Εφηβεία αγόρια: Αργά ή γρήγορα, τα παιδιά περνούν από το στάδιο της εφηβείας. Το μεταβατικό αυτό στάδιο, είναι εξίσου δύσκολο και για τους γονείς, αλλά και για τα παιδιά.
Ακόμα κι αν ο γιος σας είναι ακόμα μωρό, είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα μεγαλώσει. Πριν προλάβετε να πείτε «μα, πριν λίγα χρόνια σε γέννησα», θα διαπιστώσετε πως βρίσκεται στην εφηβεία. Μάθετε τι θα χρειαστεί από εσάς καθώς, αργά ή γρήγορα, θα διαβεί το κρίσιμο μονοπάτι της εφηβείας.
Οι έφηβοι βιώνουν διαρκώς αλλαγές. Αλλάζουν τα ρούχα τους, τη διάθεσή τους, τον τρόπο που μιλάνε, που περπατάνε, τα ενδιαφέροντά τους. Κάποιες μέρες το κάνουν απλά για να νιώσουν τον ενθουσιασμό της αλλαγής. Άλλες, επειδή αισθάνονται ότι τίποτα δεν αξίζει να μείνει ίδιο. Είναι δύσκολο να είσαι έφηβος. Και μερικές φορές το καλύτερο που μπορεί να κάνει μια μαμά είναι να συμπεριφέρεται σαν να μην έχει προσέξει τις αλλαγές που συμβαίνουν στο παιδί της.
Τα παιδιά σε κάθε ηλικία πρέπει να ξέρουν τι είναι αποδεκτό και τι είναι σε κάθε περίπτωση εντελώς απαράδεκτο. Στην εφηβεία, θα έρθουν στιγμές που θα αμφισβητήσουν τους κανόνες και θα διαδηλώσουν πως δεν τους χρειάζονται. Όμως κατά βάθος αισθάνονται ασφάλεια όταν ξέρουν ότι υπάρχουν συγκεκριμένα όρια. Βάλτε σαφείς και σταθερούς κανόνες και ορίστε τις συνέπειες που προκύπτουν όταν κάποιος τους παραβιάζει, αν θέλετε να νιώθει το παιδί σας ασφάλεια.
Μέσα στα όρια που αναφέρθηκαν προηγουμένως, οι έφηβοι θέλουν να έχουν την ελευθερία να απλώνουν τα φτερά τους. Κι εμείς, οφείλουμε να τα ενθαρρύνουμε. Ή ακόμα και να τα προτρέψουμε να δοκιμάσουν καινούρια πράγματα, να ρισκάρουν, να αναζητήσουν την περιπέτεια. Εάν εμείς τους δώσουμε την ευκαιρία να δοκιμάσουν τις αντοχές τους μέσα σε ασφαλή πλαίσια, τότε θα γλυτώσουμε πολλά προβλήματα. Αλλά ποτέ μην τους επιτρέψετε να συνδυάσουν την ελευθερία με την ανευθυνότητα. Κάθε φορά που φέρονται ανεύθυνα, θα πρέπει να βλέπουν ότι χάνουν ένα μέρος της ελευθερίας που τους έχετε παραχωρήσει.
Τα αγόρια θέλουν να μιλάνε. Ακόμα κι αυτά που το μόνο που λένε είναι «δεν θέλω να το συζητήσω» στην πραγματικότητα θέλουν να το συζητήσουν όσο τίποτα στον κόσμο. Αρπάξτε την ευκαιρία όταν θα είστε μόνοι, π.χ. στο αυτοκίνητο, και διαβεβαιώστε τον ότι εσείς θα είστε πάντα εκεί για να ακούσετε ό,τι έχει να πει. Θα χρειαστεί να δείξετε υπομονή και να δοκιμάσετε να τον προσεγγίσετε με πολλούς διαφορετικούς τρόπους μέχρι να καταφέρετε να σας ανοιχτεί. Μην αρνηθείτε να συζητήσετε κανένα θέμα, όσο άβολα κι αν νιώθετε ή όσο κι αν κατά βάθος δεν σας πολυενδιαφέρει. Το ζητούμενο είναι να κρατήσετε ανοιχτούς τους διαύλους της επικοινωνίας. Ακούστε χωρίς να κριτικάρετε ή να προσπαθείτε να εξάγετε κάποιο συμπέρασμα.
Τα αγόρια στην εφηβεία έχουν πολύ πλάκα. Και τίποτα δεν μπορεί να ενισχύσει περισσότερο το δεσμό μιας μάνας με τα παιδιά της από μερικές απολαυστικές στιγμές γέλιου. Μην ξεχνάτε ότι στο μέλλον το χιούμορ θα βοηθήσει πολλές φορές τα παιδιά σας να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες στη ζωή, γι’ αυτό βοηθήστε τα να εξασκηθούν!
Έρχεται μια μέρα στη ζωή κάθε μαμάς που έχει γιο που θα ακούσει τη φράση «δεν θέλω αγκαλιές και φιλιά». Είναι πικρό αλλά απόλυτα φυσιολογικό. Ακόμα όμως και το πιο σκληρό αντράκι στην εφηβεία χρειάζεται πού και πού να νιώσει ότι πάντα θα χωράει στην αγκαλιά της μαμάς του. Δώστε του λοιπόν το χώρο που διεκδικεί με τόσο δυναμισμό, αλλά μην ξεχνάτε να το παίρνετε μία αγκαλιά την ημέρα. Ακόμα κι αν δεν σας το πει ποτέ, είναι βέβαιο ότι θα την απολαμβάνει.
Τι είναι αυτό που αγαπάει περισσότερο ο γιος σας; Το ποδόσφαιρο; Οι υπολογιστές; Η μουσική; Μάθετε να το αγαπάτε κι εσείς. Ή τουλάχιστον μάθετε όσες πληροφορίες χρειάζονται για να μπορείτε να κάνετε μαζί μια στοιχειώδη κουβέντα. Έτσι θα ανοίξετε τις πόρτες για να συζητήσετε κι άλλα θέματα.
Οι έφηβοι κάνουν λάθη. Πολλά λάθη.Και φέρονται εγωιστικά. Και κάθε τόσο κάνουν κουταμάρες από ανασφάλεια. Είναι βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα κάνουν τόσο χοντροκομμένα λάθη που θα αναρωτηθείτε πόσο κακή μαμά υπήρξατε όλα αυτά τα χρόνια. Όμως αν ξέρετε ότι αυτό απλά θα συμβεί, τότε δεν θα εκπλαγείτε και τόσο. Όχι ότι δεν θα υποστούν τις συνέπειες, αλλά μαζί μ’ αυτό δώστε τους απλόχερα τη στοργή και τη συγχώρεση σας.
Ακούγεται περίεργο, όμως ο έφηβος γιος σας έχει ανάγκη να του δώσετε οδηγίες. Εννοείται ότι θα φέρεται σαν να μην σας έχει καμία ανάγκη, όμως σας έχει. Προσπαθήστε όταν τον καθοδηγείτε για κάποιο συγκεκριμένο θέμα να είστε σύντομη και σαφής. Πείτε του ένα ρητό, μια παροιμία, κάτι απλό και κατανοητό. Μια μέρα θα σας ευγνωμονεί… ακόμα κι αν χρειαστεί να περάσουν είκοσι χρόνια μέχρι να ξημερώσει αυτή η μέρα.
Δεν ξέρω αν το θυμάστε, αλλά είναι δύσκολο να είσαι έφηβος. Ο κόσμος θα του φαίνεται μάταιος, σκληρός, άχρηστος. Εσείς πρέπει να είστε μια ηλιαχτίδα θετικής σκέψης, μια μόνιμη υποστηρίκτρια του, η αιώνια θαυμάστρια. Πιστέψτε σ’ αυτόν και μην ξεχνάτε να του το λέτε. Κάθε μέρα.