Η γιορτή του πατέρα, φέρνει ίσως στο μυαλό μας τις πιο έντονες σημαντικές στιγμές στη ζωή μας. Αυτοί που έχουν χάσει τον πατέρα τους περνούν πιο δύσκολα.
Ακολουθεί μία εξομολόγηση καρδιάς, για έναν πατέρα που έφυγε γρήγορα… Κι για έναν γιο που δεν τον ξεχνά ποτέ.
“Εφόσον λοιπόν έφυγες τόσο γρήγορα και δεν πρόλαβα ποτέ να στα πω…
Σκέφτηκα να στα γράψω.
Πρώτα απ όλα θέλω να σου ζητήσω μια μεγάλη (ΣΥΓΝΩΜΗ) για όλα τα λάθη που έκανα και σε στενοχώρησα,θέλω να ξέρεις ότι ποτέ και κανείς δεν μπορεί να πάρει την θέση σου και να σε αντικαταστήσει…
Μου λείπεις ήδη πάρα πολύ και θα μου λείπεις σε κάθε στιγμή της ζωής μου είτε είναι ευχάριστη είτε είναι δυσάρεστη θα πρεπε να ήσουν εκεί ρε γαμώτο…
Το μόνο που σου ζητούσα συνέχεια ήταν να προσέχεις τον εαυτό σου, τίποτα άλλο και πρέπει να μάθεις λοιπόν πως εγώ σε 10 λεπτά είχα έρθει δίπλα σου ..
Άλλα εσύ δεν με περίμενες ρε μπαμπά.. Η καρδιά σου δεν χτυπούσε όταν την έπιασα…περίμενα λίγο μήπως και επανέλθεις αλλά δεν.
Μετά βγήκα έξω στο δρόμο Δεν ήθελα να σε βλέπω έτσι και στο 5λεπτο είχε έρθει και το ΕΚΑΒ .(Είναι Καλοί Άνθρωποι Βοηθάνε,κάνανε ότι μπορούσαν).
Ακολούθησα το ΕΚΑΒ από πίσω για να πάμε στο νοσοκομείο…
Όλα γίνανε τόσο γρήγορα… Πήγα να μπω μέσα αλλά δεν με αφήσανε…Και μετά από πέντε λεπτά η ανακοίνωση του θανάτου.
Δεν μπορώ να το πιστέψω ακόμη γιατί μπορεί να μη σε βλέπω αλλά σε νοιώθω……
Θα σε αγαπώ για πάντα μπαμπά
Μέχρι και στη κηδεία πίστευα ότι θα σηκωθείς … Ήμουν σίγουρος πως θα σηκώθεις. Έλεγα κοίτα μας κάνει πλάκα ο Νίκος για άλλη μια φορά. Αλλά δε σηκώθηκες…
ΥΓ συγνώμη που δεν σε πρόλαβα….
Ο Χρήστος σου”
Ένα τραγούδι για τον πατέρα
Πατέρα απόψε αν μ΄ακούς
εκεί ψηλά που είσαι
κατέβα λίγο να σε δώ
και τον καημό μου σβήσε…
Έλα πατέρα στ’ όνειρο
τη συντροφιά σου να ‘χω
και πες μου μην ανησυχείς
εγώ παιδί μου, υπάρχω!
Μια λάμψη από τον ουρανό
είδα εχθές το βράδυ
Λες να ταν ο πατέρας μου
και μου ‘δειξε σημάδι;
Πατέρα το τραγούδι μου αυτό
στου το αφιερώνω
να δεις μακρυά σου πως περνώ
και ίντα σταυρό σηκώνω…
Να σκούπιζες το δάκρυ μου
που ‘χω στο μάγουλό μου
Εσύ πατέρα που ‘θελες
πάντοτε το καλό μου…
Πατέρα μου τις συμβουλές
που μου ‘δινες θυμάμαι
κι έχω μπορέσει άνθρωπος
χάρη σε σένα, να ‘μαι…
Σήμερα μελαγχολική
είναι για μένα η μέρα
Ένα παιδί με ρώτησε
Πως ζεις, πως ζεις χωρίς πατέρα;;;
Αφιερωμένο σε όσους γιους έχασαν τον πατέρα τους, το στήριγμά τους στη ζωή.
Μην ξεχνάτε όμως όλοι όσοι έχετε στη ζωή τους γονείς σας, πόσο σημαντικές είναι οι στιγμές που περνάτε μαζί τους. Ζήστε μαζί τους και πείτε τους πόσο τους αγαπάτε!
