Ξεκίνησε πάμπτωχος, έφτιαξε το προϊόν που μπήκε σε όλα τα σπίτια του κόσμου και όταν έγινε πάμπλουτος τα εγκατέλειψε όλα ξαφνικά όλα
Ο Ερλ Σίλας Τάπερ, γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου του 1907 στο Νιου Χαμσάιρ των ΗΠΑ και από μικρή ηλικία συνεχώς κάτι έφτιαχνε με τα χέρια του.
Αν και οικογένεια του Ερλ ζούσε στα όρια ης φτώχιας, εκείνος δεν σταμάτησε ποτέ να ονειρεύεται. Όταν έπεσε στα χέρια του η πρώτη εγκυκλοπαίδεια, συνειδητοποίησε πως ήθελε να γίνει εφευρέτης. Έτσι αφοσιώθηκε στον στόχο του και άρχισε να φτιάχνει διάφορα. Τα πρωινά ο Ερλ έσπρωχνε ένα καροτσάκι με όλα τα καλούδια που έβγαζε η φάρμα των γονιών του και τα πουλούσε από σπίτι σε σπίτι.
Κάποια στιγμή μόλις άρχισε να φοιτά στο πανεπιστήμιο Μπράιαντ, σκέφτηκε και δημιούργησε ένα φυτώριο με καλλωπιστικά φυτά. Μαζί με τον πατέρα του, ασχολήθηκαν σοβαρά με αυτό και τα οικονομικά της οικογένειας Τάπερ άρχισαν για πρώτη φορά να ανθίζουν.
Ωστόσο τα βράδια ο Ερλ όταν επέστρεφε στο σπίτι, αντί να μελετάει, πήγαινε στη γνωστή του γωνία στον παλιό αχυρώνα, όπου συνήθιζε να κάθεται από μικρός και να φτιάχνει σχέδια σε χαρτί για εφευρέσεις. Εφηύρε μια τσατσάρα που προσαρμοζόταν στη ζώνη, ένα παντελόνι που δεν τσαλακώνει ποτέ, μια πτυσσόμενη θέση για καμπριολέ αυτοκίνητα και διάφορα άλλα. Επειδή δεν διάβαζε τελείωσε το πανεπιστήμιο με κόπο και βάσανα αλλά τελικά τα κατάφερε.
Αναφορικά με την προσωπική του ζωή, ο ίδιος γνώρισε μία κοπέλα, με την οποία ερωτεύτηκαν και παντρεύτηκαν, μέχρι που το 1929 όταν και ξέσπασε το κραχ, κατέρρευσαν όλα μαζί και η επιχείρηση του Ερλ.
Ο ίδιος ξεκίνησε να εργάζεται στην εταιρία χημικών «DuPont», όπου και κατάφερε να ξεχωρίσει. Δημιουργούσε ο ίδιος για την εταιρία διάφορα προϊόντα από άκαμπτο πολυαιθυλένιο. Έφτιαχνε πλαστικά δοχεία, πλαστικά πιάτα και τέλος δημιούργησε και μια πλαστική μάσκα αερίου την οποία ο αμερικανικός στρατός αγόρασε αμέσως και τα κέρδη της εταιρίας εκτινάχτηκαν.
Το 1938 ο Ερλ ήθελε να ανοίξει τα δικά του φτερά και δημιούργησε τη δική του εταιρία, την «Tupperware Plastics Company». Αν και ξέσπασε ο πόλεμος η εταιρία του πήγαινε καλά αλλά ποτέ δεν έκανε το «μπαμ» που ήθελε ο Ερλ. Και φτάνουμε 1946, όταν ο Ερλ παρουσίασε στην αγορά το προσωπικό δημιούργημα του το οποίο θα έμπαινε σε κάθε σπίτι, σε κάθε ψυγείο, σε όλον τον κόσμο. Ένα πλαστικό, αδιάβροχο αεροστεγές δοχείο στο οποίο μπορούν να αποθηκευτούν φαγητά και μπορούσε να κλείσει αεροστεγώς και υδατοστεγώς με ένα κάλυμμα που διατηρούσε το φαγητό φρέσκο στο ψυγείο, δεν ξεραινόταν και δεν έχανε τη γεύση και το άρωμα του.
Η ιδέα του Ερλ τα σάρωσε όλα και τα έσοδα του εκτινάχθηκαν. Μια απλή υπάλληλος του Ερλ, η Μπράουνι Γουάιζ, ζήτησε από τη γραμματέα του να της κλείσει ένα ραντεβού μαζί του. Την επόμενη μέρα βρισκόταν εκείνη του ανέλυσε μία ιδέα της και ο Έρλ ενθουσιάστηκε.
Η «επίδειξη κατ΄ οίκον». Αν με το «ταπεράκι» οι πωλήσεις εκτινάχτηκαν με την «επίδειξη κατ΄ οίκον» οι πωλήσεις έφτασαν στο διάστημα. Οι νοικοκυρές μάθαιναν από πρώτο χέρι για τα προτερήματα του προϊόντος και το αγόραζαν εκείνη τη στιγμή. Ο Ερλ φυσικά δεν ξέχασε την υπάλληλο του και την πρωτοποριακή της ιδέα. Το 1951, την έκανε αντιπρόεδρο της εταιρίας.
Ωστόσο επτά χρόνια μετά, ο Ερλ την απολύει από την εταιρία και την ίδια χρονιά, στο απόγειο της δόξας και της οικονομικής του δύναμης πουλάει την «Tupperware» στη φαρμακευτική Rexall, για το μυθικό ποσό της εποχής των 16 εκατομμυρίων δολαρίων.
Έπειτα ζήτησε τη σύζυγο του, την Μαρί Γουίτκομπ να τα παρατήσουν όλα και να πάνε να ζήσουν ήρεμα στην Καραϊβική. Η Μαρί αρνήθηκε. Ο Ερλ κίνησε τις διαδικασίες διαζυγίου, την αποκατάστησε καθώς και τα 5 παιδιά τους και στη συνέχεια αποποιήθηκε την αμερικανική υπηκοότητα.
Μετακόμισε μόνος σε ένα νησάκι της Κόστα Ρίκα, σε ένα υπέροχο σπίτι που είχε προηγουμένως αγοράσει (μαζί με το νησάκι) και έμεινε εκεί μέχρι το τέλος της ζωής του, στις 5 Οκτωβρίου του 1983.