Έλλειψη σιδήρου: Το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπινου οργανισμού χρειάζεται τον σίδηρο. Ο λόγος δεν είναι άλλος φυσικά από τη σωστή λειτουργία του. Επίσης, ο σίδηρος βοηθά στη δράση κάποιον ενζύμων. Συγκεκριμένα, εκείνων των ενζύμων, τα οποία λαμβάνουν μέρος στη διαδικασία που έχει να κάνει με την παραγωγή ενέργειας.
Ο σίδηρος αποθηκεύεται στους ιστούς, αλλά με συγκεκριμένη μορφή, Αυτή η μορφή ονομάζεται φεριτίνη και η απορρόφησή της γίνεται από το λεπτό έντερο, παιρνώντας από το αίμα στον μυελό των οστών. Ο σίδηρος χρησιμεύει στην παρασκευή αιμοσφαιρίνης, την οποία ενσωματώνουν με τη σειρά τους, τα ερυθρά αιμοσφαίρια.
Οι δύο κατηγορίες σιδήρου που υπάρχουν στις τροφές είναι α) ο αιμικός σίδηρος, ο οποίος είναι ζωικής προέλευσης και β) ο μη αμικός σίδηρος, ο οποίος είναι φυτικής προελεύσεως.
Έλλειψη σιδήρου: Προκαλεί αναιμία, συχνές ζαλάδες και πονοκεφάλους.
Οι ασθενείς νιώθουν συνεχώς κουρασμένοι και να έχουν ατονία.
Οι ασθενείς λαχανιάζουν πολύ εύκολα. Δηλαδή, ακόμη και αν πραγματοποιήσουν μερικά βήματα.
Οι ασθενείς νιώθουν συχνά μούδιασμα στις παλάμες, αλλά και στα πέλματα.
Η έλλειψη σιδήρου μπορεί να επηρεάσει την κυκλοφορία του αίματος. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα οι ασθενείς να νιώθουν συχνά τα άκρα τους κρύα ή ακόμη και παγωμένα.
Η ανεπάρκεια σιδήρου επηρεάζει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και καθιστά τους ασθενείς επιρρεπείς στις λοιμώξεις.
Αύξηση κινδύνου καρδιακών παθήσεων: Η έλλειψη σιδήρου αλλάζει τον αριθμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων και δυσκολεύει την μεταφορά οξυγόνου προς τα όργανα.
Αδύναμα νυχιών, τα οποία σπάνε, αλλά και πρόκληση τριχόπτωσης.
Έλλειψη σιδήρου: Πρόκληση μείωσης αριθμού και μεγέθους ερυθρών αιμοσφαιρίων, με αποτέλεσμα το χλόμιασμα του δέρματος.
Έλλειψη οξυγόνου: Πρόκληση διεύρυνσης μυών, αλλά και πρόκληση πόνου.