Ο Θοδωρής Προκοπίου γεννήθηκε στο Λισβόρι της Λέσβου το 1966. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου το 1987.
Της: Έπη Τρίμη
Παρακολούθησε μαθήματα χορού για τρία χρόνια στη σχολή της Καίη Χόλντεν και παράλληλα σύγχρονο τραγούδι στο Εθνικό Ωδείο.
Ο αγαπημένος, ταλαντούχος και εργατικός ηθοποιός, που ξεχωρίζει για το καλλιτεχνικό ήθος και την σεμνότητά του δεν είναι απ’ αυτούς που δίνει συνεντεύξεις.
Ο ηθοποιός θέλει αποκλειστικά η δουλειά και το καλλιτεχνικό του αποτύπωμα να μιλά για τον ίδιο καθώς είναι αφοσιωμένος στο θέατρο αν και έχει συμμετάσχει στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο κατά συνέπεια δεν γνωρίζουμε τα προσωπικά του αλλά ούτε και τι κάνει στην καθημερινότητά του.
Δείγμα της δουλειάς του στο θέατρο είναι οι παραστάσεις Η φόνισσα (2017), Όταν συνάντησα τον Στέλιο… (2016), Ελίζα (2017), Θεόφιλος (2020). Ο ίδιος έχει πει σχετικά: “Πάντα υπάρχουν ρόλοι που θέλουμε να κάνουμε. Όμως θα πρέπει να ανοίγουμε το βήμα μας μέχρι εκεί που μπορούμε να πάμε. Ο Θεόφιλος όμως ήρθε εντελώς ξαφνικά. Θέλω να σας πω και μια ιστορία που μου είχε διηγηθεί ο πατέρας μου που έτυχε να τον συναντήσει. Ο πατέρας μου ήταν αρτοποιός σε ένα πολύ μικρό χωριουδάκι της Μυτιλήνης. Ένα πρωί μου είχε πει ήρθε ένας άνθρωπος που δεν τον έλεγες, ούτε παλαβό, ούτε χαζό, αχμάκης όπως λέμε στην Μυτιλήνη και γυρίζει και του λέει: «Να σου ζωγραφίσω αυτόν τον τοίχο;» και ο πατέρας μου του απαντάει «Τι να σου δώσω;», «Ένα πιάτο φαΐ» του αποκρίθηκε.
Οι δηλώσεις για τον Θεόφιλο
“Είναι πάρα πολύ δύσκολο, πολύ προκλητικό και ταυτόχρονα το αντιμετωπίζω με δέος. Επιπλέον πρέπει να πω πως αυτός ο άνθρωπος είχε δεχτεί πολύ μπούλινγκ εκείνη την εποχή, γιατί είχε γεννηθεί με ένα «κουσούρι», ήταν ζερβοχέρης. Τότε θεωρούνταν πολύ άσχημο, στον Καιάδα! Όμως αυτός ο άνθρωπος θέλησε να ακολουθήσει το όνειρό του με όλες τις συνέπειες. Δηλαδή, χωρίς φαγητό, με φτώχεια, με εξαθλίωση. Όμως το ακολούθησε! Έζησε 64 χρόνια και σε όλη του τη ζωή δεν σταμάτησε ούτε λεπτό να ζωγραφίζει. Το μήνυμα που στέλνει σήμερα ο Θεόφιλος είναι να ακολουθήσει ο καθένας μας το όνειρό του, με όποια προβλήματα και να έχει! Και σήμερα στις δύσκολες εποχές που ζούμε ο καθένας μας έχει κάτι μέσα του. Δεν έρχονται πάντα ευνοϊκά τα πράγματα. Αν έχεις κάτι να πεις, να ακολουθήσεις, να το κάνεις. Στον Θεόφιλο βέβαια του βγήκε λίγο μπούμερανγκ γιατί ήταν ο πρωτότοκος γιος και εκείνη την εποχή είχε ευθύνες! Αυτό του το χρέωσαν τα αδέλφια του. Ότι έφυγε για να βρει το δρόμο του. Ακολούθησε το όνειρό του και όχι μόνο, έγινε και το μέσο επίσης για να επιβιώσει. Και αυτό είχε κόστος, είπε ο Θοδωρής Προκοπίου.
