Ο Τάσος Νούσιας γεννήθηκε στις 12 Αυγούστου 1973 στο Ροδοτόπι Ιωαννίνων. Τέλειωσε τη σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Έχει ολοκληρώσει τις σπουδές του στη μηχανολογία και αποτέλεσε μέλος ομάδας στίβου. Τελικά, αποφάσισε να ασχοληθεί με την υποκριτική.
Της: Έπη Τρίμη
Έχει συμμετάσχει σε διάφορες σειρές και σε θεατρικές παραστάσεις.Μετρά πολλές συμμετοχές και συνεργασίες σε σημαντικές κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές όπου ενσάρκωσε ήρωες μυθιστορημάτων και ιστορικών βιβλίων όπως: Τα Παιδιά της Νιόβης του Αθανασίου Νόβα, Οι Μάγισσες της Σμύρνης της Μάρας Μεϊμαρίδη, Η Φωνή του Χρήστου Χωμενίδη, Τα Ανίσχυρα Ψεύδη του Ορέστη Χαλκιόπουλου και το 2010 Το Νησί της Βικτόρια Χίσλοπ.
Τα τελευταία χρόνια έχει επίσης ασχοληθεί και με την παραγωγή, δημιουργώντας τέσσερις τηλεταινίες για λογαριασμό της Εκπαιδευτικής Τηλεόρασης, με τίτλο Στιγμές από την Ιστορία του Θεάτρου, σε σενάριο και σκηνοθεσία της Μαρλένε Καμίνσκυ, εξετάζοντας την εξέλιξη του θεάτρου μέσα από τέσσερις μεγάλους συγγραφείς: Αισχύλο, Σαίξπηρ, Σίλλερ, Τσέχωφ που υπήρξαν ορόσημο για την ιστορία του θεάτρου.
Ο Τάσος Νούσιας λέει για τα παιδικά του χρόνια: “Έζησα μέχρι τα 18 μου χρόνια και έχω πολλές όμορφες παιδικές μνήμες. Τότε ήταν μια πόλη που ο κόσμος «αλώνιζε». Εμείς σαν παιδιά την γυρνoύσαμε από άκρη σ’ άκρη. Κάναμε χιλιόμετρα μακριά από τα σπίτια μας χωρίς καμία ανησυχία αφού εκεί η ελευθερία ήταν 24ωρη. Όλο και κάποια μάνα ή γιαγιά θα έβγαινε τα μεσάνυχτα να μας μαζέψει. Το μόνο που μπορούσε να μας συμβεί ήταν να τσακωθούμε, να χτυπήσουμε, να γυρίσουμε ματωμένοι και να φάμε και ξύλο από πάνω γιατί πέσαμε με το ποδήλατο ή πλακωθήκαμε. Ήμασταν 8χρονα-10χρονα αλλά τα βγάζαμε πέρα μόνοι μας. Εκεί χτίσαμε τις προσωπικότητες μας γιατί δεν υπήρχε το «καπέλωμα» του μεγάλου με την έννοια της επιστασίας που φρενάρει ένα παιδί που προσπαθεί να βρει τα όρια του σε σχέση με τον εαυτό του, τον διπλανό του ή τον συμπαίκτη του. Παίζοντας μέσα στην ελευθερία μας μαθαίναμε πως να αντιδράμε στα «δύσκολα» για να ανταπεξέλθουμε και να σταθούμε στα πόδια μας. Αυτή η ελευθερία στις ημέρες μας δυστυχώς έχει πια χαθεί.
Εκεί τελείωσα το Τεχνικό Λύκειο παίρνοντας πτυχίο Μηχανολόγου Βιομηχανικής Παραγωγής. Τα Λύκεια αυτά έκαναν πολύ σοβαρή δουλειά γιατί τελειώνοντας την Α’ Λυκείου διαλέγαμε κατεύθυνση για τα επόμενα 2 χρόνια και αποφοιτούσαμε έχοντας πτυχίο. Δυστυχώς υπάρχουν τέχνες και τεχνικές που τις αφήσαμε πίσω σε επίπεδο εκπαίδευσης και επαγγελματικού προσανατολισμού απαξιώνοντάς τες και απογυμνώνοντας σταδιακά όλη την εγχώρια παραγωγή-βιομηχανία.”
Ναι, μαζί με τα παραπάνω έκανα και πρωταθλητισμό. Στίβο, μεσαίες και μεγάλες αποστάσεις. Κάπου εκεί στο τέλος της Γ’ Λυκείου ανοίχτηκαν μπροστά μου αυτές οι τρεις μεγάλες κατευθύνσεις (Γυμναστική Ακαδημία, ΤΕΙ Μηχανολογίας και Υποκριτική). Δεν θέλησα να δώσω Πανελλήνιες γιατί δεν πίστευα αυτό το σύστημα αν και θα μπορούσα να περάσω ή στη Γυμναστική Ακαδημία λόγω των μορίων του στίβου ή σε κάποιο κλάδο Μηχανολογίας επειδή ήδη είχα το πτυχίο του Τεχνικού Λυκείου. Τότε σκέφτηκα: δεν δίνεις εξετάσεις στις Δραματικές Σχολές ανά την επικράτεια; Κι έτσι βρέθηκα να φοιτώ στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.
«Ενώ είμαι κωμικός άνθρωπος αγαπώ τους δραματικούς ρόλους» λέει ο Τάσος Νούσιας και αποκαλύπτει πως όταν ξεκίνησε την πορεία του στο χώρο, του ήταν εύκολο να συνδέεται με τις κωμωδίες και χρειάστηκε να δουλέψει πολύ ώστε να κατακτήσει το κομμάτι του δράματος.
Στην νέα σειρά του MEGA με τίτλο «Έξαψη» ο Νούσιας ενσαρκώνει έναν ζωγράφο-σκηνογράφο που είναι παντρεμένος με την κόρη ενός πολιτικού. Κάτω από ένα ασφυκτικό περιβάλλον οδηγείται στην απιστία, την παρανομία και στο τέλος την φυλακή.
Ο Τάσος Νούσιας μιλά για την κατάσταση που επικρατεί λόγω κορωνοϊού, και την κρίση που φέρνει στο θέατρο. «Δεν συμφωνώ με το κλείσιμο των θεάτρων» λέει, καθώς τηρούνταν όλα τα απαραίτητα μέτρα και τα αυστηρά πρωτόκολλα.
«Μετά από οκτώ μήνες γνωρίζουμε όλοι τι πρέπει να κάνουμε» συμπληρώνει για να προσθέσει ότι από την άλλη πλευρά κατανοεί τους νέους ανθρώπους που στο ζενίθ της ενέργειάς τους δεν μπορούν να περιχαρακωθούν.
Για να καταλήξει με χιούμορ πως… δύο δρόμοι υπάρχουν σε αυτό το θέμα: «Ή θα πεθάνεις από Covid ή θα πεθάνεις από κατάθλιψη και οικονομικό αδιέξοδο!».
Ο Τάσος Νούσιας μιλά επίσης για την 12χρονη κόρη του και την προεφηβεία και αποκαλύπτει: «Είμαι και μπαμπάς-μπαμπάς και μπαμπάς-φίλος. Είμαι μπαμπάς με τα όλα μου-και αυστηρός και φίλος».
Ενώ εξομολογείται ότι ο ίδιος είχε έντονη εφηβεία, σε σημείο που σήμερα να θεωρεί πλέον ότι ζει…κατά τύχη.
Τέλος για τη γυναίκα του λέει πως νιώθει σαν να είναι παντρεμένος και την χαρακτηρίζει μια εξαιρετική προσωπικότητα.Η Marlene είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης και παραγωγός. Είναι Γερμανίδα, γεννημένη στη Τζαμάικα, μεγαλωμένη κοντά στη Στουτγκάρδη και έχει συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο της Ζυρίχης και το Young Vic του Λονδίνου.