Υπάρχει ένα ακατοίκητο νησί στο Αιγαίο που ελάχιστοι γνωρίζουν την ύπαρξη του, πόσο μάλλον την ονομασία του. Εσείς γνωρίζεται ποιο είναι;
Βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από τη Μήλο και ακριβώς απέναντι από την Κίμωλο. Χρησιμοποιείται κυρίως ως βοσκότοπος.
Διαθέτει άγρια βράχια με εντυπωσιακά σχήματα σαν να είναι σμιλεμένα από γλύπτες, Τα τιρκουάζ και καταγάλανα νερά του, οι ερημικές παραλίες και οι φυσικές πισίνες μαγεύουν όποιον επισκέπτη περάσει από εκεί.
Πρόκειται για το νησί Πολύαιγος, το μεγαλύτερο ακατοίκητο νησί στην Ελλάδα που ξετρελαίνει περαστικούς και τουρίστες με τις φυσικές του πισίνες, τα καταγάλανα νερά, και τα παρθένα τοπία.
Η Πολύαιγος (που σημαίνει «πολλές αιγές») ή Υπόληβος ή Πόληβος αποτελεί μια γαλάζια “όαση” στη μέση του Αιγαίου και “σπίτι” για τη μεσογειακή φώκια Μονάχους-Μονάχους.
Σήμερα μπορεί να είναι ένα ακατοίκητο νησί όμως πιθανώς κατοικήθηκε τη Μεσολιθική ή τη Νεολιθική Εποχή. Από τα αρχαία χρόνια ήταν γνωστό για τον ορυκτό του πλούτο.
Αυτός ήταν ο λόγος που η Μήλος και η Κίμωλος ήρθαν σε δικαστική διαμάχη για την κυριότητα του.
Τελικά, με απόφαση του δικαστηρίου των Αργείων, η Πολύαιγος πέρασε στην κυριότητα της Κιμώλου.
Η Ελλάδα κρύβει προορισμούς«διαμάντια». Το Αιγαίο μας επιφυλάσσει μικρές εκπλήξεις, προορισμούς που πρέπει να επισκεφτούμε τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας και θα μας εντυπωσιάσουν με την άγρια, φυσική ομορφιά τους και το λιγοστό κόσμο τους.
Μακρυά από τα μεν εντυπωσιακά, αλλά πολύβουα νησιά των Κυκλάδων, όπως η Σαντορίνη, η Μύκονος κ.α, έρχεται να μας προσελκύσει η Πολύαιγος. Η Πολύαιγος ή Πόληβος είναι γνωστή και ως η Πολυνησία της Ελλάδας και δεν είναι να απορούμε γιατί.
Το ακατοίκητο σχεδόν νησί των Κυκλάδων βρίσκεται σε απόσταση 6,2 χιλιομέτρων ανατολικά της Μήλου, 2 χλμ. νοτιοανατολικά της Κιμώλου και 15 χλμ. νοτιοδυτικά της Σίφνου.
Σε έκταση 18,146 τ.χλμ. έχει μόνο δύο κατοίκους, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή, πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με την αρκετά μικρότερη της Δονούσα, που έχει 65 μόνιμους κατοίκους. Η Πολύαιγος δεν ήταν πάντα αραιοκατοικημένη, αφού το 1951 είχε 14 κατοίκους, ενώ ακόμη πιο παλιά αναφέρεται ότι κατοικούσαν εκεί 170 άτομα.
Τη δεκαετία του ’50 ζούσαν 14 κάτοικοι, ενώ σήμερα το κατοικούν μόνο δύο κτηνοτρόφοι. Βορειοδυτικά, υπάρχουν ερείπια της Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου, η οποία ιδρύθηκε το 1622.
Όπως μαρτυρά και το όνομα της, η Πολύαιγος ονομάστηκε έτσι από τις «αίγες», δηλαδή τις πολλές κατσίκες, που βρίσκονταν κάποτε πάνω στο νησί, ενώ πλέον συμπεριλαμβάνεται στο πρόγραμμα Natura 2000 της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς θεωρείται σημαντικός βιότοπος ανενόχλητος από την ανθρώπινη παρουσία. Αξίζει να αναφέρουμε πως στο νησί αυτό γεννά τα μικρά της η μεσογειακή φώκια Μονάχους Μονάχους.
Επίσης, φιλοξενεί την ενδημική οχιά Microvipera schweizeri, την ενδημική μπλε σαύρα Podarcis milensis, μαυροπετρίτες, σπιζαετούς και αγριοκάτσικα. Το μεγαλύτερο μέρος του νησιού ανήκει στο κληροδότημα Στ. Λογοθέτη…
Κατά το ταξίδι σας στην Πολύαιγο θα σας συναρπάσει η φυσική ομορφιά της, αφού δεν έχει επέμβει ο άνθρωπος εκεί και τα γαλάζια νερά της θα σας προσκαλέσουν για βουτιές.
Στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού υπάρχουν ερείπια της Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ο ναός της οποίας ήταν βασιλική με τρούλο, που είχε ιδρυθεί το 1622.
Όσο υπήρχε πιο έντονη ανθρώπινη δραστηριότητα εκεί, υπήρχαν δυο λατομεία στο ίδιο τμήμα όπου γινόταν εξόρυξη τραχείτη, χρησιμοποιούμενου για μυλόπετρες.
Φυσικά, δεν πρέπει να παραλείψετε να επισκεφτείτε τις παραλίες του νησιού, όπως της Παναγιάς και την παραλία του Φάρου, την Πάνω και Κάτω Μερσίνη, αλλά και τα Γαλάζια Νερά.
Τα άγρια εξωτικά τοπία της, οι πανέμορφες ακτές και η εκπληκτική της θάλασσα είναι πόλος έλξης και προσφιλής προορισμός για τους ιδιοκτήτες ιδιωτικών σκαφών, ανάμεσα στους οποίους συγκαταλέγονται, κάθε καλοκαίρι, πολλά μέλη των κυβερνήσεων των τελευταίων 15 – 20 ετών αλλά και επίσημοι ξένοι (π.χ. ευρωβουλευτές, Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος κλπ.).