Άνοια παραδείγματα προς αποφυγή: Αν έχετε καποιο αγαπημένο σας πρόσωπο το οποίο πάσχει από άνοια κάλο θα ηταν να αποφύγετε τις παρακάτω φράσεις.
Άνοια παραδείγματα προς αποφυγή: «Με γνωρίζεις; Ποιος είμαι;»
Και στην περίπτωση που σας γνωρίζει και στην περίπτωση που δεν σας γνωρίζει το άτομο θα αισθανθεί άσχημα. Αν σας γνωρίζει τότε μπορεί να νιώσει προσβεβλημένο από την ερώτηση αυτή. Αν πάλι δεν σας γνωρίζει τότε θα νιώθει τύψεις η ενοχή μπορεί στην καλύτερη των περιπτώσεων να νιώσει αμηχανία κάτι που και πάλη δεν είναι επιθυμητό. Αντί για την ερώτηση αυτή μια καλύτερη εναλλακτική είναι να το χαιρετήσει όπως πάντα. Το να πείτε το όνομα σας ίσως να βοηθήσει.
«Για προσπάθησε να θυμηθείς, πού πήγαμε βόλτα το Σάββατο;»
Τέτοιου είδους ερωτήσεις μπορεί να φέρουν το άτομο σε μια πολύ άβολη κατάσταση. Επίσης δεν έχουν κανένα όφελος για το ίδιο. Ένας τρόπος να διατυπώσετε καλύτερα την ερώτηση είναι : «Θυμάμαι τη βόλτα που πήγαμε στη θάλασσα το Σάββατο. Ήπιαμε τον καφέ μας στη λιακάδα. Τι όμορφα που ήταν!». Έτσι, θα βοηθήσετε το αγαπημένο σας πρόσωπο να ανασύρει αναμνήσεις χωρίς να νιώθει την πίεση.
Άνοια παραδείγματα προς αποφυγή: «Δεν είναι ότι δεν θυμάσαι! Απλά δεν δίνεις προσοχή όταν σου μιλάω!»
Το πρόβλημα είναι πως δεν θυμάται και πως μπορεί η άνοια να του φέρνει ελλειψη προσοχής. Όπως και να έχει δεν ευθύνεται το άτομο για την πάθηση του. Αν το επιτρέπει η υπομονή σας επαναλάβετε τις πληροφορίες με ήρεμο τόνο. Με το να ξεσπάσετε την αγανάκτηση σας στο άτομο δεν καταφέρνετε τίποτα.
«Τι έκανες το πρωί όσο έλειπα;»
Για έναν άνθρωπο που η βασική δυσκολία που αντιμετωπίζει είναι το να θυμηθεί πρόσφατα γεγονότα, το να καταφέρει να διηγηθεί όσα συνέβησαν πριν λίγες ώρες είναι μία εξαιρετικά απαιτητική δοκιμασία. Αντί γι’ αυτό, διατυπώστε κλειστού τύπου ερωτήσεις που απαιτούν συγκεκριμένες απαντήσεις (π.χ. “Πήρες τα φάρμακα που σου άφησα στο τραπέζι της κουζίνας;”).
«Θα πάμε πρώτα στο γιατρό, μετά θα περάσουμε από τη λαϊκή αγορά και το μεσημέρι θα συναντηθούμε με τα παιδιά για να φάμε όλοι μαζί»
Η καταχώριση πληροφοριών είναι ένα δύσκολο εγχείρημα για κάποιον με άνοια. Ειδικότερα αν οι πληροφορίες δίνονται σε μακροσκελείς προτάσεις και όλες μαζί. Αντί γι’ αυτό, πείτε αυτό που θέλετε χρησιμοποιώντας απλές, σύντομες προτάσεις και δίνοντας μόνο μία πληροφορία κάθε φορά.
Άνοια παραδείγματα προς αποφυγή: «Δεν το κάνεις σωστά. Άστο, θα το κάνω εγώ»
Δραστηριότητες που χάνονται, σπάνια ανακτώνται. Αν αποθαρρύνετε το αγαπημένο σας πρόσωπο από το να ασχοληθεί με μια δραστηριότητα κάθε φορά που κάνει κάποιο λάθος, θέτετε σε άμεσο κίνδυνο τη λειτουργικότητά του.
«Άκουσες τις ειδήσεις; Έγινε πάλι τρομοκρατική επίθεση με δεκάδες νεκρούς!»
Αντί γι ‘αυτό, δώστε τις πληροφορίες που θεωρείτε σημαντικές με απλό τρόπο, διατηρήστε τη συζήτηση σε καθησυχαστικό επίπεδο και επικεντρωθείτε στα καλά νέα της ημέρας.
«Μα είναι δυνατόν να πιστεύεις ότι σου πήρα εγώ το δαχτυλίδι; Εσύ μου το χάρισες, το ξέχασες;»
Συχνά, οι άνθρωποι με μεσαίου και προχωρημένου σταδίου άνοια πιστεύουν πράγματα που δεν ισχύουν. Το να εκφράσετε τον θυμό σας δεν θα οδηγήσει κάπου. Αντί γι’ αυτό, αλλάξτε διακριτικά θέμα, στρέφοντας την προσοχή του αγαπημένου σας προσώπου σε κάτι άλλο. Πείτε π.χ. “Εντάξει μαμά, έχεις δίκιο, θα στο δώσω πίσω. Έλα τώρα να δοκιμάσεις το γλυκό που ετοίμασα μόνο για σένα!”.
«Τι είναι αυτά που λες; Ο πατέρας σου πέθανε πριν από 25 χρόνια!»
Η απότομη έκθεση ενός ανθρώπου με άνοια στην πραγματικότητα του θανάτου ενός αγαπημένου προσώπου που συνέβη πριν καιρό μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα να βιώσει την απώλεια και τα δυσάρεστα συναισθήματα που τη συνοδεύουν ξανά από την αρχή.
Άνοια παραδείγματα προς αποφυγή:«Πώς είμαστε σήμερα, γλυκιά μου; Μήπως πεινάμε ή διψάμε;»
Κάνει τα άτομα με άνοια να νιώθουν ανίκανα και υποδεέστερα. Αντί γι’ αυτό, αντιμετωπίστε τον άνθρωπο που ξεχνά ως ισότιμο συνομιλητή, φροντίζοντας ωστόσο να απλοποιείτε τα νοήματα στο βαθμό που είναι κατάλληλος για το στάδιο της νόσου στο οποίο βρίσκεται.
