Η Φωτεινή Βελεσιώτου γεννήθηκε στην Καρδίτσα. Πήγε στη Θεσσαλονίκη να σπουδάσει κι έμεινε. Τυχαία την βρήκε το τραγούδι, αν και πάντα τραγουδούσε. Το 2011 κατέβηκε στην Αθήνα. Έχει δύο παιδιά ενώ μένει στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Τραγουδάει από το 1983 ενώ ξεκίνησε από τη χορωδία της Καρδίτσας. Πάντα της άρεσε να τραγουδάει, σε παρέες. Με τη μουσική είχε ιδιαίτερη σχέση. Στο σπίτι άκουγε κλασική, Τρίτο Πρόγραμμα και βυζαντινή, από καλούς ψαλτάδες.
Ας θυμηθούμε τα δύο υπέροχα τραγούδια που ερμηνεύει, τις “Μέλισσες” και “Διόδια” κι ας αφεθούμε στο ταξίδι που μας οδηγεί…
Μέλισσες
Στίχοι: Ελένη Φωτάκη
Μουσική: Γιώργος Καζαντζής
Να σε μισήσω είν`αργά
αέρας με δροσολογά
με κυνηγούν οι μέλισσες
κι εσύ που δε με θέλησες.
Τινάζω το βασιλικό
να σταματήσω το κακό
σ`είχανε δέσει μάγισσες
μα πάλι εσύ με ράγισες.
Νυχτώνει βγαίνω να σε βρω
σα φεγγαράκι δυο μερώ
κλειστά παραθυρόφυλλα
να μ`αγαπάς πώς το`θελα.
Θυμάρι ρίχνω στις φωτιές
με τυραννούν οι ομορφιές
οι ομορφιές οι φόνισσες
κι εσύ που με λησμόνησες.
Αν κλάψω μη με φοβηθείς
την ένοιωσα και πριν χαθείς
μια πίκρα στο ροδόνερο
γιατί μ`αρνιόσουν τ`όνειρο.
Θα ρίχνω εκεί που περπατάς
τον όρκο μας να τον πατάς
κι ας με πονούν οι μέλισσες
κι εσύ που δε με θέλησες
Διόδια
Στίχοι: Πόλυς Κυριάκου
Μουσική: Σταύρος Σιόλας
Τώρα θα δεις τα χρώματα ν’ αλλάζουνε
και τα βουνά να σμίγουν ένα-ένα.
Άγγελοι σαν θνητοί θα σ’ αγκαλιάζουνε
εχθροί θα σου μιλούν αγαπημένα.
Τώρα θα πιω νερό απ΄το ποτήρι σου
δικά σου θα `ναι πια όσα δεν έχω.
Θα σπρώξω ουρανό στο παραθύρι σου
κι ό,τι δεν άντεχα θα το αντέχω.
Τώρα θα πιάσω σπίτι στον παράδεισο
τσάμπα οικόπεδο σε παράλια.
Του έρωτα θα βάλω το πουκάμισο
και θα νικήσω δίχως πανοπλία.
Τώρα θα δεις μες στης ψυχής τα υπόγεια
τραπέζι με ψωμί, νερό κι αλάτι
τώρα που δεν υπάρχουνε διόδια
που πέφτει σαν ζεστή βροχή η αγάπη.
