Ένας παντρεμένος εξομολογείται στην στήλη “sexual healing”, μία από τις πιο επιτυχημένες της βρετανικής εφημερίδας Guardian, ότι τα τελευταία χρόνια, η επαφή στο κρεβάτι με τη σύζυγό του είναι ανύπαρκτη.
Όπως αναφέρει: «Είμαι παντρεμένος για πάνω από 30 χρόνια, αλλά η γυναίκα μου μού είχε ανακοινώσει εδώ και χρόνια πως δεν επιθυμεί καμία σεξουαλική σχέση, έτσι δεν έχουμε κάνει έρωτα τα τελευταία 15 χρόνια. Ακόμα και πριν από αυτό το σεξ ήταν σπάνιο. Πιστεύω πως η γυναίκα μου έχει πολύ βαθιές και σοβαρές ανασφάλειες για το σώμα της – αυτά τα 15 χρόνια δεν την έχω δει ποτέ γυμνή. Κάνει μπάνιο με κλειστές τις πόρτες και κοιμόμαστε σε διαφορετικά δωμάτια, επειδή ροχαλίζω. Πριν από 25 χρόνια έκανα μία εξωσυζυγική σχέση, η οποία ήταν υπέροχη – υπήρχε πολύ πάθος. Για το καλό των παιδιών μου, όμως, σταμάτησα. Εστίασα στην καριέρα μου και στα παιδιά μου. Τώρα είμαι κοντά στα 60 και απελπισμένος. Θέλω να νιώσω ξανά πως με αγαπούν και να έχω μία κανονική σχέση. Ξέρω ότι όσα γράφω σας φαίνονται αξιολύπητα, αλλά νιώθω κατεστραμμένος. Θυμώνω όταν η γυναίκα μου μιλά σε άλλους για τον γάμο μας, αφού είναι απλώς μία απάτη. Δεν θέλω να χαλάσω το σπίτι μου, αλλά πλέον είναι το μόνο που σκέφτομαι».
Όπως επισημαίνει η ειδικός: «Λυπάμαι πολύ που νιώθεις τόσο πόνο και απόγνωση. Πολλοί άνθρωποι στην περίπτωσή σας απλώς μοιράζουν τις ζωές τους και έχουν παράλληλους δεσμούς και σχέσεις – και θα ήταν κατανοητό να το σκέφτεσαι και εσύ, παρά τα ρίσκα και τους κινδύνους που ενέχει. Η μονογαμία δεν είναι εύκολη υπόθεση για κανέναν.
Εάν πιστεύεις πως μπορείς να ξεκινήσεις με ασφάλεια και ηρεμία μία σχετική συζήτηση με τη σύζυγό σου, κατά την οποία θα μπορούσατε να μοιραστείτε τα συναισθήματά σας – χωρίς να κατηγορήσετε ο ένας τον άλλο- προσπαθήστε το.
Αξίζεις να σε ακούσουν – το ίδιο αξίζει και εκείνη. Ίσως βρείτε ένα μονοπάτι κοινό. Η δυσαρέσκεια που τρέφεις σε επηρεάζει πάρα πολύ, τόσο που καταλήγεις μόνος και απογοητευμένος. Θα ήταν χρήσιμη και η επαγγελματική βοήθεια για να μπορέσεις να νικήσεις την απογοήτευση που νιώθεις. Βάλε στόχο να την βρεις και να προσεγγίσεις ήρεμα τη γυναίκα σου για το ζήτημα».
Η ιστορία της Κατερίνας: «Νόμιζα ότι θα ήταν μια περιπέτεια, όμως χωρίς να το καταλάβω τον ερωτεύτηκα… είναι παντρεμένος»
«Είμαι 32 ετών και αυτή την περίοδο είμαι ελεύθερη. Πριν από λίγες εβδομάδες βρισκόμουν σε ένα σεμινάριο αυτογνωσίας και εκεί γνώρισα έναν άντρα με τον οποίο αμέσως είχαμε τρομερή χημεία
και σύνδεση. Το ίδιο βράδυ –δεν ξέρω καν πώς έγινε– καταλήξαμε στο σπίτι μου να κάνουμε έρωτα. Θεώρησα ότι θα ήταν απλώς μια περιπέτεια, όμως χωρίς να το καταλάβω τον ερωτεύτηκα. Είναι παντρεμένος και το ήξερα από την αρχή. Νιώθω ενοχές, αλλά ταυτόχρονα τα συναισθήματά μου για εκείνον είναι πρωτόγνωρα, το ίδιο συμβαίνει και από τη δική του πλευρά. Δεν ξέρω τι να κάνω, είμαι πολύ μπερδεμένη».
Αγαπητή Κατερίνα,
Αυτές οι περιπέτειες έχουν πολύ ενδιαφέρον και πολύ μπέρδεμα. Εγώ όμως είμαι εδώ για να σε ξεμπερδέψω και να δημιουργήσω διαύγεια. Όπως λέω πάντα, υπό τις κατάλληλες συνθήκες, μπορούμε να κάνουμε έρωτα με ανθρώπους που δεν πιστεύαμε ότι θα κάνουμε. Πολύς κόσμος δηλώνει ότι «εγώ δεν θα πήγαινα ποτέ με αυτόν» και μετά από λίγο καιρό διαψεύδεται. Η ντοπαμίνη παίρνει τον έλεγχο κι εμείς απλά είμαστε παρατηρητές. Δεν έχουμε κανέναν έλεγχο στο σώμα μας και στο μυαλό μας.
Ο νευροδιαβιβαστής αυτός έχει ενεργοποιηθεί και ζητάει απεγνωσμένα να καλύψει τις ανάγκες του. Όσο εκκρίνεται, τόσο εμείς θα ζητάμε το «ναρκωτικό» μας και δεν θα δίνουμε καμία σημασία στις συνέπειες. Στη δική σου περίπτωση, οι συνέπειες είναι σοβαρές. Μπορώ να καταλάβω απόλυτα την έκφραση «πίστεψα από την αρχή ότι θα ήταν μια ερωτική περιπέτεια, όμως χωρίς να το καταλάβω τον ερωτεύτηκα». Συνήθως ο έρωτας δεν είναι κάτι που σε προειδοποιεί, απλά μια μέρα βρίσκεσαι, χωρίς να το έχεις καταλάβει, να προσπαθείς να σκεφτείς κάτι άλλο εκτός από τον άνθρωπο αυτόν. Αυτή η συνθήκη ζει αντιστρόφως ανάλογα με τη λογική. Δεν θέλω να το παίζω ηθικολόγος, όμως ένας αξιακός κώδικας θα έπρεπε πάντα να περιλαμβάνει το ότι δεν μπλέκουμε με ανθρώπους που βρίσκονται σε σχέση και σε γάμο. Θα μου πεις «εγώ απλά μια περιστασιακή περιπέτεια επιδίωξα, δεν περίμενα ότι θα μπλέξω έτσι».
Και εγώ θα σου απαντήσω «υπάρχει περίπτωση να ξέρεις πόσο θα συνδεθείς με έναν άνθρωπο, τη στιγμή που του δίνεις το σώμα σου και τον οργασμό σου; Υπάρχει μεγαλύτερο ρίσκο υπό αυτή τη συνθήκη;». Πόσο μάλιστα όταν έχετε βρεθεί σε έναν χώρο όπου σας συνδέουν κι άλλα πράγματα, όπως η αυτοβελτίωση. Θα προσθέσω λοιπόν στη χημεία που νιώσατε και μια εγκεφαλική χημεία, που είναι η πιο ισχυρή από όλες. Μου λες ότι νιώθεις ενοχές. Θα σου απαντήσω ότι καλά κάνεις και τις νιώθεις. Δεν κάνουμε ποτέ στον άλλο αυτό που δεν θα θέλαμε να μας κάνουν. Σίγουρα τη μεγαλύτερη ευθύνη την έχει εκείνος, όμως στις επόμενες σειρές θα αποσαφηνίσω τι πρέπει να γίνει – κι αυτό είναι καθοριστικό για τις ζωές πολλών ανθρώπων.
Επειδή έχεις ένα ελαφρυντικό, ότι τα συναισθήματα είναι πρωτόγνωρα και έχασες τον έλεγχο ζώντας μια φανταστική ερωτική εμπειρία, μπορείς να την αφήσεις εκεί, και ας μου λες πως είσαι ερωτευμένη. Εγώ είμαι ο πρώτος που ξέρω ότι ο έρωτας μπορεί να οδηγήσει σε μια κανονική ψυχική διαταραχή, διότι δεν σκεφτόμαστε λογικά και δεν έχουμε τον έλεγχο της ζωής μας, οπότε όταν μου λες ότι είσαι ερωτευμένη, εγώ θα ακούω ότι έχεις μια ψυχική διαταραχή και πρέπει επειγόντως να επισκεφτείς έναν ειδικό ψυχικής υγείας.
Υπάρχουν δύο επιλογές και είναι αυτές οι δύο και καμία άλλη. Η πρώτη είναι να χωρίσει αύριο το πρωί και να είστε μαζί. Αυτό θα δείξει ότι ο έρωτας είναι αμοιβαίος και πως δεν θα πληγωθούν άλλοι άνθρωποι από εδώ και πέρα. Η δεύτερη επιλογή είναι να μην ξαναμιλήσετε ποτέ και να είστε ευγνώμονες που ζήσατε μια τόσο συναρπαστική εμπειρία. Οτιδήποτε άλλο είναι κάτι που μπορεί να σας προσφέρει ντοπαμίνη και καλό σεξ, είμαι σίγουρος όμως ότι στο κοντινό μέλλον θα σου προσφέρει απογοήτευση, θλίψη, άγχος και θα σου χτυπήσει άσχημα τη σχέση που έχεις με τον εαυτό σου. Δεν ξέρω αν αυτός ο κύριος έχει παιδιά, ούτε τη σχέση που έχει με τη γυναίκα του, γνωρίζω όμως πως είστε και οι δύο ενήλικοι και θα πρέπει να πάρετε την ευθύνη των πράξεών σας. Αποφασίστε τι άνθρωποι θέλετε να είστε, τι παράδειγμα θέλετε να δίνετε στους γύρω σας και στον εαυτό σας.
Προσπαθώ να είμαι επιεικής, γιατί γνωρίζω πόσο επιρρεπείς είμαστε, ειδικά όταν βρισκόμαστε σε μια ευάλωτη περίοδο της ζωής μας, και γι’ αυτό δεν κρίνω αυτό που έγινε, κρίνω αυστηρά αυτό που θα γίνει από εδώ και πέρα. Δεν με ενδιαφέρει να δικαιολογήσεις γιατί έγινε, αλλά με ενδιαφέρει πολύ να μην έχεις καμία δικαιολογία για το τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Η πειθαρχία μας και οι αποφάσεις μας καθορίζουν τη ζωή μας.