Μεγάλωσα πια… Θέλω μαγεία, ταξίδια και αληθινούς ανθρώπους. Θέλω μαγεία. Θέλω ταξίδια, να γυρίσω τον κόσμο ολόκληρο. Θέλω ανθρώπους που θα με τραβήξουν κοντά τους και θα με συνεπάρουν.
Θέλω αλήθεια κι ας με πονέσει.
Ποτέ δεν για μένα δεν ήταν αρκετό το λίγο, θέλω αυτό το κάτι παραπάνω, μπορεί να είναι το πιο μικρό και ανόητο πράγμα στη γη, ότι κι αν είναι το θέλω.
Θέλω να προσπαθώ για μένα και για τους ανθρώπους μου.
Θέλω να δίνω και να παίρνω κι ας είναι λιγότερο. Μπορώ αυτό το λίγο να το κάνω πολύ για μένα.
Μεγάλωσα πια…
Δώσε μου κίνητρο, είναι οξυγόνο να έχεις κάτι για να προσπαθείς.
Θέλω να ρισκάρω κι ας φάω τα μούτρα μου. Πρέπει να πάθω για να μάθω.
Δεν θέλω να σταματήσω να ονειρεύομαι και να οραματίζομαι το μέλλον μου τι κι αν είναι αβέβαιο.
Θέλω να ερωτευτώ και να αγαπήσω χωρίς αύριο, να νιώσω τον πόνο να γίνεται βροχή και την ελπίδα λιακάδα.
Δεν θέλω να με σταματήσεις. Είναι μαγεία η τόλμη, μη μου τη στερείς.
Μην σταματάς να προσπαθείς για τα θέλω σου όσο ουτοπικό κι αν ακούγεται σε κάποιους. Όλοι ζητούν και όλοι θέλουν μερικοί όμως δεν έχουν θάρρος να προσπαθήσουν και να διεκδικήσουν ότι μοιάζει ανέφικτο.
Τίποτα σε αυτή τη ζωή δεν είναι ανέφικτο από τη στιγμή που υπάρχει έστω και μια μικρή πιθανότητα να είναι εφικτό.
Θέλω, έχω ανάγκη, χρειάζομαι… έχω μεγαλώσει κι έχω απαιτήσεις, το ξέρετε;
Kate Hilverost
