Ο Βασίλης Γιακουμάρος κατάγεται από την Ρόδο.Έχει συμμετάσχει αφήνοντας το αποτύπωμά του σε σημαντικές θεατρικές παραστάσεις και κινηματογραφικές παραγωγές, ενώ τον έχουμε ξεχωρίσει ως «Μάνο» στη σειρά «Ευτυχισμένοι μαζί» και ως «Pitbull» στα «Μαύρα Μεσάνυχτα» με την Παναγιώτα Βλαντή και μια πλειάδα ταλαντούχων ηθοποιών.
Της: Έπη Τρίμη
Έχει ταλέντο, είναι ευγενής, επικοινωνιακός και κυρίως καλός άνθρωπος χωρίς να έχει απασχολήσει τα ΜΜΕ με έρωτες, πάθη και σκανδαλοθηρικές ειδήσεις μόνο και μόνο για να είναι εξώφυλλο ή να έχει μια δουλειά παραπάνω.
Ο Βασίλης Γιακουμάρος έχει πει σχετικά: «Όλες οι δουλειές είναι ξεχωριστές, από καθεμιά θα πάρεις κάτι, δεν τις ξεχωρίζεις εύκολα, ούτε μπορείς να πεις ότι κάποια θα την βάλεις πιο πάνω ή πιο κάτω. Βέβαια, ανάλογα την σειρά που έρχεται η κάθε δουλειά, έχει και την ανάλογη αξία για σένα. Εγώ, ας πούμε, ήμουν τυχερός που η πρώτη μου σχεδόν τηλεοπτική δουλειά ήταν το “Ευτυχισμένοι Μαζί” και παράλληλα τα “Μαύρα Μεσάνυχτα”. Είναι πολύ επιτυχημένες δουλειές και το “Ευτυχισμένοι Μαζί” ακόμα και σήμερα στις επαναλήψεις κάνει τηλεθέαση. Δεν μπορείς να μην τις ξεχωρίσεις, αλλά όχι ότι είναι πιο πάνω ή πιο κάτω κάποια δουλειά από την άλλη. Είναι όλες εξίσου στην καρδιά σου για διαφορετικούς λόγους».
Όπως οι περισσότεροι ηθοποιοί υπάρχουν περίοδοι που δεν εργάζεται ως ηθοποιός με αποτέλεσμα να εργάζεται ως μπάρμαν όντας άριστος στη δουλειά του, αξιοπρεπής και φυσικά με πολύ χιούμορ. Ο ίδιος έχει πει σχετικά σε συνέντευξή του: «Όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά λειτουργώ άλλοτε με χαμόγελο, άλλοτε με υπομονή, άλλοτε με απογοήτευση άλλοτε με αισιοδοξία.Το θέμα είναι να συνεχίζεις, να ξανασηκώνεσαι και να μένεις πιστός σε αυτό που αγαπάς. Ατυχίες θα συμβούν και είναι μέσα στο παιχνίδι. Όλες οι δουλειές δεν πάνε πάντα όπως θα περιμέναμε ή θα θέλαμε. Όταν δεν πάει κάτι καλά, όλοι μαζί θα το στηρίξουμε με κάθε τρόπο και αν δεν σωθεί πάμε παρακάτω… Η ζωή συνεχίζεται και δεν περιμένει» λέει ο Βασίλης Γιακουμάρος.
Ο ίδιος έχει πει σχετικά: «Από την στιγμή ειδικά που είσαι στην τηλεόραση, μπαίνεις στα σπίτια του κόσμου και είναι απολύτως λογικό να σε νιώθει δικό του άνθρωπο. Τα έχεις πει μαζί του, έχεις περάσει άπειρες ώρες μαζί του, εύκολες και δύσκολες, σε συμπαθεί ή σε αντιπαθεί δεν έχει σημασία.. Η δουλειά μας είναι ένα πάρε δώσε με τον κόσμο, βεβαίως υπάρχουν και κάποια όρια όμως. Εγώ δεν αντέχω την αγένεια και την κακή πρόθεση. Αν δεν με γουστάρεις, δεν θα έρθεις να πληρώσεις στο θέατρο για να με δεις ή θα αλλάξεις κανάλι στην τηλεόραση, έτσι και στην ζωή έχεις το δικαίωμα να μην μου μιλήσεις. Γιατί θέλεις να προσβάλεις ή να είσαι αγενής μαζί μου;
Μιλάω κάθε φορά σε όλο τον κόσμο και αν δεν είμαι καλά θα αποφύγω να πάω κάπου με πολυκοσμία ή θα μείνω σπίτι. Αν πάλι πρέπει να βγω, θα είμαι τουλάχιστον ευγενικός γιατί το ίδιο θα ήθελα παρακαλώ και από τους άλλους».
«Όταν βλέπω μια ωραία παράσταση, μια ωραία ταινία, ζηλεύω. Με την καλή έννοια πάντα. Ζηλεύω, διότι θα ήθελα να είμαι μέρος αυτής της συνεργασίας, αυτής της δουλειάς, αυτής της προσπάθειας, του αποτελέσματος, που για να επιτευχθεί όλοι, έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό. Όλοι εργάτες με κοινό στόχο. Δούλεψαν σκληρά, θα ήθελα να είχα έναν ρόλο μέσα σε όλο αυτό. Έναν ρόλο που μου ταιριάζει ή που θα ήταν πρόκληση για εμένα. Έναν ωραίο ρόλο… Έναν ρόλο…»