Η πρώτη αναφορά στο γλυκό τιραμισού γίνεται το 1968 από τον Ιταλό γαστρονόμο Giuseppe Maffioli, ο οποίος αναφέρει στο βιβλίο του εκτενώς την κρέμα zabaglione. Ο Maffioli γράφει πως το τιραμισού ήταν δώρο των εργένηδων φίλων στο γαμπρό, λίγο πριν ξεκινήσει ο έγγαμος βίος (δεν είναι καθόλου τυχαία η ονομασία αυτού του γλυκού τελικά!). Αργότερα, το 1981, ο Giuseppe Maffioli σε ένα άρθρο γράφει σχετικά: το τιραμισού γεννήθηκε πρόσφατα, μόλις πριν από 10 χρόνια στην πόλη του Τρεβίζο. Σερβιρίστηκε για πρώτη φορά στο εστιατόριο Le Beccherie. Το γλυκό και το όνομά του έγινε αμέσως γνωστό και προστέθηκε στο μενού πολλών εστιατορίων σε όλη την Ιταλία.
Η αμέσως επόμενη αναφορά εντοπίζεται το 1983 στο βιβλίο του Giovanni Capnist και διαθέτει μια κλασική συνταγή για τιραμισού. Χαρακτηριστικά, ο Capnist γράφει ότι πρόκειται για κάτι περισσότερο από μια οικογενειακή παράδοση. Τέλος προσθέτει πως το τιραμισού ήταν μια συνταγή από την πόλη του Τρεβίζο, που απέκτησε άπειρες παραλλαγές και μετατράπηκε στην απόλυτη ανακάλυψη των εστιατορίων.
Σήμερα λοιπόν, το Τρεβίζο της Ιταλίας, κοντά στη Βενετία, διεκδικεί την πατρότητα του διάσημου ιταλικού αέρινου γλυκού, υποστηρίζοντας πως δημιουργήθηκε εκεί για πρώτη φορά τη δεκαετία του ’70. Ο Luca Zaia, κυβερνήτης του Βένετο της περιφέρειας της Βενετίας, η οποία περιλαμβάνει και το Τρεβίζο, διοργάνωσε ολόκληρη εκστρατεία με σκοπό την επίσημη αναγνώριση του γλυκού, έχοντας πολλά επιχειρήματα για τον ισχυρισμό του. Συγκεκριμένα υποστηρίζει πως το τιραμισού φτιάχτηκε πρώτη φορά από την Ada Campoel, ιδιοκτήτρια εστιατορίου, η οποία έφτιαξε ένα γλυκό που θα της έδινε ενέργεια μετά τη γέννα του πρώτου της παιδιού. Η υπόθεση αναμένεται να φτάσει μέχρι και τις Βρυξέλλες (!), επιδιώκοντας να πιστοποιηθεί ως Προϊόν Ονομασίας Προέλευσης.
Δεδομένου ότι ορισμένοι άνθρωποι αποφεύγουν τη χρήση ωμών αυγών, αυτή είναι μία παραλλαγή που θα τους φανεί χρήσιμη. Τη θέση τους παίρνει εδώ η χτυπημένη κρέμα γάλακτος, επειδή δε αυτή η τελευταία είναι ήδη γλυκιά, είναι μειωμένη η ποσότητα της ζάχαρης.Επίσης, πράγματι μπορείτε να αρωματίσετε το γλυκό σας προσθέτοντας στον καφέ, αντί για amaretto (ή και ταυτόχρονα), κρασί Marsala.
Στη συνταγή του τιραμισού light μη βάλετε την κρέμα γάλακτος, ούτε τη ζάχαρη. Αντί αυτών βάλτε 300γρ κρέμα ζαχαροπλαστικής. Ποτέ όμως, τυρί κρέμα!
Μπορείτε όσοι –ες θέλετε να προσθέσετε και ξύσματα από πικρή κουβερτούρα, πάνω από την κοσκινισμένη σκόνη κακάο, στην ενδιάμεση στρώση ή και (λίγη αυτή τη φορά) στην επιφανειακή.
Ετοιμάζουμε τον καφέ και τον τοποθετούμε σε ένα φαρδύ σκεύος για να αρχίσει να κρυώνει. Προσθέτουμε τα δύο από τα σφηνάκια του λικέρ amaretto. Εκεί μέσα θα βουτήξουμε τα σαβουαγιάρ για να μαλακώσουν.
Σε ένα άλλο δοχείο κτυπάμε πολύ καλά το τυρί μασκαρπόνε με την άχνη ζάχαρη, μέχρι να πάρουμε ένα κρεμώδες μείγμα. Προσθέτουμε τα άλλα δύο σφηνάκια λικέρ amaretto.
Στη συνέχεια κτυπάμε πολύ καλά την κρέμα γάλακτος να πήξει και την προσθέτουμε λίγη – λίγη μέσα στο μείγμα μασκαρπόνε – ζάχαρης, ανακατεύοντας, με κινήσεις από κάτω προς τα πάνω, και απαλά ώστε να μη χαλάσει το “δέσιμο” της κρέμας γάλακτος.
Βουτήξτε τα σαβουαγιάρ στον καφέ – λικέρ (και από τις δύο πλευρές, αλλά γρήγορα, για να μη λιώσουν) και δημιουργήστε την πρώτη στρώση στον πυθμένα του σκεύους.
Στρώστε στη συνέχεια μια στρώση από το μείγμα με το μασκαρπόνε.
Από επάνω κοσκινίστε μια στρώση κακάο.
Ακολουθεί μια νέα στρώση σαβουαγιάρ μπανιαρισμένων στο καφέ-λικέρ, μια νέα στρώση μίγματος μασκαρπόνε και σκεπάζουμε με μια τελευταία στρώση κακάο.
Τοποθετείστε το γλυκό στο ψυγείο για τουλάχιστον 5-6 ώρες πριν κόψετε και σερβίρετε.