Ο ταλαντούχος Ζανό Ντάνιας είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Γιώργου Θεοδοσιάδη. Παρακολούθησε μαθήματα παντομίμας στο Παρίσι από τον Μαρσέλ Μαρσώ. Συνεργάστηκε με μια πλειάδα ταλαντούχων ηθοποιών τόσο στο θέατρο σε 32 θεατρικά έργα, όσο και στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο.
Της: Έπη Τρίμη
Πρωταγωνίστησε επίσης σε 12 βιντεοταινίες1985 -1990, και σε δύο ταινίες μικρού μήκους στα φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και Δράμας, αντίστοιχα. Φέτος, το απολαμβάνουμε στην κωμωδία «Η φάρσα του Πιέρ Πατλέν», στο «Θέατρο κάτω από τη Γέφυρα».
Σε απολαύσαμε στο θέατρο στον δύσκολο αλλά και απολαυστικό ρόλο του Πιέρ Πατλέν στην κωμωδία «Η φάρσα του Πιέρ Πατλέν». Ποια στοιχεία του ρόλου σου αγαπάς περισσότερο και ποια είναι εντελώς ξένα από σένα;
Λατρεύω την στιγμή που κάνω τον άρρωστο και τρελαίνομαι. Πραγματικά, ξεφεύγω από τον εαυτό μου. Ξένα προς εμένα είναι η απατεωνιά και ο φανφαρονισμός του Πατλέν.
Τι έχει να κερδίσει ο θεατής μέσα από το κείμενο και τις εκπληκτικές ερμηνείες σας;
Ο θεατής μέσα από την παράσταση έχει να κερδίσει 1 ½ ώρα χαράς και φυγής από την καθημερινή και αδυσώπητη καθημερινότητα. Μην ξεχνάμε, πως το γέλιο αποτελεί ψυχοθεραπεία και είναι πιο αναγκαίο από ποτέ στις μέρες μες. Άλλωστε με την πανδημία έχουμε όλοι ζοριστεί πολύ, τα θέατρα ήταν κλειστά ενώ η τέχνη αποτελεί ανάταση της ψυχής. Τέλος, μέσα από το εξαιρετικό κείμενο μπορεί ο θεατής να απολαύσει την ελληνική γλώσσα λόγω του δεκαπεντασυλλάβου.
Πιστεύεις πως ο χαρακτήρας που υποδύεσαι ξεπερνάει τα όρια του κωμικού στοιχείου;
Αν ξεφύγουμε από το επιφανειακό του πράγματος ο χαρακτήρας του Πιέρ Πατλέν στο βάθος είναι τραγικός. Μέσα στην φτώχεια και την καθημερινή μουρμούρα και τις απαιτήσεις της γυναίκας του μετατρέπεται σε απατεώνα κλέβοντας ύφασμα, παριστάνοντας τον επιφανή δικηγόρο χωρίς δίπλωμα. Πρόκειται δηλαδή για έναν απελπισμένο άνθρωπο που πασχίζει μέσω της πονηριάς και της ευρηματικότητας να επιβιώσει.
Απορρέει κάποιο μήνυμα μέσα από αυτή τη θεατρική παραγωγή, που να μπορεί να πάρει μαζί του ο θεατής;
Αν και πρόκειται για φάρσα και το γέλιο σαφώς έχει τον πρώτο ρόλο το μήνυμα είναι πως ο έξυπνος και ο καπάτσος άνθρωπος πάντα τη βγάζει καθαρή.
Γιατί η εκμετάλλευση και η πονηριά παραμένουν έως και σήμερα στο DNA του ανθρώπου;
Παραμένουν από την αρχή της ζωής μέχρι σήμερα γιατί είναι στο DNA μας όπως η ζήλεια, ο φθόνος και ο έρωτας.
Νοσταλγείς τα νιάτα και την αθωότητα την πρώτων χρόνων της καριέρας σου;
Που και που, ναι. Πάντως, ζω το σήμερα και λέω μέσα μου «αχ πώς περνούν τα χρόνια…».
Τι σε έχει επηρεάσει περισσότερο στην ζωή σου και συνέβαλε στο να διαμορφωθεί ο χαρακτήρας σου;
Μέχρι τα 6 μου χρόνια ζούσα στο Παρίσι όπου οι γονείς μου δούλευαν ως ραφτάδες. Εγώ, ήμουν μικρός μαζί με τους γονείς μου στο διαμέρισμα όπου έραβαν νυχθημερόν. Για να περάσω την ώρα μου έβλεπα τηλεόραση και έκανα όλα τα κωμικά που έβλεπα.
Τον χαρακτήρα μου εκτιμώ πως τον διαμόρφωσε η οικογένειά μου αλλά και το θέατρο.
Ο ηθοποιός πρέπει να, είναι χρήσιμος ή θα πρέπει να είναι πολύ επιλεκτικός και δύσκολος στις επιλογές του;
Αν διαθέτεις τα κότσια και το σούπερ ταλέντο και όχι απλά να νομίζεις από μόνος σου ότι είσαι καλός ηθοποιός μπορείς να κάνεις επιλογές. Αν έχεις μεγάλο πρόβλημα επιβίωσης τότε θα κάνεις λάθος κινήσεις στην καριέρα σου. Ωστόσο, το διαμάντι πάντα λάμπει μέσα στη λάσπη και για όλους υπάρχουν κάποιες σεζόν ακμής και παρακμής.
Η τηλεόραση γέμισε από μυθοπλασία. Πιστεύεις πως αυτή η στροφή οφείλεται στην πανδημία και στον εγκλεισμό;
Η μυθοπλασία πάντα άρεσε στον Έλληνα. Βλέπεις άλλες εικόνες και όχι το σαλόνι του σπιτιού σου και τους τέσσερις τοίχους που σε περιβάλλουν και κάποιες φορές σε πνίγουν. Επίσης, οι θεματικές των σήριαλ κάνουν τον άνθρωπο να ταξιδεύει, να ταυτίζεται με τον ρόλο και να ονειρεύεται. Άλλωστε, λόγω της πανδημίας οι άνθρωποι κλείστηκαν πολύ και έχουν ανάγκη διαφυγής.
Υπάρχει κάποια σειρά που θα ήθελες μα συμμετέχεις και αισθάνεσαι «ζήλια»;
Όχι, δεν θα έλεγα πως αισθάνομαι ζήλια, αλλά επιθυμία. Υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα σήριαλ που είναι καλογυρισμένα και με καλά σενάρια. Αν με ρωτάς είναι πολλές οι σειρές όπως το «Μην αρχίζεις τη Μουρμούρα», «Τα καλύτερα μας χρόνια» κλπ.
Ποιο είναι το αποτύπωμα που θα ήθελες να αφήσεις καλλιτεχνικά και ως άνθρωπος; Συναντιούνται κάπου;
Ναι, θέλω να δίνω χαρά στους ανθρώπους όταν παίζω και γελούν. Λέω μέσα κάτι κάνεις για τους γύρω σου. Όταν φύγω από τη ζωή θα υπάρχουν οι μεταγλωττίσεις της Disney και οι ελληνικές ταινίες όπως «Το καμικάζι αγάπη μου» και η «Φανέλα με το 9». Άρα θα συνεχίσω να υπάρχω (γέλια).
Είσαι ο άνθρωπος των δημοσίων σχέσεων που κρατά επαφή με συναδέλφους ή αν χτυπήσει το τηλέφωνο χτύπησε;
Όχι, δεν θα το έλεγα. Όμως στις γιορτές πάντα στέλνω τις ευχές μου.
Έχεις κάνει ποτέ υποχώρηση ως προς τα επαγγελματικά και για να το δυσκολέψω παραπάνω υπήρξε φορά που πιέστηκες πραγματικά σε μια συνεργασία;
Όχι, ευτυχώς είχα μια ήσυχη καριέρα. Με όλους τους ομοφυλόφιλους σκηνοθέτες είχα άριστες σχέσεις. Μάλλον έφταιγε το μεγάλο παιδί που πάντα ήμουν. Επίσης, δεν είχα το στιλ του ωραίου γκόμενου.
Γιατί βγήκαν στη επιφάνεια τώρα όλες οι καταγγελίες για κακοποιητικές συμπεριφορές και σεξουαλικές παρενοχλήσεις; Έπεσες από τα σύννεφα για τα ονόματα και τι έχεις να σχολιάσεις;
Ήταν να γίνει η αρχή, άλλωστε έχουμε τα μέσα στο διαδίκτυο και η δημοσιοποίηση και αναπαραγωγή γίνεται ευκολότερα. Οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις γίνονται αιώνια τώρα. Εμείς, οι άντρες πολλές φορές σκεφτόμαστε με το κάτω κεφάλι μας. Το να πεις μερικά κολακευτικά λόγια… έλεος… δεν είναι δα και κακό. Αν το συνεχίσεις χοντρά αλλάζει φυσικά το πράγμα. Ο βιασμός πρέπει να είναι καταδικαστέος και φυσικά οι ένοχοι πρέπει να πληρώσουν το τίμημα της πράξης τους. Για τον Πέτρο Φιλιππίδη άκουγα πως είναι λέρα τίποτε παραπάνω. Πάντως αυτά που ακούγονται είναι θλιβερά και πρέπει να λυπάσαι για την κατάντια ενός κατά τα άλλα ταλαντούχου και με τεράστια καριέρα ηθοποιού. Κρίμα και για τους δικούς του ανθρώπους που περνούν αυτόν το Γολγοθά. Ωστόσο, μην σταθούμε αποκλειστικά στον Πέτρο καθώς κακοποιητικές συμπεριφορές και απρεπείς πράξεις έχουν σημειωθεί και από άλλους ανθρώπους και όχι μόνον στον καλλιτεχνικό χώρο.
Τι σε τρομάζει στην εποχή μας ;
Η βία και οι επερχόμενες πανδημίες. Πραγματικά δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει και οι άνθρωποι αντί να γίνονται πιο γλυκείς και συμπονετικοί βλέπεις πως τους έχει γυρίσει το μάτι από την ανασφάλεια και την πίεση που αισθάνονται.
Αν σου απέμενε μία μέρα ζωής, τι θα επέλεγες να κάνεις;
Θα έβλεπα τη ζωή μου στις ταινίες που έχω περάσει στον σκληρό δίσκο, θα μαγείρευα ένα σούπερ φαγητό, θα πίναμε και θα τρώγαμε οικογενειακώς μέχρι σκασμού, θα έβαζα τη μουσική στο διαπασών… και έλα κομήτη να με πάρεις να ησυχάσουμε.
Πώς βιώνεις την πανδημία;
Όταν ξεκίνησε η πανδημία ήμουν έγκλειστος στο σπίτι όπως όλοι λόγω της καραντίνας. Όμως, επειδή μένω στο Παλιό Ψυχικό προς τα Τουρκοβούνια πήγαινα βόλτα τον σκύλο δύο φορές την ημέρα και έτσι είχα επαφή με τη φύση. Επίσης, βλέπω Netflix, Ertflix, ακούω τα παλιά μου βινίλια…
Κόλλησα στα γενέθλιά μου COVID-19, αλλά ευτυχώς ελαφρά λόγω των δύο εμβολίων.
Ποια, είναι τα όνειρα για τα παιδιά σου;
Να είναι ευτυχισμένα και τα τρία παιδιά μου. Επιθυμώ να βρουν έναν σύντροφο στη ζωή τους, να έχουν υγεία και να μην νιώσουν φτώχια.
Ποια, είναι τα, επόμενα επαγγελματικά σου σχέδια;
Ο Πατλέν σίγουρα θα πάει καλοκαίρι σε διάφορα φεστιβάλ. Και αν κάτσει και υπάρχουν και άλλες ημερομηνίες θα συνεργαστώ με το «Θέατρο της Ημέρας» στο έργο του Μολιέρου «Γιατρός με το στανιό». Κάποια στιγμή μέχρι τα 70 θα πω αντίο στο θέατρο και τόπο στα νιάτα…
