Μία χωρισμένη μητέρα δεν μετανιώνει που πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει τον πρώην σύζυγό της, παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν τα πρώτα χρόνια.
Όπως εξομολογείται η χωρισμένη μητέρα: “Πριν από 8 χρόνια, έφυγα απ’ το σπίτι του πρώην άντρα μου, μέσα στο χιόνι με ένα παιδάκι 5 ετών και 300 ευρώ στην τσέπη που δεν έφταναν ούτε για ζήτω.
Το πρώτο δίμηνο είχαμε ελάχιστο έως καθόλου φαγητό και το παιδί τα βράδια κουλουριάζονταν πάνω μου, γιατί δεν είχα χρήματα να βάλω πετρέλαιο. Πολλές φορές σκέφτηκα να γυρίσω πίσω και να κάνω τον μ@λάκα και άλλες τόσες έκλαψα που έβαζα το παιδί μου στη διαδικασία να ζει σε ένα σχεδόν άδειο σπίτι χωρίς θέρμανση, με ελάχιστα έπιπλα, μετρημένο φαγητό και ξεσπάσματα θυμού του τύπου “έδιωξες τον μπαμπά μου είσαι κακιά”.
Όποτε ένιωθα την ανάγκη να μιλήσω για όλα αυτά, κάποιοι με κοιτούσαν με βλέμμα “εσύ το διάλεξες” (λες κι είχα άλλη επιλογή) και κάποιοι άλλοι έλεγαν “είσαι παλικάρι θα τα καταφέρεις δεν σε φοβάμαι εσένα” χτυπώντας μου την πλάτη.
Άνθρωποι που δεν μας κάλεσαν ποτέ σε κάποιο τους τραπέζι, ούτε πήραν τηλέφωνο να ρωτήσουν αν έχει ανάγκη το παιδί μου. Το παιδί μου που κάθε αλλαγή του χρόνου, κοιμόταν στο κρεβάτι του κι εγώ άλλαζα χρόνο μόνη μου στον καναπέ με μια ανοιχτή τηλεόραση. Άνθρωποι που μόνο συμβούλευαν “σοφά” και έκριναν απ’ τα ζεστά τους διαμερίσματα με τους παππούδες σε ετοιμότητα για κάθε τους ανάγκη. Πολλές φορές έσκυψα το κεφάλι στις “συμβουλές” τους, γιατί δεν είχα τη δύναμη ούτε να αμυνθώ και πολλές άλλες, έπαιρνα αγκαλιά το παιδί μου κι έκλαιγα από τύψεις που του’ χα ορίσει τέτοια μοίρα.
Σήμερα, οχτώ χρόνια μετά, ζούμε σε ένα ΥΠΕΡΟΧΟ σπίτι δίπλα στη θάλασσα, που δόξα Το Θεό έχει θέρμανση, τροφή κι ένα ζεστό κρεβάτι για να κοιμόμαστε τα βράδια. Σήμερα οχτώ χρόνια μετά, το παιδί μου είναι χαρούμενο, κοινωνικό και φροντισμένο και έχει πάψει πια να τον πειράζει το διαζύγιο των γονιών του. Σήμερα οχτώ χρόνια μετά, ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΙΩΝΩ ΣΤΙΓΜΗ που πήρα τέτοια απόφαση για τη ζωή ΜΑΣ που είναι πολύ καλύτερη. Γιατί είναι ελεύθερη.
Γιατί εκεί που υπάρχει ο παπάρας που θα πει την αποψάρα του, εκεί υπάρχει και ο φύλακας άγγελος που θα σου δώσει το χέρι του.
Μην το βάζετε κάτω. Ο καλός άνθρωπος, ο δίκαιος, αυτός που πεισμώνει και αγωνίζεται, αυτός που αναγνωρίζει τα λάθη του και δεν τα αφήνει να τον καταπιούν, ό,τι κι αν ακούσει, ό,τι κι αν δει, ό,τι κι αν του συμβεί, βρίσκει τον τρόπο. Και άνθρωπος που βρίσκει τον τρόπο, δεν μπορεί παρά να έχει μια καλύτερη ζωή. Να σηκώνεστε!”.