Μία μητέρα εκφράζει την απογοήτευσή της με τη συμπεριφορά του νονού του γιου της, ο οποίος βλέπει σπάνια το παιδί και το φορτώνει με δώρα, έχοντας ανύπαρκτη πνευματική σχέση μαζί του.
Όπως εξομολογείται η μητέρα: «Είχα την ατυχία να μας παντρέψει και να βαφτίσει το παιδί μας ένας άνθρωπος που τελικά φάνηκε ανάξιος των προσδοκιών μας. Όταν τον διαλέξαμε για κουμπάρο μας, συμφωνήσαμε πως, από δω και μπρος, θα είναι μέλος της οικογένειάς μας. Δώσαμε τα χέρια και δεσμευτήκαμε πως, ό,τι κι αν συμβεί, θα βασιζόμαστε ο ένας στον άλλον και θα υπάρχουμε ενεργά ο ένας στη ζωή του άλλου.
Λίγους μήνες μετά τον γάμο ήρθε στον κόσμο το πρώτο μας παιδί και ακολούθησαν τα βαφτίσια. Τον πρώτο καιρό ήταν ένας υπέροχος νονός που επισκεπτόταν τακτικά το βαφτιστήρι του και περνούσε ώρες παίζοντας με χαρά μαζί τους. Όσο περνούσαν τα χρόνια, όμως, απομακρυνόταν όλο και πιο πολύ.
Καταλαβαίνω ότι τον είχε απορροφήσει η δουλειά του και η εργένικη ζωή που έχει επιλέξει, αλλά δεν κατανοώ τη στάση του απέναντι στον γιο μας. Ο μικρός είναι πλέον 8 ετών και βλέπει τον νονό του κάθε Χριστούγεννα και Πάσχα, όπου έρχεται φορτωμένος δώρα. Ωστόσο, όταν τον επιλέξαμε να βαφτίσει το παιδί μας, είχαμε κάτι άλλο στο μυαλό μας…
Δεν ζητούσαμε κάποιον να του φέρνει δεκάδες δώρα τα Χριστούγεννα και πανάκριβα αθλητικά παπούτσια το Πάσχα. Ούτε κάποιον να του δίνει φακελάκια με χρήματα για χαρτζιλίκι. Αυτό που επιθυμούσαμε ήταν να έχει μια στενή σχέση με το παιδί μας – μια σχέση εμπιστοσύνης και ασφάλειας, ώστε ο νονός να συμβουλεύει και να καθοδηγεί το βαφτιστήρι του σε όλα τα στάδια της ζωής του.
Ο νονός, είναι ο πρώτος άνθρωπος στη ζωή του παιδιού που το νοιάζεται χωρίς να έχουνε συγγενική σχέση αίματος. Είναι αυτός που του μαθαίνει πως μπορούν να μας αγαπούν και να νοιάζονται κι άλλοι άνθρωποι εκτός από τους συγγενείς μας. Αυτός που το παιδί περνάει καλά μαζί του, του λέει τα μυστικά του και τον έχει δίπλα του στα δύσκολα.
Ο νονός είναι ο πνευματικός γονιός που διαπαιδαγωγεί το παιδί, το εμπλουτίζει με εμπειρίες, συμβάλλει στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του, το συμβουλεύει και το νοιάζεται σαν πραγματικός γονιός.
Όταν του ζητήσαμε να βαφτίσει τον γιο μας, του ζήτησα ένα και μόνο πράγμα: να χτίσει μαζί του μια όμορφη σχέση, ώστε ο γιος μας να έχει κάποιον δίπλα του όταν δεν θα θέλει να μιλήσει στη μαμά και τον μπαμπά του. Έδωσα μεγάλη βάση σε αυτό, τονίζοντας πως στην εφηβεία, όταν θα κάνει την επανάστασή του και θα μας απομυθοποιήσει, θα χρειάζεται κάποιον ενήλικα που θα μπορεί να εμπιστευτεί.
Παρά τη δέσμευσή του πως θα είναι αυτός ο άνθρωπος, εξαφανίστηκε. Εννοείται πως τον αγαπάμε ακόμα και τον θεωρούμε οικογένειά μας, όπως μας αγαπάει κι εκείνος. Ωστόσο, δεν τήρησε τον λόγο του… Ο γιος μας τον έχει συνδυάσει μόνο με τα υλικά αγαθά και τον θυμάται μόνο κάθε Πάσχα, όταν ανυπομονεί για τη λαμπάδα του. Κι αυτό με θλίβει πολύ. Ο νονός δεν είναι μόνο για τη λαμπάδα και τα δώρα… Ο νονός είναι ο πνευματικός γονιός που στηρίζει και καθοδηγεί το παιδί».
Ένας καλός νονός πρέπει να είναι αξιόπιστος, ώστε να μπορεί να παρέχει σταθερότητα και υποστήριξη κυρίως στο παιδί και την οικογένεια του. Πρέπει να έχει καλοσύνη, να είναι φιλόξενος και να επιδεικνύει ενδιαφέρον για την ευημερία του παιδιού.
Στο προφίλ του στο Facebook, ο νονός ενός παιδιού μοιράστηκε την αληθινή ιστορία που ακολουθεί, σχετικά με το γεγονός ότι η μητέρα του παιδιού σχεδόν τον έριξε από τη σκάλα, καθώς είδε τη λαμπάδα που είχε πάρει για το βαφτιστήρι του.
«Τα παρακάτω, γράφει φίλη μου στο προφίλ της στο fb και αναδημοσιεύονται αποκλειστικά στο Singleparent.gr, με την άδειά της. Ωστόσο, για την προστασία όλων των μερών, έχουν μερικώς τροποποιηθεί κάποια στοιχεία της ιστορίας. Διαβάστε το πρωτοφανές αυτό περιστατικό.
Είμαι εξοργισμένη με πήρε φίλος μου τηλέφωνο κλαίγοντας μου είπε ότι πήγε ο καημένος δώρα και λαμπάδα στο βαφτιστήρι και η μάνα μόνο που δεν τον πέταξε από τη σκάλα.
Πήγε ο νονός και πήρε μια υπέροχη λαμπάδα από οργανισμό που βοηθάει παιδιά με καρκίνο. Επιπλέον πήρε και ότι προστάζει το έθιμο μαζί και ένα ακριβό δώρο και πήγε.
Η μανούλα όμως θεώρησε ότι θα φέρει γρουσουζιά στο παιδί της η λαμπάδα που θα δώσει χαρά και θα συμβάλει στο να βοηθηθούν αυτά τα παιδάκια. Μάλιστα επί λέξη τον ρώτησε και σε επιθετικό τόνο, τι υπονοεί με αυτή του την κίνηση, για την υγεία και το μέλλον του παιδιού της. Ακολούθως τον ξέχεσε και ο νονός έφυγε κλαίγοντας οπότε και με πήρε τηλέφωνο.
Αναρωτιέμαι αυτή η μάνα, τί παράδειγμα δίνει στα παιδιά της; Πόση σκατοψυχιά και βρώμα, υπάρχει στους ανθρώπους και δη στους νέους;
Εγώ προσωπικά θα πω συγχαρητήρια σε αυτόν τον νονό. Πρώτον γιατί στηρίζει το έργο ανθρώπων που πασχίζουν για τα παιδιά και μια μέρα όταν το βαφτιστήρι του μεγαλώσει θα τον δικαιώσει και θα έχει να θυμάται ότι έχει έναν υπέροχο νονό. Ο ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΣ!
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.
Γαρυφαλλιά»