Γυναίκα υιοθέτησε 6 ορφανές αδερφούλες για να μην χωριστούν ποτέ η μία από την άλλη.
Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να μεγαλώνεις με αδέρφια.
Αν και μπορεί η αντιπαλότητα να ξεκινά από την παιδική ηλικία, αλλά και από το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει ένα παιδί, όλα τα αδέλφια έχουν μια ειδική σχέση μεταξύ τους που διαρκεί για όλη τους τη ζωή.
Δυστυχώς, τα αδέλφια που δίνονται για υιοθεσία μερικές φορές διαχωρίζονται, προκαλώντας το “σπάσιμο” αυτού του ισχυρού δεσμού.
Αλλά υπάρχουν επίσης και γονείς, όπως η Lacey Dunkin που διαβεβαίωσε ότι καμία από τις έξι αδερφές δεν θα χωριστεί.
Παρά το γεγονός ότι πέρασε αρκετά για να εξασφαλίσει την επιμέλεια αυτής της μεγάλης οικογένειας, ποτέ δεν υπήρξε φορά που να δίστασε να αναλάβει την ομάδα των κοριτσιών .
Η Lacey Dunkin ήξερε από τα 25 της ότι ήθελε να γίνει μητέρα, είτε παντρευόταν ποτέ, είτε όχι.
Μόλις πιστοποιήθηκε ότι μπορεί να υιοθετήσει, τον Ιούνιο του 2011, δέχτηκε ένα τηλεφώνημα που θα μπορούσε να της αλλάξει τη ζωή της για πάντα.
Ο καλών αναζητούσε ένα θετό γονέα για να αναλάβει όχι μία, όχι δύο – αλλά τέσσερις αδελφές με τη μία! Η Dunkin συμφώνησε χωρίς δισταγμό, και τα κορίτσια μετακόμισαν σ’ αυτήν και στους γονείς της αμέσως.
«Δεν μπορώ να σας πω γιατί ένιωθα τόσο υποχρεωμένη να πω ναι, αλλά το έκανα», είπε. ”. Και δεν σκέφτηκα ποτέ να μην τις κρατήσω όλες μαζί. Ήταν όλα ή τίποτα για μένα “, εξήγησε στο Country Living .
Δυστυχώς, μετά από εννέα μήνες μαζί με τα κορίτσια της, η βιολογική τους μητέρα ανέκτησε την επιμέλεια των τεσσάρων κοριτσιών. Συμπεριλαμβανομένου και ενός νεογέννητου που ζούσε με μια άλλη οικογένεια .
Αλλά αργότερα, η Dunkin έλαβε ακόμα ένα τρελό τηλεφώνημα περίπου ένα μήνα αργότερα- αυτή τη φορά, ήταν από την ίδια τη βιολογική μητέρα.
Η βιολογική μητέρα των παιδιών αποφάσισε ότι ήθελε το καλύτερο για τα κορίτσια της, έτσι τα έδωσε στη Dunkin.
Αλλά η απόφαση της βιολογικής μητέρας έθεσε ένα μεγάλο αίτημα. Ήθελε να ξέρει αν η Dunkin θα ήταν πρόθυμη να υιοθετήσει όλες τις αδερφές, συμπεριλαμβανομένης και της νεογέννητης.
Παρόλο που η Dunkin αποδέχτηκε με όλη της την καρδιά, οι εκπλήξεις της υιοθεσίας δεν σταματούν εδώ.
Κατά τη διάρκεια της πολύχρονης διαδικασίας της έγκρισης, η μητέρα ανακάλυψε ότι ήταν έγκυος το έκτο παιδί!
Φυσικά, η Dunkin δέχτηκε να υιοθετήσει και το μωρό, υιοθετώντας συνολικά έξι μικρά κορίτσια!
Παρόλο που η διαδικασία ήταν σίγουρα ανορθόδοξη, η οικογένεια δεν θα μπορούσε να είναι πιο ευτυχισμένη που έχει όλες τις αδερφές μαζί.
“Θα μου φέρουν τόση χαρά όσο και χάος, αλλά η ζωή μου θα ήταν άδεια και βαρετή χωρίς αυτές,” εξήγησε η Lacey στο Country Living.
“Ήταν ευλογία να γίνω η μητέρα τους, με κάνουν πολύ ευτυχισμένη.”
Περίπου τρία χρόνια έχουν περάσει από την περιπετειώδη υιοθεσία, και η Dunkin αισθάνεται τόσο τυχερή για τα έξι κορίτσια της.
Η Sophia, 9 , η Natalie και η Melanie, 7, η Kaylee , 6 , η Lea , 4 , και η Cecily , 2 , μεγαλώνουν όλες μαζί με μια μητέρα που ποτέ δεν δίστασε να τις πάρει όλες τους ως μια ολόκληρη οικογένεια!
Πρόσφατα, η Dunkin δημοσίευσε μία συγκινητική φωτογραφία στο Facebook με τις χαριτωμένες κόρες της. Έγραψε τα εξής:
“Είχα μία πρόκληση για το Motherhood Dare, να ανεβάσω μία φωτογραφία που με κάνει περήφανη ή χαρούμενη που είμαι μαμά. Επέλεξα αυτήν.
Επέλεξα αυτήν την εικόνα όχι επειδή είναι μια όμορφη εικόνα, αν και είναι, αλλά λόγω της ανάμνησης που έχω από τη λήψη αυτής της φωτογραφίας. Η ανάμνηση του χάους και του άγχους που προηγήθηκε από αυτή την όμορφη φωτογραφία με μένα και τα κορίτσια μου.
Αυτό που δεν βλέπετε είναι οι φωνές, τα παρακαλετά, οι διαπραγματεύσεις που ήταν πριν από την εικόνα. Τα δάκρυα, τα κλαψουρίσματα κι εμένα να λέω, “το μόνο που θέλω είναι μία ωραία φωτογραφία με όλους μας, ζητάω πολλά;;;” Δεν βλέπετε εμένα να ζητάω απ’ τη μητέρα μου βοήθεια, να λέω στο φωτογράφο μου ότι πέρασα ένα πρωινό κόλαση, να κορνάρω με αγένεια επειδή μας έκλεισε μία γυναίκα με τ’ αυτοκίνητο της και δεν μπορούσαμε να ξεπαρκάρουμε. (Όχι και η καλύτερή μου στιγμή)
Αυτή η φωτογραφία μου θυμίζει ότι παρ’ όλες τις δύσκολες στιγμές, η ζωή είναι ωραία. Η πίεση δημιουργεί διαμάντια, και αυτά τα πράγματα δεν πρέπει να είναι “τέλεια” για να είναι όμορφα”.