Ακολουθεί αυτούσια η αληθινή ιστορία μιας παντρεμένης γυναίκας που αντιμετωπίζει πρόβλημα με τον σύζυγό της και χρειάζεται τη γνώμη σας.
Αληθινή ιστορία: «Μετά την διάγνωση των παιδιών (13 και 16 ετών) άρχισε να απομακρύνεται»
«Παντρεμένη 30 χρόνια με 2 παιδιά με Asperger. Εγώ 48, αυτός 52. Δουλεύω με συμβάσεις, αυτός είναι μόνιμος στο Δημόσιο.
Μεγάλος έρωτας και από τις δυο μεριές. Πάντα ήμασταν ένα. Ο άντρας μου ήταν πάντα το καλύτερο παιδί και για εμένα και για όλους.
Μετά την διάγνωση των παιδιών (13 και 16 ετών) άρχισε να απομακρύνεται. Ήθελε λέει να ξαναζήσει γιατί κουράστηκε. Πριν 5 μήνες τον έπιασα να στέλνει μηνύματα «σ αγαπώ» καρδιές κλπ σε μια 20 χρόνια μικρότερη υφιστάμενη του. Μου είπε ότι δεν ήταν έρωτας, απλά μπούχτισε απ όλα και ότι τα έκοψε με αυτήν όταν τα βρήκα.
Η συνέχεια της αληθινής ιστορίας
Ήθελε να φύγει από το σπίτι γιατί δεν άντεχε τα προβλήματα με τα παιδιά. Τον παρακαλέσαμε με τα παιδιά και έμεινε. Τον αγαπάμε. Με αυτήν έχει καθημερινή επαφή λόγω εργασίας.
Μου υποσχέθηκε ότι δεν θα το ξανακάνει. Δεν έκοψε μαχαίρι. Κάνει που και που το κομμάτι στα τηλέφωνα. Του μίλησα.
Τι να πιστέψω; Αφού συνεργάζονται. Τόσα χρόνια ήταν άψογος. Και αν συνεχίσει; Τι λέτε; Η κλιμακτήριος; Το Asperger; Όσα δεν έζησε;
Τον ξαναεμπιστεύομαι;»
