Αγάπη και θαυμασμός: Όλοι αγαπάμε την μητέρα μας. Όταν βρισκόμαστε στην εφηβεία, ίσως να μην έχουμε τις ιδανικές σχέσεις, αλλά συνεχίζουμε να την αγαπάμε.
Μπορεί να την θεωρούμε δεδομένη την αγάπη και την προσφορά της και να μην της λέμε συχνά τι σημαίνει για μας και πόσο την αγαπάμε. Μπορεί επειδή είναι η μάνα μας, να μην συνειδητοποιούμε πόσο πολύ έχει ανάγκη ένα σ’αγαπώ μας. Μια καλή κουβέντα ή μία εξομολόγηση αγάπης για τα τόσα χρόνια που ήταν δίπλα μας.
Δείτε παρακάτω την εξομολόγηση προς μία μητέρα, που θα σας συγκινήσει και θα σας κάνει να αγαπήσετε και να εκτιμήσετε τη μητέρα σας ακόμη περισσότερο, είτε βρίσκετε κοντά σας είτε όχι.
Λένε πως στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους, βγάζουμε και τον πραγματικό μας εαυτό. Πιο κοντινό άτομο από τη μάνα δεν υπάρχει!
Γίνεσαι κάποιες φορές το εξιλαστήριο θύμα μου μάνα γιατί είσαι ο πιο εύκολος στόχος…εσύ βλέπεις αντέχεις μάνα! Εσύ με αντέχεις, τις στιγμές που εγώ δεν αντέχω τον ίδιο μου τον εαυτό, εσύ με δέχεσαι όταν εγώ με απαρνιέμαι…τις πλείστες φορές σιωπηλή και τις άλλες υψώνοντας λίγο το τόνο της φωνής και μετά πάλι η ίδια είσαι ρε μάνα!
Μικρή ερχόμουν να καθίσω στα γόνατα σου και ήταν αρκετό, η αγκαλιά σου ήταν αρκετή και εγώ ευτυχισμένη! Τώρα πια η αγκαλιά σου μάνα έχει γίνει ξένη γιατί θέλω να παρουσιάζομαι σαν μάγκας. Μάλλον αυτό το πήρα από εσένα…γιατί η δικιά μου μάνα είναι μάγκας!
Μικρή έκλαιγα και σε αναζητούσα για μικροπράγματα, τώρα δεν σε αφήνω καν να μου μιλήσεις για τους προβληματισμούς μου. Μάλλον και αυτό από σένα το πήρα, η δικιά μου μάνα έμαθε να μην κλαίγεται. Να βαδίζει στη ζωή στα δικά της πόδια, στις δικές της αποφάσεις. Διότι η μάνα μου είναι ηρωίδα, ηρωίδα της ζωής!
Σε θαυμάζω ρε μάνα..θαυμάζω την υπομονή σου και την δύναμη σου, θαυμάζω που βαδίζεις πάντα με το κεφάλι ψηλά όπως σου αξίζει.
Σε θαυμάζω μάνα και σε αγαπώ!