Παππούδες και γιαγιάδες : Τύχη να βρίσκονται στη ζωή του παιδιού. Όσοι είχαμε την τύχη να έχουμε κοντά μας τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας ξέρουμε τι ευλογία ήταν αυτή.
Ο δεσμός αυτός είναι μοναδικός, γιατί ο παππούς και η γιαγιά μπορούν να αγαπούν το παιδί διαφορετικά. Με μια αγάπη απαλλαγμένη από προσδοκίες και το αυστηρό μάτι του γονέα.
Είναι μια αγάπη αλλιώτικη, που περικλείει και σένα μέσα. Σε αγαπάνε μέσα από το παιδί σου, και το αγαπάνε γιατί είναι η συνέχειά σου.
Αυτή η μεγάλη αγκαλιά των παππούδων δεν κάνει το παιδί μαλθακό και κακομαθημένο, το κάνει δυνατό, του παρέχει συναισθηματική ασφάλεια και πληρότητα.
Και δεν το λέμε εμείς αλλά και οι έρευνες. Ας πάμε να δούμε και μερικά στοιχεία που ίσως δεν γνωρίζαμε.
Σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης τα παιδιά που μεγαλώνουν κοντά στους παππούδες τους είναι πιο υγιή συναισθηματικά.
Παρουσιάζουν μικρότερα προβλήματα συμπεριφοράς, ενώ μπορούν να αντιμετωπίσουν σθεναρά τις δυσκολίες της ζωή τους. Με λίγα λόγια, οι παππούδες και γιαγιάδες παρέχουν στα εγγόνια τους μια αίσθηση ασφάλειας.
Υποστήριξης που τα βοηθά τα παιδιά να διαχειρίζονται καλύτερα τις αντιξοότητες.
Σύμφωνα με έρευνα τα παιδιά γνωρίζουν την «ιστορία» της οικογένειας τους. Είναι σε θέση αν την βιώνουν μέσα από τις διηγήσεις των παππούδων τους είναι πιο ανθεκτικά συναισθηματικά. Έχουν καλύτερο έλεγχο της ζωής τους ακόμα και όταν ο «έξω» κόσμος δείχνει να καταρρέει.
Για του λόγου το αληθές, μια ομάδα ερευνητών μελέτησε την ψυχολογία των παιδιών μετά την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου. Για να διαπιστώσει ότι τα παιδιά που γνώριζαν πολλά για τις οικογενειακές ρίζες τους, ήταν σε θέση να διαχειριστούν καλύτερα το άγχος.
Πως λειτουργεί αυτό; Όταν ένα παιδί μαθαίνει για τα δύσκολα χρόνια των παππούδων του, για τις ζωές τους, για το πώς επιβίωσαν και πώς τελικά τα κατάφεραν στα δύσκολα χρόνια, το βοηθά να κατανοήσει ότι είναι μέρος αλλά και συνέχεια μιας όμορφης ιστορίας, που δεν αφορά μόνο αυτά.
Του δημιουργεί το αίσθημα του «ανήκω», του προσφέρει ασφάλεια και τη δυνατότητα να ανταποκρίνεται ψύχραιμα στις στρεσογένες καταστάσεις.
Η επαφή με τον παππού και τη γιαγιά, δημιουργεί σεβασμό και αγάπη για τους ηλικιωμένους, γεγονός πάρα πολύ σημαντικό, ειδικά για την εποχή μας που η προχωρημένη ηλικία απαξιώνεται όλο και περισσότερο. Σε αυτό συνηγορεί και ανάλογη μελέτη από το Βέλγιο σύμφωνα με την οποία τα παιδιά που μεγάλωσαν κοντά στους παππούδες τους ήταν λιγότερο πιθανό να εκδηλώσουν προκαταλήψεις έναντι των ηλικιωμένων.
Μια μελέτη του Boston College το 2014 συνέδεσε τις ζεστές συναισθηματικές σχέσεις μεταξύ παππούδων και ενήλικων εγγονιών με χαμηλότερα ποσοστά κατάθλιψης και για τις δυο πλευρές.
Όσον αφορά τους παππούδες και τις γιαγιάδες η επαφή τους με νέα ερεθίσματα και καινούριες ιδέες τους «ανανεώνει». Όσον αφορά τα εγγόνια, επωφελούνται από την εμπειρία ζωής και τις συμβουλές που μοιράζονται με τους παππούδες τους.
Η επιστήμη είναι σαφής. Οι γιαγιάδες και οι παππούδες που είναι ενεργοί στο μεγάλωμα των εγγονιών τους κερδίζουν κατά μέσο όρο πέντε επιπλέον χρόνια ζωής!