Σφραγίδα είχε μείνει άθικτη για 3245 χρόνια. Κρατούσε κλειστή μια διάσημη λειψανοθήκη. Όταν άνοιξε προκάλεσε τρόμο αλλά και θαυμασμό.
Η σφραγίδα άνοιξε για πρώτη φορά από τον αρχαιολόγο Χάουαρντ Κάρτερ στις 16 Φεβρουαρίου του 1923. Εκεί φυλασσόταν η μούμια του Φαραώ Τουταγχαμών. Φυλασσόταν μέσα σε πέντε σαρκοφάγους, η μία μέσα στην άλλη, όπως οι ρώσικες κούκλες. Οι σαρκοφάγοι, με τη σειρά τους, βρίσκονταν μέσα σε πέντε διαδοχικές λειψανοθήκες.
Η πρώτη εξωτερική λειψανοθήκη είχε ανοιχτεί δύο φορές στην αρχαιότητα, αλλά η δεύτερη παρέμενε ακέραιη μετά από τρεις χιλιετίες. Τη φωτογράφισε ο Χάρι Μπάρτον, αιγυπτιολόγος και συνάδελφος του Κάρτερ.
Οι πόρτες της λειψανοθήκης ήταν σφραγισμένες με ένα κομμάτι σχοινί και στην άκρη βρισκόταν η πήλινη σφραγίδα του Φαραώ. Είχε την εικόνα του Θεού Άνουβι, προστάτη των νεκρών.
Το σχοινί είχε μείνει άθικτο μετά από τόσα χρόνια, εξαιτίας του ξηρού κλίματος της ερήμου και την έλλειψη οξυγόνου στην αίθουσα.
Για τον ίδιο λόγο έχουν βρεθεί σε πολύ καλή κατάσταση πάπυροι, ξύλινες εικόνες, ακόμα και ρούχα σε αιγυπτιακούς ναούς που έχουν χτιστεί στην έρημο.
Η σφραγίδα και ο άσημος Φαραώ
Ο Τουταγχαμών ήταν από τους πιο άσημους Φαραώ, καθώς είχε πεθάνει πολύ νέος, μόλις 19 ετών.
Παρ’ όλα αυτά, έμεινε στην ιστορία, γιατί σε αυτόν ανήκε ο πρώτος ασύλητος τάφος.
Οι θησαυροί που βρίσκονταν στην αίθουσα ήταν φοβερά εντυπωσιακοί και πλούσιοι, αν και οι αρχαιολόγοι υποστηρίζουν ότι ο τάφος ήταν σχετικά φτωχικός, σε σχέση με άλλων μεγαλύτερων και λαμπρότερων Φαραώ.
Ο τάφος του Τουταγχαμών χτίστηκε κάτω από τους άλλους φαραωνικούς τάφους στην Κοιλάδα των Βασιλιάδων, με αποτέλεσμα να καλυφτεί από τόνους λάσπης, άμμου και πέτρας.
Γι’ αυτό το λόγο δυσκολεύτηκε να τον βρει όχι μόνο ο αρχαιολόγος Κάρτερ, αλλά και οι επίδοξοι ληστές.
Βέβαια, εκτός από τους θησαυρούς, ο τάφος του Τουταγχαμών τράβηξε την προσοχή του κόσμου εξαιτίας της «Κατάρας των Φαραώ».
Κυκλοφόρησε στον Τύπο ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν καταραστεί όποιον διέκοπτε τον αιώνιο ύπνο του Φαραώ να πεθάνει.
Η κατάρα «φούντωσε» με τον πρόωρο θάνατο του Λόρδου Κάρναρβον που είχε χρηματοδοτήσει την εκσκαφή και προκαλεί το ενδιαφέρον του κόσμου μέχρι σήμερα, αν και δεν έχει καμία βάση στην πραγματικότητα.
