Τσίμπημα φιδιού: Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τα δήγματα φιδιών και την αντιμετώπισή τους.
Τα δηλητηριώδη είδη φιδιών στην Ελλάδα ανέρχονται μόλις σε επτά, και είναι καλό να γνωρίζουμε πώς μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε αν εμείς ή κάποιος δικός μας πέσει θύμα τσιμπήματος από φίδι.
Στη χώρα μας (και στην Ευρώπη) τα δηλητηριώδη φίδια είναι έχιδνα (οχιά), σύμφωνα με το Κέντρο Δηλητηριάσεων. Τα δαγκώματα από δηλητηριώδη φίδια είναι επικίνδυνα και μπορεί να αποβούν θανατηφόρα. Το τσίμπημα της οχιάς αναγνωρίζεται από τα δύο σημαδάκια που αφήνει.
Σύμφωνα με το εγχειρίδιο πρώτων βοηθειών του Εθνικού Κέντρου Άμεσης Βοήθειας (ΕΚΑΒ), η βαρύτητα της δηλητηρίασης εξαρτάται από ορισμένους παράγοντες.
Στους παράγοντες αυτούς συμπεριλαμβάνονται η ηλικία, η γενική κατάσταση της υγείας, η θέση και το βάθος του δήγματος.
Ρόλο παίζει επίσης το μέγεθος του φιδιού και το αν μετακινήθηκε ή όχι το θύμα.
Οι επιδράσεις των δηλητηρίων των φιδιών χωρίζονται σε δυο κατηγορίες:
Στα τοπικά συμπτώματα. Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται πόνος, οίδημα, μελανιές και φυσαλίδες που επεκτείνονται μέσα σε λίγες ώρες. Οι φυσαλίδες μπορεί να επιμολυνθούν από μικρόβια και να εξελιχθούν σε γάγγραινα.
Στα γενικευμένα συμπτώματα. Εκδηλώνονται σε περίπτωση που απορροφηθεί το δηλητήριο και είναι τα πιο ανησυχητικά. Συμπεριλαμβάνουν έμετο, αδυναμία, ζάλη, ρίγος με πυρετό, εφιδρώσεις και αιμορραγικές εκδηλώσεις. Επίσης μπορεί να παρατηρηθούν ταχυκαρδία, υπόταση, shock, πνευμονικό οίδημα και οξεία νεφρική ανεπάρκεια.
Πρώτο μέλημα μετά το τσίμπημα φιδιού είναι να ακινητοποιηθεί το θύμα, για να μην μπει το δηλητήριο στην κυκλοφορία του αίματος.
Το ΕΚΑΒ συνιστά τα εξής:
Λίγα είδη σκορπιών, όπως το Centoyroides Exilicanda , προκαλούν δυνητικά σοβαρή δηλητηρίαση. Μετά το αρχικό δήγμα, το οποίο γίνεται αντιληπτό σαν τσίμπημα μέλισσας έχουμε:
Τα περισσότερα τσιμπήματα σκορπιών δεν χρειάζονται ιατρική περίθαλψη. Αλλά εάν είναι σοβαρά, ίσως χρειαστεί να λάβετε φροντίδα σε νοσοκομείο. Μπορεί να σας χορηγηθούν ηρεμιστικά για τους μυϊκούς σπασμούς και ενδοφλέβια φάρμακα για τη θεραπεία της υψηλής αρτηριακής πίεσης, της διέγερσης και του πόνου.
Η χρήση αντιδότου για το δηλητήριο του σκορπιού (ανάλογα με το είδος του) παραμένει δευτερεύουσα θεραπεία λόγω της μη-εγγυημένης αποτελεσματικότητας, των παρενεργειών, του κόστους και της πρόσβασης σε αυτό. Το αντίδοτο στο δηλητήριο του σκορπιού είναι πιο αποτελεσματικό εάν χορηγείται πριν εμφανιστούν τα συμπτώματα, ως προφύλαξη.
Η θεραπεία σας θα εξαρτηθεί επίσης από το εάν ο γιατρός θα διαπιστώσει ότι τα συμπτώματά σας οφείλονται σε αλλεργική αντίδραση και όχι στις επιδράσεις του δηλητηρίου.
Ο θάνατος μπορεί να προέλθει λόγω καρδιακής ή αναπνευστικής ανεπάρκειας. Σε ήπιες περιπτώσεις, τοπικά εφαρμόζουμε ψυχρά επιθέματα και δίνουμε αναλγητικά. Εάν εμφανιστούν συμπτώματα από την καρδιά αναζητούμε ιατρική βοήθεια. Όπως και σε κάθε περίπτωση αναζητούμε ιατρική βοήθεια.