Μια μητέρα προσπαθεί μέσα από ένα γράμμα να δείξει την αγάπη της προς το πρόσωπο, που την κάνει ευτυχισμένη. Μια μητέρα εξομολογείται όλα όσα πρέπει να ξέρει το πολυτιμότερο πρόσωπο αυτού του κόσμου. Μια μητέρα μιλά στο παιδί της γι’ αυτά που οφείλει να γνωρίζει.
Μιλά στο γιο της γι’ αυτά που πρέπει να προσπαθεί και γι’ αυτά που πρέπει να προσέχει. Μια μητέρα μιλά στο παιδί της για τη ζωή. Επειδή, γνωρίζει πως είναι μικρή…
«Παιδί μου,
όσες φορές κι αν θελήσω να σου μιλήσω, νομίζω ότι τα λόγια, δεν μπορούν να βοηθήσουν. Από τη στιγμή που γεννήθηκες, γνώριζα ότι θα αφιερωθώ σε εσένα, μέχρι να φύγω από αυτή τη ζωή. Ωστόσο, φοβάμαι κι αυτό που φοβάμαι είναι πως δε θα αναζητάς σχετικά σύντομα να σε βοηθήσω σε ότι σε απασχολεί. Αυτό, διότι θα είσαι πολύ σύντομα σε θέση να φροντίσεις τον εαυτό σου.
Ο κόσμος είναι δύσκολος και κακός. Φοβάμαι, μήπως δεν καταφέρω να ανταποκριθώ στο ρόλο μου. Μήπως δεν διαμορφώσω τον χαρακτήρα σου όπως πρέπει για να σταθείς σε τούτο τον άδικο κόσμο. Εύχομαι να μπορέσω να δω όλα τα στάδια της ζωής σου.
Θα μεγαλώσεις σύντομα. Όμως, δεν πρέπει να ξεχνάς κάτι. Να αγαπάς ό,τι κι αν γίνεις στη ζωή και να παραμείνεις για πάντα, ο εαυτός σου. Μην αλλάξεις για τίποτα και για κανέναν. Θέλω να παλεύεις για τα θέλω σου. Για όσα αγαπάς, για τα ιδανικά και τις αξίες σου.
Ένα από τα μυστικά της ζωής είναι η αγάπη. Μη φοβηθείς ποτέ να αγαπήσεις και να αγαπηθείς. Η αγάπη είναι το ωραιότερο συναίσθημα στον κόσμο μας. Ξεχώρισε τους ψεύτικους ανθρώπους. Μην αφήσεις ποτέ να σε πληρώσει κανένας και για τίποτα.
Μην πάψεις ποτέ να προσπαθείς για ένα καλύτερο αύριο, με ευγένεια και σωστούς τρόπους. Ο δρόμος είναι ανοιχτός για εσένα. Το μέλλον σου ανήκει και μπορείς να το διαμορφώσεις, όπως νομίζεις, εσύ, καλύτερα. Ζήσε τη ζωή σου. Ζήσε την κάθε σου στιγμή, σαν να ήταν η τελευταία. Ο κόσμος είσαι εσύ.
Σ’ αγαπάω όσο τίποτα στον κόσμο, παιδί μου.
Με αγάπη,
η μαμά σου».