Η Βίκυ Καρατζόγλου γεννήθηκε στη Δράμα. Τελειώνοντας το σχολείο έρχεται στην Αθήνα και παίρνει μέρος στα σεμινάρια ερμηνείας τραγουδιού́ του Σταμάτη Κραουνάκη, ενώ παράλληλα ξεκινάει μαθήματα πιάνου και τραγουδιού.
Της: Έπη Τρίμη
Η πρώτη επαγγελματική συνεργασία της είναι δίπλα στη Γλυκερία και τον Χρήστο Νικολόπουλο, στην ιστορική Μέδουσα. Λίγο αργότερα έρχεται μια συνεργασία σταθμός στη ζωή και την καριέρα της. Η μουσικοθεατρική παράσταση “Ήρωες” της Ελένης Γκασούκα, που πορεύτηκε μαζί της για οχτώ σεζόν, από το “Ζυγό” μέχρι το “Μικρό Παλλάς”. Εκεί συνεργάστηκε με ταλαντούχους ηθοποιούς και τραγουδιστές όπως τους Θανάση Αλευρά, Αντώνη Λουδάρο, Πάνο Μουζουράκη, Γιώργο Μυλωνά, κ.ά. Παράλληλα, ξεκινάει μαθήματα υποκριτικής με τον Θοδωρή Αθερίδη και τον Ευδόκιμο Τσολακίδη στο “Θέατρο των Αλλαγών”.
Η αγάπη για τη μουσική υπήρχε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου
“Υπάρχει μια κασέτα που τραγουδάω με την αδερφή μου στα έξι μου με συνοδεία κιθάρας, τραγούδια που άκουγαν οι γονείς μου. Το σπίτι μας ήταν πάντα γεμάτο μουσική, η μαμά μου τραγουδούσε και ο μπαμπάς μου της έκανε σεκόντα. Αυτή η εικόνα θα με ακολουθεί πάντα ως η ωραιότερη παιδική μου ανάμνηση. Μεγαλώνοντας δε θα μπορούσα παρά να αναζητήσω τη μουσική σε ότι παρέα δημιουργούσα. Ήταν βαθιά ανάγκη μου να εκφράζομαι μέσα από τα τραγούδια. Το θέατρο ήρθε στη ζωή μου πολύ αργότερα, όπως το είπατε, από τους Ήρωες. Δεν είχα ιδέα τι θα συναντούσα όταν πήγα σ’ εκείνη την οντισιόν στο Ζυγό. Αγάπησα το θέατρο μέσα από τους ταλαντούχους συναδέλφους μου, που μου έμαθαν τι θα πει στα αλήθεια θέατρο. Το αγάπησα ακόμη περισσότερο μέσα από την Ελένη Γκασούκα γι’ αυτό που έβλεπα στα μάτια της κάθε φορά που μου εξηγούσε τι πρέπει να κάνω, μεταδίδοντας όλη την ελευθερία και την ενέργεια που κρύβει το θέατρο, είπε η Βίκυ Καρατζόγλου στην athensvoice.gr.
Το γράμμα στους γονείς της στα 16
Η Βίκυ Καρατζόγλου στα 16 της έγραψε ένα γράμμα στους γονείς της, που τους έλεγε ότι θέλει να γίνει τραγουδίστρια. «Οι άνθρωποι γέλασαν πολύ, αλλά δεν με πίεσαν ποτέ να σπουδάσω ή να μπω στο πανεπιστήμιο. Είχα την απόλυτη στήριξη τους, ψυχολογική και οικονομική. Κατεβήκαμε στην Αθήνα με τη μάνα μου και την αδερφή μου και νοικιάσαμε σπίτι». Θυμάται ότι ήρθαν στην Αθήνα τη μέρα του μεγάλου σεισμού του 1999 και ενώ είδαν τον κόσμο να κοιμάται έξω στα αυτοκίνητα, εκείνες – κυρίες – μπήκαν κανονικά στο σπίτι. Λίγο αργότερα, οι γονείς αγόρασαν στα κορίτσια τους το δικό τους διαμέρισμα, είπε η ίδια στο Κουτί της Πανδώρας.
Με χαλαρώνει οτιδήποτε κάνω με την κόρη μου
“Μου αρέσει να την πάρω να πάμε για παγωτό, να περπατήσουμε στο δρόμο, να ανακαλύψουμε παλιά σπίτια στη γειτονιά. Μου αρέσει να τη βλέπω να ανακαλύπτει απλά πράγματα και να χαίρεται, να βλέπω στα μάτια της την έκπληξη. Αυτό με χαροποιεί περισσότερο απ’ όλα”.
Με θυμώνει πάρα πολύ είναι ο ρατσισμός και η αδικία που προέρχεται από το ρατσισμό
“Με εξοργίζει ο κόσμος που φέρεται άσχημα στους ηλικιωμένους, στους πρόσφυγες, στους μετανάστες. Είναι το χειρότερό μου γιατί πιστεύω ότι όλο αυτό έχει να κάνει με την ψυχή, την ανθρωπιά. Οι άνθρωποι είναι πολύ σκληροί και αυτό το πράγμα δεν το αντέχω”, έχει πει στο all you η Βίκυ Καρατζόγλου.
