Μία 18χρονη εγκυμονούσα θέλει να χωρίσει από τον σύντροφό της, επειδή δεν της φέρεται καλά, αλλά είναι προβληματισμένη, γιατί δεν θα μπορεί να τα βγάλει πέρα οικονομικά.
Όπως εξομολογείται η 18χρονη εγκυμονούσα: “Πριν λίγο καιρό ανακάλυψα πως είμαι έγκυος από το σύντροφο μου αλλά δεν τα πάμε καλά. Θέλω να χωρίσω γιατί δεν μου φέρεται καλά, μου μιλάει άσχημα, αδιαφορεί για μένα, δεν μου λέει που πάει και τι κάνει.
Εγώ είμαι μόνο 18 χρόνων και με το μωρό δεν θα μπορέσω να εργαστώ και τα οικονομικά μου δεν είναι σε καλή κατάσταση και δεν έχω σπίτι. Υπάρχει περίπτωση να μου καταβάλλει ο σύντροφος μου διατροφή για το παιδί και εμένα; Τουλάχιστον για τα πρώτα χρόνια του μωρού, γιατί δεν θα είμαι σε θέση να εργαστώ. Να πω πως ο σύντροφος μου εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα και ο μισθός του είναι 750€”.
Όπως υπογραμμίζει η δικηγόρος, Κωνσταντίνα Αθανασίου: “Κατά τη διάταξη του άρθρου 1502 του ΑΚ προβλέπεται ότι: σε περίπτωση που ένα τέκνο έχει γεννηθεί χωρίς γάμο της μητέρας του και η πατρότητα του είναι πολύ πιθανή, η δε μητέρα του βρίσκεται σε απορία, το δικαστήριο μπορεί, ακόμη και πριν ασκηθεί η αγωγή για την αναγνώριση του, να διατάξει ως ασφαλιστικό μέτρο την προκαταβολή από τον πατέρα στο τέκνο, κάθε μήνα, εύλογου ποσού έναντι της οφειλόμενης σ` αυτό διατροφής.
Με την ανωτέρω διάταξη παρέχεται η δυνατότητα επιδίκασης προσωρινής διατροφής στο τέκνο, που γεννήθηκε χωρίς γάμο της μητέρας του και πριν ακόμη ασκηθεί η αγωγή για την αναγνώριση της πατρότητας (πολύ περισσότερο δε κατ` αυτήν και μετ` αυτήν) και κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, αν συντρέχουν οι περιοριστικά οριζόμενοι σ` αυτήν όροι, ήτοι α`) η πατρότητα του πατέρα να είναι πολύ πιθανή, που συμβαίνει όταν η σαρκική συνάφεια με τη μητέρα του τέκνου κατά το κρίσιμο διάστημα της σύλληψης, είτε αποδεικνύεται, είτε πιθανολογείται ιδιαίτερα έντονα και β`) η μητέρα να είναι άπορη.
Το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και με το τέκνο, η ηλικία του οποίου είναι αδιάφορη στην προκείμενη περίπτωση, θα πρέπει να έχουν ανάγκη από ξένη βοήθεια, είτε διότι δεν έχουν περιουσία, είτε διότι δεν έχουν εισοδήματα από περιουσιακά στοιχεία ή εργασία, λόγω π.χ. ανηλικότητας του τέκνου ή απασχόλησης της μητέρας με τη φροντίδα του τέκνου. Η αίτηση προσωρινής διατροφής μπορεί να ασκηθεί και μετά την άσκηση της αγωγής για την αναγνώριση της πατρότητας (απ. 16169/2010 Μονομ. Πρωτοδικείο Θεσσαλ).
Επίσης το άρθρο 1503 του Α. Κ προβλέπει ότι: Σε περίπτωση όπου ένα τέκνο γεννήθηκε χωρίς γάμο της μητέρας του, το δικαστήριο μπορεί, ύστερα από αίτησή της, να καταδικάσει τον πατέρα που αναγνωρίστηκε δικαστικώς: 1. στην καταβολή των δαπανών του τοκετού, 2. σε διατροφή της μητέρας, εφόσον αυτή αδυνατεί να διαθρέψει τον εαυτό της, επί δύο μήνες πριν από τον τοκετό και τέσσερις ύστερα από αυτόν, ή, αν συντρέχουν ειδικές περιστάσεις, το πολύ επί ένα έτος.
Επομένως, αν και διασφαλίζεστε για ένα χρονικό διάστημα, όσον αφορά στη διατροφή του τέκνου σας, θα πρέπει να αναγνωριστεί η πατρότητά του και έπειτα να καταθέσετε εκ νέου αίτηση ασφαλιστικών μέτρων και αγωγή για να ζητήσετε διατροφή”.