Αυθεντικοί άνθρωποι! Πόσοι πέρασαν από τη ζωή μας; Μπορεί να πέρασαν λίγοι, πολλοί ή πάρα πολλοί. Σημασία έχει, όμως, να μπορούμε να τους διακρίνουμε και μάλιστα τη στιγμή που πρέπει. Διότι, αν τους αφήσουμε να φύγουν μακριά μας, ίσως και να μην μπορέσουμε ποτέ ξανά να τους συναντήσουμε. Αυτό, μπορεί να συμβεί, γιατί μπορεί να μη θέλουν εκείνοι να επιστρέψουν. Μάλιστα, δεν θα μπορούμε εκείνη τη στιγμή να πούμε κάτι για τις επιλογές τους. Εμείς κάναμε τις δικές μας και εκείνοι τις δικές τους.
Αυθεντικοί άνθρωποι! Υπάρχουν στις μέρες μας;
Μεταξύ λοιπόν των 40 και των 50 μας χρόνων, μπαίνουμε σε σκέψεις. Ενδεχομένως, να αλλάξουμε απόψεις για πολλά πράγματα της ζωής μας. Πράγματα, τα οποία θεωρούσαμε δεδομένα. Άτομα για τα οποία μπορεί να βάζαμε ακόμη και το χέρι μας στη φωτιά. Αντιλαμβανόμαστε πως οι μέρες περνάνε και δεν γυρνούν ξανά. Δεν υπάρχει η δυνατότητα να γυρίσει κάποιος το χρόνο πίσω. Συνειδητοποιούμε πως δεν πρέπει μόνο να εργαζόμαστε στη ζωή μας. Διότι, στη ζωή μας υπάρχουν και άλλα πράγματα.
Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να αφιερώνει χρόνο στον εαυτό του. Χρόνο σε πράγματα που τον κάνουν να αισθάνεται καλά. Καλά με τον εαυτό του, με την ύπαρξη του στη ζωή. Με σωστές κινήσεις και επιλογές, η ψυχή μας γαληνεύει. Μπορούμε να το καταφέρουμε αν δεν δίνουμε βάση σε μικροπρέπειες.
Αυθεντικοί άνθρωποι, μία έννοια τόσο δύσκολη για να την κατακτήσει κάποιος…
Ξέρουμε πια, ποιους θέλουμε να έχουμε δίπλα μας. Ποιοι άνθρωποι μας κάνουν να νιώθουμε ευτυχισμένοι. Το φιλικό μας περιβάλλον σταματά να προσποιείται. Γνωρίζει πως είμαστε και μας δέχεται γι’ αυτό. Το ίδιο πράττουμε κι εμείς για εκείνους. Φτάνει η ώρα που ξέρουμε να εκτιμήσουμε το καλό φαγητό. Το ίδιο και τους ανθρώπους μας. Αυθεντικοί άνθρωποι. Δικοί μας άνθρωποι. Αυτή είναι η ζωή μας και τη φέραμε επιτέλους στα μέτρα μας…
Μάλλον, οι αυθεντικοί άνθρωποι σπανίζουν. Εμείς σίγουρα θα έπρεπε να τους είχαμε βρει ή τουλάχιστον να τους είχαμε συναντήσει…
