Ο Τάκης Μόσχος αποτέλεσε σύμβολο μιας γενιάς κινηματογραφικών ηρώων, ασυμβίβαστων, ρομαντικών και ρηξικέλευθων, αναπόσπαστο κομμάτι συγκεκριμένων φιλμ που στάθηκαν “σταθμοί” στην εξέλιξη του νέου ελληνικού σινεμά.
Γράφει η Έπη Τρίμη
Ο Τάκης Μόσχος απεβίωσε σε ηλικία 68 ετών, μετά από πολύμηνη νοσηλεία σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας – Γνωστότερος ρόλος του υπήρξε αυτός του «Αργύρη» στη «Γλυκιά Συμμορία».
Έδινε μάχη για τη ζωή του έχοντας υποστεί διπλό εγκεφαλικό επεισόδιο και νοσηλευόταν σε κώμα σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.Ένας από τους τελευταίους ρόλους του στο σινεμά ήταν στην ταινία «Οι Αισθηματίες» του Νίκου Τριανταφυλλίδη το 2014. Τον Οκτώβριο του 2018 εγκατέλειψε προσωρινά τη Σκόπελο και µετακόµισε στην Κοζάνη, όπου συµµετείχε στην παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ «Ρωµαίος και Ιουλιέτα», στον ρόλο του πατέρα Λαυρέντιου.
Ο Τάκης Μόσχος, γεννημένος στη Χαλκίδα από πατέρα αστυνομικό, πέρασε από τους πρώτους στη Νομική Θεσσαλονίκης, όπου και σπούδασε. Στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνιολογία και τις Καλές Τέχνες στη Γερμανία. Σε συνέντευξή του χαρακτήρισε εκρηκτικά τα φοιτητικά του χρόνια.
Έφυγε λίγο πριν πέσει η χούντα και γύρισε επτά χρόνια μετά, αφού, όπως έλεγε, είχε γίνει τόσο Γερμανός που δεν μπόρεσε εύκολα να ενσωματωθεί στην ελληνική πραγματικότητα.
Η επιστροφή του στην Ελλάδα έγινε, όπως είχε αποκαλύψει, μετά από ερωτική απογοήτευση. Λόγω του παρουσιαστικού του, εργάστηκε ως μοντέλο για λίγο.
Κι ενώ ασχολήθηκε με διαφημιστικά, ο Τάκης Μόσχος περνούσε από ένα γραφείο για να αφήσει φωτογραφίες του. Τον πήραν τηλέφωνο και ήθελαν να του δώσουν έναν ρόλο σε ταινία του Κατακουζηνού, τον «Άγγελο» (1982), που είναι και η πρώτη ταινία στην Ελλάδα που ασχολήθηκε με την ομοφυλοφιλία. Ο Τάκης Μόσχος υποδύθηκε τον ρόλο μίας τραβεστί.
Η ταινία διαγωνίστηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1982 και απέσπασε τα βραβεία καλύτερης ταινίας, σεναρίου και πρώτου ανδρικού ρόλου για τον Μιχάλη Μανιάτη.
Στη συνέχεια, ο Τάκης Μόσχος έπαιξε στη «Γλυκιά Συμμορία», μια εμβληματική ταινία, που αντικατόπτριζε κάποιες από τις εμπειρίες του στην Γερμανία, που γυρίστηκε το 1983 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Νίκου Νικολαΐδη.
Το 1984 κυκλοφόρησε και σαν μυθιστόρημα του δημιουργού της, Νίκου Νικολαΐδη. Ο Τάκης Μόσχος βραβεύτηκε για την ερμηνεία του, καθώς και δύο χρόνια μετά, για τον ρόλο του ως Λαπαθιώτης στο «Μετέωρο και σκιά» (1985). Η ταινία ήταν βασισμένη στη βιογραφία του ποιητή Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, που έζησε σε μια περίοδο γεμάτη από γεγονότα για την ιστορία της Ελλάδας.
Ο Τάκης Μόσχος μιλούσε σπάνια, αλλά πάντα με ειλικρίνεια για το παρελθόν και είχε δημοσιοποιήσει το πρόβλημά του εθισμού του στα ναρκωτικά και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε. Είχε επίσης πει πως ποτέ δεν κυνήγησε καριέρα ηθοποιού.
«Δεν ταυτίζομαι ποτέ με τους ρόλους που υποδύομαι είχε πει. Το βλέπω πάντα καθαρά επαγγελματικά, σαν την όποια δουλειά. Τώρα κάνω τον ποιητή, τώρα κάνω τον οικογενειάρχη, τώρα κάνω το βιομήχανο. Εγώ ήμουν πάντα ο Μόσχος. Ποτέ δε δούλεψα ρόλο στο σινεμά, γιατί ποτέ δεν το ζητάνε. Τουλάχιστον, δεν το ζητούσαν οι σκηνοθέτες του ογδόντα και του ενενήντα, με τους οποίους δούλεψα εγώ. Στο σινεμά, ο ηθοποιός είναι ένα εργαλείο στα χέρια του σκηνοθέτη. Ο σκηνοθέτης μπορεί να σου κάνει ένα πλάνο και να μείνουν όλοι με το στόμα ανοιχτό ή και να σε αφήσει σε μία χλιαρή αφάνεια. Σε κάνει «θεό» ή «τέρας», ανοίγεις μια πόρτα και λες –«γεια σου πατέρα» ή αντικρίζεις ένα πτώμα.» είχε δηλώσει στον Αντώνη Παναγιωτόπουλο – Πιπεριάν για το avmag.
Στην ίδια συνέντευξη είχε πει μιλώντας από την Σκόπελο πως «Η ματαιοδοξία είναι ένας ιός που βρίσκεται εν ύπνωση και κάθε τόσο σου ρίχνει και έναν πυρετό. Όλοι θέλουμε μια επιβεβαίωση, έναν καλό λόγο. Εγώ είμαι από τη φύση μου σκοτεινός. Από ιδιοσυγκρασία, από τον πεσιμισμό που με διακρίνει πολλές φορές. Θα προτιμούσα να είμαι πίσω από τις κάμερες και όχι ηθοποιός, ηθοποιό με κάνανε και εγώ είπα, «οκ, τώρα είσαι ηθοποιός» και έζησα τη ζωή μου έκτοτε».
«Είμαι πολύ ντροπαλός άνθρωπος. Όσο ξεδιάντροπος κι αν έχω γίνει κάποιες φορές, είμαι γενικά πολύ ντροπαλός. Είναι ο θάνατος, ίσως, που σε κάνει πιο συνειδητοποιημένο (δε θα πω όλα αυτά τα ποιητικά που λένε συνήθως για το θάνατο), αλλά όταν βλέπεις το σύστημά σου να καταρρέει και να ζεις για κάποιους μήνες σαν μελλοθάνατος είναι κάπως. Εγώ πέρασα μέσα από αυτό και βγήκα και αρκετά χρόνια κερδισμένος, ένας άλλος Τάκης. Εκτιμώ περισσότερο πια στιγμές όπως αυτή τώρα, που κάθομαι εδώ μαζί σας και τα λέμε.
Με έπιασα να ακούω μουσική από το ράδιο και να ψιλοχορεύω και μάλιστα αναρωτήθηκα αν έχω λίγη από την ευλυγισία που είχα στα νιάτα μου, που ήμουν χορευταράς και έκανα και μερικές φιγούρες παραπάνω, για να τσεκάρω το σύστημα και διαπίστωσα ότι λειτουργεί…», είχε δηλώσει ο Τάκης Μόσχος.
Πήγαινα κάθε βράδυ στο Εργοστάσιο φορώντας παπιγιόν ενώ συγχρόνως ζούσα στα Εξάρχεια με άλλου τύπου παρέες. Παράλληλα κατέβαινα και στην Ομόνοια…
Είχα μια υπεροψία. Όταν ακούς μόνο καλά λόγια, σου την πέφτουν γκόμενες και γκόμενοι, τι περιμένεις; Μέχρι που ξέφυγα και έπεσα βαθιά στα ναρκωτικά. Τώρα, όλα αυτά είναι πολύ μακρινά είχε πει σε συνέντευξή του.
Τα τελευταία 18 χρόνια, ο ηθοποιός είχε αποσυρθεί στη Σκόπελο. Εκεί, είχε δημιουργήσει Ερασιτεχνική Θεατρική Οµάδα Σκοπέλου (ΕΘΟΣ), με την οποία έκανε παραστάσεις. Παράλληλα, έκανε μαθήματα σε μαθητές Γυμνασίου, αξιοποιώντας στις σπουδές του. Στα τέλη Μαρτίου ο ηθοποιός έπεσε σε κώμα μετά από μια νέα σειρά εγκεφαλικών επεισοδίων και δεν ξύπνησε ποτέ.
Το τελευταίο αντίο είχε δοθεί την Παρασκευή 3 Μαΐου 2019 στις 17:30 στον Ι. Ν. Αγίου Νικολάου Σκοπέλου, σύμφωνα με κοινή ανακοίνωση της οικογένειας, των φίλων του ηθοποιού και της Ερασιτεχνικής Θεατρικής Ομάδας Σκοπέλου. Παράκληση της οικογένειας ήταν, αντί στεφάνου, να πραγματοποιηθεί δωρεά στο «Σπίτι του Ηθοποιού», στον αριθμό λογαριασμού: Alpha Bank GR 45 0140 2280 2280 0200 2002 719. Παράλληλα είχε γνωστοποιηθεί ότι «η οικογένεια θα προσέφερε τις φιάλες αίματος που συγκεντρώθηκαν, έπειτα από την πολύ συγκινητική ανταπόκριση των πολιτών, στην τράπεζα αίματος στο όνομα Παναγιώτης Μόσχος του Νικολάου, στο Αμαλία Φλέμινγκ για τις ανάγκες των: το Σπίτι του Ηθοποιού και Κέντρο Υγείας Σκοπέλου».
Στην κοινή ανακοίνωση, η οικογένεια και οι φίλοι είχαν αναφέρει ότι θα ήθελαν να ευχαριστήσουν «για την αμέριστη συμπαράσταση τους, όλο το τελευταίο διάστημα τους εξής: το Σπίτι του Ηθοποιού της Άννας Φόνσου, την Ερασιτεχνική Θεατρική Ομάδα Σκοπέλου, τις πρωτοβουλίες των αλληλέγγυων καλλιτεχνών με δράσεις για την οικονομική στήριξη του Τάκη, τον κινηματογράφο Τριανόν, το Ανάποδο Χαλκίδας, τον Καθρέφτη Τεχνών και Ιδεών Χαλκίδας, την Γλυκιά Συμμορία καθώς και όλους τους φίλους και πολίτες που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα αλληλεγγύη, με την οικονομική και ηθική στήριξη αλλά και αιμοδοσίας».
«Επιθυμία της οικογένειας αλλά και των φίλων του Τάκη Μόσχου, σεβόμενοι τον απλό και λιτό τρόπο ζωής που ο ίδιος ο Τάκης είχε επιλέξει ήταν να μην καλυφθεί η κηδεία του τηλεοπτικά και φωτογραφικά», είχε αναφέρει η ανακοίνωση.