Περπάτησε ξανά μετά από τέσσερα χρόνια που ήταν παράλυτος από τους ώμους και κάτω ένας 28χρονος άνδρας.
Ειδικότερα, ο παράλυτος άνδρας, ο οποίος είχε σπάσει το λαιμό του μετά την πτώση του από ύψος 14 μέτρων σε ένα νυχτερινό κλαμπ, περπάτησε ξανά, φορώντας έναν ολόσωμο ρομποτικό εξωσκελετό, ο οποίος ελέγχεται από τον νου του.
Στην παρούσα φάση, ο ασθενής δεν κινείται τελείως ανεξάρτητα, αφού ο εξωσκελετός, με την ονομασία «Ours», έχει συνδεθεί μ΄ έναν ιμάντα προσαρτημένο στο ταβάνι.
Ωστόσο, το επίτευγμα αποτελεί σημαντικό βήμα προόδου, καθώς στον εγκέφαλο του ασθενούς είναι εμφυτευμένοι αισθητήρες και όχι ηλεκτρόδια και του επιτρέπουν να κινεί με τη σκέψη του και τα τέσσερα άκρα του ταυτόχρονα.
Η σχετική δημοσίευση έγινε στο περιοδικό νευρολογίας «The Lancet Neurology», από Γάλλους ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή νευροχειρουργικής Αλίμ Λουίς Μπεναμπίντ του Πανεπιστημίου της Γκρενόμπλ, οι οποίοι μελέτησαν τον εγκέφαλο του άνδρα και εντόπισαν τις περιοχές που ενεργοποιούνται όταν σκέφτεται να περπατήσει ή να κινήσει τα άνω άκρα του και στη συνέχεια έβαλαν αισθητήρες στα συγκεκριμένα σημεία και στις δύο μεριές του κρανίου του.
Ο παράλυτος ασθενής είχε μείνει δύο χρόνια σε νοσοκομείο μετά το ατύχημα του, όπου εκπαιδεύτηκε αρχικά να κινεί με το μυαλό του ένα ψηφιακό ομοίωμα του (αβατάρ) που έβλεπε σε οθόνη υπολογιστή και στη συνέχεια φόρεσε τον εξωσκελετό και έμαθε να κινεί και αυτόν με τον νου του.
Όπως ο ίδιος επεσήμανε για την εμπειρία του: «Ένιωσα σαν τον πρώτο άνθρωπο στο φεγγάρι. Δεν είχα περπατήσει εδώ και δύο χρόνια. Είχα ξεχάσει πως κάποτε ήμουν ο ψηλότερος από τους περισσότερους ανθρώπους σε ένα δωμάτιο. Ήταν κάτι πολύ εντυπωσιακό».
Αξίζει να σημειωθεί ότι όταν είναι σοβαροί οι τραυματισμοί του αυχενικού νωτιαίου μυελού, περίπου ποσοστό 20% των ασθενών μένουν τετραπληγικοί, με τα τέσσερα άκρα εντελώς ή εν μέρει παράλυτα.
Στην περίπτωση αυτή, ο άνδρας είχε μείνει παράλυτος από τους ώμους και κάτω, εκτός από τον καρπό του αριστερού χεριού του, επιτρέποντάς του να κινεί ένα αναπηρικό αμαξίδιο με ένα χειριστήριο.
Το κάθε εγκεφαλικό εμφύτευμα στον ασθενή περιείχε 64 ηλεκτρόδια, τα οποία συνέλεγαν τα εγκεφαλικά σήματα του και τα μετέδιδαν σε έναν αλγόριθμο τεχνητής νοημοσύνης για να κάνει αποκωδικοποίηση. Εν συνεχεία, το σύστημα του υπολογιστή μεταφράζει τα σήματα του εγκεφάλου στις ανάλογες εντολές και τις στέλνει στον εξωσκελετό για να τις εκτελέσει.
Το ποσοστό επιτυχίας είναι 71% μέχρι στιγμής, εβώ ο εξωσκελετός προς το παρόν μπορεί να κινηθεί με 14 διαφορετικούς τρόπους.
Το επόμενο βήμα
Για τους ερευνητές το επόμενο βήμα θα είναι να γίνει ο βάρους 65 κιλών ημι-επεμβατικός εξωσκελετός πλήρως αυτόνομος και αυτο-ισορροπούμενος, με αποτέλεσμα να μπορεί να χρησιμοποιηθεί εκτός εργαστηρίου. Μάλιστα, οι Γάλλοι επιστήμονες πρόκειται να κάνου δοκιμές των εμφυτευμάτων και του εξωσκελετού σε τρεις ακόμη παράλυτους ανθρώπους.
Πάντως, οι ερευνητές ξεκαθάρισαν πως το νέο σύστημα θα χρειαστεί χρόνο, μέχρι να βελτιωθεί και να κριθεί κατάλληλο για ευρεία κλινική χρήση. Επίσης, κατέστησαν σαφές ότι μπορεί μόνο να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής ενός ασθενούς και όχι να αλλάξει την κλινική του κατάσταση.
Τέλος, ο καθηγητής Τομ Σέξπιρ, από τη Σχολή Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου, υπογράμμισε ότι «υπάρχει πάντα ένας κίνδυνος υπερβολής σε αυτό το πεδίο. Ακόμη κι αν μια λύση αποδειχθεί πράγματι λειτουργική, το αυξημένο κόστος της σημαίνει ότι τέτοιες επιλογές υψηλής τεχνολογίας ποτέ δεν πρόκειται να καταστούν διαθέσιμες για τους περισσότερους ανθρώπους στον κόσμο που έχουν μείνει παράλυτοι. ‘Αλλωστε, σύμφωνα με μια μελέτη, μόνο το 15% των αναπήρων παγκοσμίως έχουν πρόσβαση σε αναπηρικά αμαξίδια ή άλλες τεχνολογίες υποβοήθησης, τις οποίες έχουν ανάγκη».
