Guest 2 Guest: Η Ελλάδα είναι μια χώρα που στηρίζεται στον τουρισμό της. Στόχος των ιδιοκτητών που έχουν καταλύματα και μονάδες φιλοξενίας είναι να έχουν έσοδα. Ο τουρισμός δεν βρίσκεται τελευταία και στα καλύτερά του. Οι τουριστικές ροές θα ήταν δυνατόν να στηριχθούν σε χαμηλής κλίμακας αριθμούς. Πρόκειται για ένα εργαλείο τύπου Airbnb. Ωστόσο, είναι περισσότερο ανταποδοτικό για όσους είναι και οι ίδιοι τουρίστες.
Μιλάμε φυσικά για την πλατφόρμα του Guest 2 Guest. Μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν απαιτούσε καμία υποχρέωση. Δηλαδή, ούτε από τους hosts, ούτε από τους φιλοξενούμενους. Η μόνη υποχρέωση ήταν ανάμεσα στους δύο. Σκοπός ήταν να φιλοξενήσουν ο ένας τον άλλο σε ταξίδια στις χώρες τους. Δημιουργήθηκε το 2011 και οι ιδρυτές του Charles-Edouard Girard και Emmanuel Arnaud, βασίστηκαν στην ιδέα ότι το μέλλον είναι οι δωρεάν διακοπές.
Βλέποντας ότι το Airbnb έστειλε τις τιμές στα ύψη, η ιδέα ενός οικονομικού τρόπου διακοπών στριφογύριζε στο μυαλό τους. Και τελικά τον βρήκαν. Γιατί σε αντίθεση με άλλες πλατφόρμες στο Guest 2 Guest δεν νοικιάζεις σπίτια με λεφτά. Αντίθετα, πληρώνεις τη διαμονή σου με πόντους. Από το 2019 αυτό έχει αλλάξει ελαφρώς. Όμως, είναι και πάλι μια ωφέλιμη λύση για ανθρώπους που θέλουν να ταξιδέψουν με ασφάλεια και να μην δώσουν πολλά λεφτά στη διαμονή, σε μια περίοδο που τα λεφτά δεν περισσεύουν σε κανέναν.
Αυτή η ανταποδοτική σχέση μπορεί να λειτουργήσει και διεθνικά. Δηλαδή εκτός από πόλη σε πόλη. Μόνη υποχρέωση πλέον από τον φιλοξενούμενο είναι να δίνει στην πλατφόρμα 10 δολάρια για κάθε βράδυ που διαμένει σε κάποιου το σπίτι. Αυτά τα λεφτά δεν πηγαίνουν στον βρόντο. Αντίθετα, δίνουν πόντους σε ένα σύστημα επιβράβευσης που διαθέτει η πλατφόρμα.
Η πιο συμφέρουσα όμως λύση της είναι η ετήσια συνδρομή, όπου ο κάθε οικοδεσπότης μπορεί με 150 δολάρια το χρόνο να κάνει όσες ανταλλαγές θέλει μέσα στο χρόνο χωρίς περαιτέρω υποχρεώσεις, αλλά αντιθέτως με μια σημαντική κάλυψη από μεριάς της πλατφόρμας, ιδίως σε περιπτώσεις που ακυρωθεί ένα exchange.
Αυτό που δίνει τούτη την περίοδο μεγαλύτερη αξία στο G2G, είναι πως παρέχει ισότιμη ασφάλεια σε συνθήκες υγιεινής σε σχέση με το Airbnb ή κάποια μικρή ξενοδοχειακή μονάδα, αλλά χωρίς να υπάρχει το καθημερινό αντίτιμο που δύσκολα θα το βρει κανείς κάτω από 30-40 ευρώ. Αν μπορούσε να γίνει σε μια οργανωμένη κλίμακα, θα μπορούσε να έχει οφέλη και πέρα από το ατομικό, αφού μπορεί να μην άφηναν οι τουρίστες χρήματα στην φιλοξενία, αλλά θα έκαναν αγορές σε άλλους κλάδους της οικονομίας της χώρας υποδοχής με αποτέλεσμα σε μια σκοτωμένη τουριστικά χρονιά, να υπάρξει μια πηγή εισοδήματος που σίγουρα θα είχε τονωτική μορφή.
Φυσικά αυτό δεν μπορεί να γίνει έτσι στα ξαφνικά και προϋποθέτει ότι θα υπάρχει και μια κουλτούρα ταξιδιώτη στον Έλληνα που κινείται στον τουριστικό κλάδο, να μην έχει δηλαδή ως μόνο στόχο το απτό ή ηλεκτρονικό χρήμα, αλλά και την ευκαιρία να βρεθεί για κάποιες μέρες σε μια ξένη χώρα, χωρίς να πληρώσει ουσιαστικά για διαμονή, κάτι που αποτελεί ένα πολύ βασικό έξοδο που αρκετές φορές αποθαρρύνει κάποιον από το να ταξιδέψει.
Κι αν θεωρήσουμε πως σε επίπεδο δύο ανθρώπων από διαφορετικές χώρες εμπλέκονται πολλοί παράγοντες (αεροδρόμιο, αεροπλάνο και τα πρωτόκολλα ελέγχου), σε επίπεδο διακίνησης εσωτερικού τουρισμού, το Guest 2 Guest θα μπορούσε να αποτελέσει μια ανέξοδη δίοδο διακοπών για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού κάθε χώρας που είχε οικονομική ζημιά στην καραντίνα, αλλά έχει ανάγκη να αναπνεύσει την θερινή περίοδο, έστω και για λίγες ημέρες, με μια κάποια ξεγνοιασιά.
Για το τέλος αφήσαμε το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που έχει τα τελευταία 2 χρόνια η πλατφόρμα. Δεν είσαι υποχρεωμένος να πας στη χώρα αυτού που φιλοξενείς, αλλά να μεταφέρεις Guest Points σε κάποια/ον από άλλο προορισμό και να σε φιλοξενήσει. Υπάρχει δηλαδή και μια ευελιξία, πέραν του οικονομικού παράγοντα, ενώ στα συν θα πρέπει να προστεθεί και η πιο ανθρώπινη συνδιαλλαγή με ανθρώπους, με κουλτούρες, με πολιτισμούς.