς μας λένε να βήχουμε στο μανίκι μας και να μην βάζουμε τα χέρια στο στόμα την εποχή της γρίπης.
Πρόβλημα στα δόντια Επειδή, όμως, η ονυχοφαγία είναι εξαιρετικά συνηθισμένη σε παιδιά και εφήβους, μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα ακόμα και στα δόντια. «Αναλόγως με την ηλικίαέναρξης και τη διάρκεια της ονυχοφαγίας, το συνεχές δάγκωμα μπορεί να οδηγήσει σε κακή σύγκλιση των δοντιών, αλλαγή του σχήματος των μπροστινών δοντιών ή και στην παρεκτόπισή τους», λέει ο Δρ. Σερ.
Τα δόντια δεν είναι προορισμένα να μασούν όλη την ώρα και έτσι όταν κάποιος τρώει τα νύχια του, τα φθείρει ταχύτερα απ’ ό,τι όσοι δεν τα τρώνε, προσθέτει ο αισθητικός οδοντίατρος Δρ. Τόμας Π. Κόνελυ, επίκουρος καθηγητής στο Κολέγιο Οδοντικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Κολούμπια, στη Νέα Υόρκη. «Επιπλέον, το δάγκωμα των νυχιών ασκεί μεγάλες πιέσεις στα μπροστινά δόντια και μπορεί να τα εξασθενήσει και υπάρχει κίνδυνος να σπάσουν».
Ο κίνδυνος μετάδοσης μικροβίων, όμως, είναι μία μόνο από τις δυνητικές συνέπειες που απειλούν τους ονυχοφάγους. Ένα άλλο πρόβλημα, λέει ο Δρ. Σερ,είναι μία λοίμωξη που λέγεται παρωνυχία και χαρακτηρίζεται από εισβολή βακτηρίων βαθιά στο δέρμα, μέσα από μικροσκοπικές αμυχές στα «πετσάκια» γύρω από τα νύχια.Η παρωνυχία, που συχνά προκαλείται από το επικίνδυνο βακτήριο χρυσίζων σταφυλόκοκκος, είναι μία από τις συχνότερες παθήσεις των νυχιών. Προκαλεί πύον, κοκκίνισμα και «πρήξιμο» στο δέρμα των νυχιών και συχνά απαιτεί χειρουργική αντιμετώπιση και θεραπεία με αντιβιοτικά ή αντιμυκητιακά φάρμακα.
Και μετά, είναι οι μυρμηγκιές (ή μυρμηκιές, επιστημονικά αποκαλούνται ακροχορδόνες). Οι μυρμηγκιές προκαλούνται από ορισμένα στελέχη του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων (του γνωστού μας HPV), όταν αυτά εισβάλλουν στο δέρμα από κάποια μεγάλη σχισμή ή από τμήματά του με υπερβολική υγρασία – συνθήκες εξαιρετικά συνηθισμένες σε όσους τρώνε τα νύχια τους. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο HPV μπορεί κάλλιστα να «μεταπηδήσει» από τα δάκτυλα στο στόμα.