Χήρος – Αληθινές ιστορίες: Ο Σωτήρης είναι ένας πατέρας 39 ετών, ο οποίος δυστυχώς έμεινε χήρος πολύ νωρίς. Ο ίδιος ανησυχεί για τον γιο του, ενώ δεν γνωρίζει πως να βρει τον τρόπο να προσεγγίσει άλλες μαμάδες για να τον συμβουλεύσουν. Ο λόγος είναι πως δεν θέλει να γίνει ενοχλητικός και κυρίως να παρεξηγηθεί.
«Καλησπέρα σας,
Ονομάζομαι, Σωτήρης. Πριν από μερικές ημέρες ο γιος μου έγινε τεσσάρων ετών κι εγώ τριάντα εννιά. Πέρασε πολύς καιρός από τότε που χήρεψα. Δεν βρίσκω παρέα. Το ίδιο και το παιδί μου. Οι φίλοι μου διαθέτουν πολύ μεγαλύτερα και πολύ μικρότερα παιδιά. Έτσι, δεν μπορούμε να κάνουμε μαζί παρέα.
Προτείνω στο γιο μου να πάμε στις κούνιες, για ποδήλατο ή στον παιδότοπο. Με ρωτά ποιο παιδάκι θέλει να έρθει μαζί μας και δεν ξέρω τι να του απαντήσω. Αν καταφέρω να τον πείσω, πάμε μαζί στο πάρκο, αλλά εκεί έχει μεγαλύτερα παιδιά. Το καλό είναι πως στον παιδότοπο μπορεί να παίξει και με άλλα παιδιά. Κάνει παρέες.
Δυστυχώς, δεν έχω επαφές με τους γονείς των συμμαθητών του στον παιδικό, επειδή δουλεύω. Λίγες φορές έχω άδεια, αλλά δεν ξέρω, τι να κάνω. Σε κάποια πάρτι βρίσκω μητέρες, που μπορώ να απευθυνθώ, αλλά είμαι πολύ προσεκτικός. Δεν θέλω να παρεξηγηθώ και να γίνω εγώ η αιτία, που θα χάσει τις παρέες του, ο γιος μου.
Στον παιδικό σταθμό, ο γιος μου παίζει, με δύο παιδάκια. Η λύση που έχω σκεφτεί είναι να δώσω στην κοπέλα που πηγαίνει εκεί, δύο γράμματα για τους γονείς των παιδιών. Θέλω να τα καλέσω σπίτι μας για να ξεκινήσει ο γιος μου πιο συχνή παρέα. Επίσης, πιστεύω πως μπορώ και για εμένα να βρω έτσι καινούριες παρέες. Πιστεύετε ότι είναι σωστό;
Ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε,
Σωτήρης».