Άλμπερτ Αϊνστάιν: Γερμανός φυσικός εβραϊκής καταγωγής, ο οποίος βραβεύτηκε με το Νόμπελ Φυσικής το 1921 για τις υπηρεσίες του στην θεωρητική φυσική. Είναι ο θεμελιωτής της Θεωρίας της Σχετικότητας. Από πολλούς θεωρείται ο σημαντικότερος επιστήμονας του 20ού αιώνα και όλων των εποχών.
Γεννήθηκε το 1879 στο Ουλμ της Γερμανίας. Το κεφάλι του ήταν τόσο μεγάλο που οι γιατροί θεωρούσαν ότι έχει κάποια γενετική ανωμαλία και σχεδόν τον φώναζαν «κεφάλα» δεξιά αριστερά.
Μίλησε όταν έκλεισε τα τρία του χρόνια και περνούσε την ώρα του φτιάχνοντας πύργους από τραπουλόχαρτα.
“Κακομοίρηδες” στους οποίους δεν θα ήθελε ποτέ να μοιάσει χαρακτήρισε τον γερμανικό στρατό βλέποντας τον να παρελαύνει. «Οι δάσκαλοι στο δημοτικό μου φαίνονταν σα λοχίες και οι καθηγητές στο λύκειο σα λοχαγοί», θα πει αργότερα.
Από τους πλέον αργόστροφους μαθητές που είχαν ποτέ θεώρησαν τον Άλμπερτ Αϊστάιν οι καθηγητές του λυκείου. Αλλά δεν το λένε έτσι, στον αέρα. Το αιτιολογούν επιστημονικά και άκρως παιδαγωγικά. «Δεν απαντά ποτέ αμέσως σε μια ερώτηση. Σκέφτεται ώρες προτού απαντήσει. Δεν αποστηθίζει ποτέ τίποτα. Δηλαδή και να προσπαθήσει, δε μπορεί να το κάνει», ήταν τεκμηριωμένο.
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είναι απείθαρχος, δεν υπακούει σε καμία εντολή, δεν ευθυγραμμίζεται με κανέναν κανόνα, δεν έχει ενδιαφέροντα, δεν ασχολείται με κανένα άθλημα. Και είναι και Εβραίος.
Άλμπερτ Αϊνστάιν : Τον χαρακτήρισαν αργόστροφο
Από το δημοτικό όμως έχει διαβάσει ουκ ολίγα βιβλία βιολογίας, ιατρικής, μαθηματικών, φυσικής και φιλοσοφίας. Δεν αρκούν όμως αυτά για το σχολείο.
Ένας καθηγητής του, όχι κακός, ο Ζόσεφ Ντέγκενχαρτ, λέει στον Άλμπερτ Αϊνστάιν ότι δε θα καταφέρει τίποτα στη ζωή του. Και πως το καλύτερο θα ήταν να σταματήσει να προσπαθεί να πάρει το απολυτήριο. Προετοιμάζεται μόνος του για την Πολυτεχνική Σχολή της Ζυρίχης αλλά παίρνει 20 στα μαθηματικά και 02 σε όλα τα άλλα μαθήματα. Έτσι, αποτυγχάνει ο Άλμπερτ Αϊνστάιν.
Ένας καθηγητής, βλέποντας πράγματα σε αυτόν, τον συμβουλεύει να προετοιμαστεί σε ένα μικρό σχολείο του Ααράου και να ξαναδοκιμάσει. Τα καταφέρνει. Περνάει στο τμήμα μαθηματικών και φυσικής του Πολυτεχνείου.
Ως φοιτητής δεν αλλάζει. Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν παραμένει αντιδραστικός, αφηρημένος, εριστικός, αδιάφορος, εγωκεντρικός. Αργότερα θα δηλώσει ότι δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο, εκτός από μια παράφορη περιέργεια.
Αποφοίτησε από τη σχολή του το 1901 με τον δεύτερο χειρότερο βαθμό ανάμεσα σε όλους τους συμφοιτητές του.
Αυτός ο βαθμός του απαγόρευσε να βρει κάποια ακαδημαϊκή θέση με αποτέλεσμα να εργαστεί ως ειδικός τεχνικός τρίτης τάξης στο Γραφείο Ευρεσιτεχνιών της Βέρνης (1902-1909). Παίρνει την Ελβετική υπηκοότητα και απαλλάσσεται από το γερμανικό στρατό. Κάπου εκεί ξεκινάει η πορεία του προς την κορυφή της παγκόσμιας επιστήμης. Πορεία που θα τον καθιερώσει ως συνώνυμο του έξυπνου ανθρώπου. Το όνομά του ήταν Άλμπερτ Αϊνστάιν θεμελιωτή της Θεωρίας της Σχετικότητας.
