Μερικές φορές μπορούμε να πέσουμε στην παγίδα του μυαλού μας και να πάρουμε αποφάσεις που μπορεί να πάνε εντελώς στραβά. Χωρίς καν να το καταλαβαίνουμε. Μερικές φορές τέτοιες αποφάσεις είναι ακίνδυνες, αλλά μερικές από αυτές μπορούν να οδηγήσουν σε κακές συνέπειες.
Σήμερα θα σας μιλήσουμε για αυτές τις παγίδες. Διαβάστε παρακάτω και μην αφήσετε ποτέ το μυαλό σας να σας ξεγελάσει.
14. Διπλά πρότυπα
Συχνά προσπαθούμε να εξηγήσουμε τη συμπεριφορά άλλων ανθρώπων με τη βοήθεια επιχειρημάτων όπως δυσκολίες και προβλήματα ζωής. Αλλά όταν δικαιολογούμε τα λάθη μας, χρησιμοποιούμε περιστάσεις που δεν εξαρτώνται από εμάς. Τέτοια λάθη μερικές φορές μας κάνουν να σκεφτόμαστε ότι όλοι έχουμε παρόμοιες ζωές και γι ‘αυτό είναι εύκολο να κατηγορούμε τους ανθρώπους γύρω μας.
13. H διαμάχη για χάρη της νίκης
Οι επιστήμονες Hugo Mercier και Dan Sperber πρότειναν μια θεωρία που ισχυρίζεται ότι οι άνθρωποι έχουν μάθει να διαφωνούν ώστε να έχουν την ευκαιρία να επηρεάσουν ο ένας τον άλλον. Η σύγχρονη κοινωνία εξαρτάται επίσης από αυτήν την ανάγκη μας, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι δεν μπορούν να σταματήσουν να διαφωνούν ακόμη και αν έχουν εξαντληθεί τα επιχειρήματα τους. Στην αρχαιότητα, το να χάσεις από μια διαφωνία σήμαινε να μειώσεις την πιθανότητα να ζήσεις. Γι ‘αυτό πάντα διαφωνούμε μέχρι το τέλος.
12. Συγκρίνοντας το ασύγκριτο
Συχνά συγκρίνουμε πράγματα που είναι εντελώς ασύγκριτα και γι ‘αυτή η αιτιώδης σχέση διαταρράσεται. Για παράδειγμα, υπάρχει η πεποίθηση ότι όσο μεγαλύτερο είναι ένα σκυλί, τόσο πιο θυμωμένο γίνεται. Αλλά ας συμφωνήσουμε ότι το μέγεθος ενός σκύλου δεν επηρεάζει τον χαρακτήρα ή τη συμπεριφορά του.
11. Εμπιστεύεστε μόνο τους «δικούς σας» ανθρώπους
Από την αρχαιότητα, διαιρούμε εσκεμμένα ή ακούσια τους ανθρώπους σε ομάδες. Εμπιστευόμαστε περισσότερο τους ανθρώπους που ανήκουν στην ομάδα «μας»: φίλους και συναδέλφους, για παράδειγμα. Και εμπιστευόμαστε λιγότερο τους ανθρώπους που βρίσκονται εκτός αυτής της ομάδας, τους αντιμετωπίζουμε με προσοχή και καχυποψία. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται «ενδοομαδική ευνοϊκή»: οι άνθρωποι υπερεκτιμούν την αξία της ομάδας τους και τις ικανότητες των μελών της και υποτιμούν εκείνες όσων δεν γνωρίζουν καλά.
10. Υπερβολική γενίκευση
Εάν νομίζετε ότι ένα πράγμα που αποδείχθηκε αληθινό μια φορά θα ισχύει και πάλι σε άλλη περίπτωση, έχετε πέσει σε παγίδα. Εάν ένας τυχαίος ταμίας σας εξαπάτησε, δεν σημαίνει ότι κάθε ταμίας θα σας δίνει λάθος ρέστα.
9. Η πλειοψηφία δεν μπορεί να είναι λάθος.
Οι άνθρωποι τείνουν να πιστεύουν κάτι εάν γνωρίζουν ότι κάποιος άλλος ήδη το πιστεύει. Έτσι εμφανίζονται γενικά αποδεκτοί κανόνες που αντιμετωπίζονται ως φυσιολογικοί μέσα σε μια ομάδα. Η τάση ενός ατόμου να αποδέχεται τη γνώμη μιας ομάδας είναι ο λόγος για τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα στατιστικά δεδομένα με κριτικό πνεύμα.
8. Θυμόμαστε μόνο τα καλύτερα χαρακτηριστικά και τις ενέργειές μας.
Είμαστε πάντα άνθρωποι. Σχεδόν κάθε άτομο θυμάται μόνο τα καλύτερα χαρακτηριστικά που τον διακρίνουν.Μερικές φορές έχουμε ακόμη την τάση να υπερβάλλουμε, αλλά δεν το παρατηρούμε. Ο Daniel Kahneman, βραβευμένος με Νόμπελ, είπε: «Είναι εκπληκτικό το πόσο σπάνια οι άνθρωποι αλλάζουν τη γνώμη τους. Επιπλέον, όταν το κάνουν, δεν το καταλαβαίνουν. Αλλάζοντας τη γνώμη τους, πολλοί άνθρωποι διορθώνουν την προηγούμενη νοοτροπία τους προσπαθώντας να πείσουν τον ίδιο τους τον εαυτό ότι πάντα σκέφτονταν με αυτόν τον τρόπο.»
7. Ο εγκέφαλός μας πιστεύει ότι είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι στο μέλλον.
Διάφορες μελέτες δείχνουν ότι όταν αρχίζουμε να σκεφτόμαστε τον εαυτό μας στο μέλλον, τα μέρη του εγκεφάλου μας λειτουργούν όπως ακριβώς όταν σκεφτόμαστε άλλους ανθρώπους. Με άλλα λόγια, εάν μας ζητηθεί να σκεφτούμε για τον εαυτό μας στο μέλλον, φανταζόμαστε έναν ξένο που δεν έχει σχεδόν τίποτα κοινό με τον παροντικό εαυτό μας.
6. Η επίδραση Peltzman
Η ιδέα αυτής της επίδρασης είναι ότι η αφθονία διαφορετικών προστατευτικών συσκευών και οδηγιών ασφαλείας οδηγεί σε αίσθημα ανίκανότητας – και ο κίνδυνος ατυχήματος αυξάνεται. Για παράδειγμα, αν αφαιρέσουμε το κράνος από έναν μοτοσικλετιστή ή κάποιον άλλο εξοπλισμό, θα οδηγήσει με πολύ πιο ασφαλή τρόπο από ό, τι αν ήταν πλήρως εξοπλισμένος.
5. Η παγίδα της «θετικής προσδοκίας»
Αυτή η παγίδα είναι συνηθισμένη στους ανθρώπους που τους αρέσει να στοιχηματίζουν: είναι σίγουροι ότι μετά από μια σειρά αποτυχιών, θα εμφανιστεί η καλή τους τύχη και το επόμενο παιχνίδι θα φέρει ένα μεγάλο βραβείο. Οι παρανοήσεις σχετικά με τα σημάδια που προμηνύουν τύχη λειτουργούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.
4. Φράσεις και συνθήματα
Όταν οι άνθρωποι βλέπουν συνθήματα, τα αντιμετωπίζουν ως πιο αξιόπιστα. Αυτές οι φράσεις «κολλάνε» στον εγκέφαλό μας. Γι ‘αυτό οι εταιρείες χρησιμοποιούν συχνά τέτοιες μεθόδους για να κάνουν τα αγαθά και τις υπηρεσίες τους αναγνωρίσιμες και τις διαφημίσεις τους αξέχαστες.
3. Υπάρχουν πάντα περισσότερα δυσάρεστα νέα.
Οι άνθρωποι τείνουν να παρατηρούν τις κακές ειδήσεις, και δεν αποτελεί σημάδι επιλεκτικότητας. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι υποσυνείδητα αντιμετωπίζουμε τις αρνητικές ειδήσεις ως πιο σημαντικές. Επιπλέον, οι κακές ειδήσεις γεννούν περισσότερη εμπιστοσύνη: μπορεί να συμβούν επειδή τα καλά νέα φαίνεται να είναι πολύ ύποπτα και όχι τόσο ενδιαφέροντα.
2. Η επίδραση IKEA
Αντιμετωπίζουμε πάντα τα πλεκτά γάντια από τη Γιαγιά με ένα ζεστό χαμόγελο, αν και δεν θα τα παρατηρούσαμε ποτέ σε ένα κατάστημα. Το συγκεκριμένο φαινόμενο αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα αυτού που ονομάζεται εφέ IKEA. Αυτό σημαίνει ότι συχνά εκτιμούμε ιδιαίτερα την αξία ενός αντικειμένου εάν σχετίζεται με εμάς, τους συγγενείς μας ή τους φίλους μας.
1. Η παγίδα «υπεροχή έναντι των άλλων»
Κατά τη διάρκεια ενός πειράματος, άτομα που οδήγησαν ένα αυτοκίνητο κλήθηκαν να συγκρίνουν τις δεξιότητές οδήγησης τους με τις δεξιότητες των υπόλοιπων οδηγών. Σχεδόν όλοι οι συμμετέχοντες του πειράματος πίστευαν ότι οι δεξιότητές τους ήταν «πάνω από τον μέσο όρο». Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι άνθρωποι έχουν μεγάλη άποψη για τις δεξιότητές τους. Υπερεκτιμούν τις ικανότητες και το επίπεδο δεξιοτήτων τους, γι ‘αυτό δεν μπορούν να τις εκτιμησουν αντικειμενικά.
