Παιδική κατάθλιψη: Η κατάθλιψη δεν είναι μία ψυχική ασθένεια που αφορά μόνο τους ενηλίκους. Δυστυχώς τα παιδιά και οι έφηβοι μπορεί να νοσούν κι αυτοί από κατάθλιψη.
Παιδική κατάθλιψη: Τι ισχύει
Πολλές φορές οι ενήλικες πιστεύουν ότι τα παιδιά και οι έφηβοι δεν διατρέχουν κανένα κίνδυνο για να νοσήσουν από κατάθλιψη, μιας και πιστεύουν ότι έχουν περιορισμένη αντίληψη και ελάχιστες αρνητικές εμπειρίες.
Ωστόσο, η σύγχρονη επιστήμη ανατρέπει σήμερα τις παραπάνω απόψεις και αποδεικνύει ότι το καθεστώς της ψυχικής υγείας δεν προβαίνει σε διακρίσεις όσον αφορά την ηλικία. Μάλιστα, έχει αποδειχθεί ότι η κατάθλιψη στην παιδική και εφηβική ηλικία μοιράζεται ένα κοινό υπόβαθρο συμπτωμάτων με τη μείζονα καταθλιπτική διαταραχή των ενηλίκων.
Παιδική κατάθλιψη: Επιδημιολογία
Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου Κατάθλιψης και τον Θάνο Ασκητή, περίπου το 5% των παιδιών και των εφήβων παγκοσμίως πάσχουν από κατάθλιψη. Οι επιστημονικές μελέτες υποδεικνύουν ότι η κατάθλιψη στα παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας των δυτικών κοινωνιών κυμαίνεται από 1,9% έως 3,4%, ενώ στους εφήβους αγγίζει το 3,2% με 8,9%.
Περίπου το 50% των παιδιών με κατάθλιψη αναμένεται να εμφανίσουν ένα επεισόδιο υποτροπής τουλάχιστον για μια φορά, κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής τους. Ενώ δεν εντοπίζονται σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο φύλων στα ποσοστά της κατάθλιψης μέχρι την ηλικία των 15 ετών. Οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι μετά το πέρας αυτής της ηλικίας, το ποσοστό των γυναικών διπλασιάζεται σε σύγκριση με τους άνδρες.
Παιδική κατάθλιψη: Τα συμπτώματα
Ποια είναι λοιπόν τα συμπτώματα που πρέπει να ανησυχήσουν τους γονείς; Ένα παιδί ή ένας έφηβος πρέπει να εμφανίζει τουλάχιστον 5 από τα παρακάτω 9 συμπτώματα, κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου 2 εβδομάδων, με το κυρίαρχο σύμπτωμα να περιλαμβάνει μελαγχολική, ευερέθιστη διάθεση ή ανηδονία:
Καταθλιπτική ή ευερέθιστη διάθεση κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας.
Μειωμένο ενδιαφέρον ή αδυναμία απόλαυσης δραστηριοτήτων που στο παρελθόν θεωρούνταν ευχάριστες.
Ανικανότητα συγκέντρωσης ή αναποφασιστικότητα.
Αϋπνία ή υπερυπνία.
Υπερβολική κούραση μετά από αρκετό ύπνο.
Αλλαγή της όρεξης, που μπορεί να οδηγήσει σε απότομη διακύμανση του βάρους (ανορεξία ή βουλιμία).
Αισθήματα αναξιότητας ή υπερβολικής ενοχής.
Επαναλαμβανόμενες σκέψεις θανάτου / αυτοκτονικός ιδεασμός.
Ψυχοκινητική διέγερση ή επιβράδυνση.
Εάν αντιληφθείτε πως το παιδί σας αντιμετωπίζει κάποια από τα παραπάνω συμπτώματα, τότε θα πρέπει να απευθυνθείτε σε ειδικό γιατρό, προκειμένου εκείνος να σας δώσει λύση. Οι γονείς θα πρέπει να μην “κλείνουν” τα μάτια στο πρόβλημα, μιας και πλέον τα παιδιά αντιμετωπίζουν διαφορετική πραγματικότητα από αυτή που είχαν οι γονείς τους σε παιδική ηλικία.
