Η Στέλλα Κονιτοπούλου με τη χαρακτηριστική της φωνή και την σκηνική της παρουσία μαγεύει. Με το που την ακούς φτιάχνει το κέφι σου, ενώ κάθε της τραγούδι έχει γίνει μεγάλη επιτυχία.
Της: Έπη Τρίμη
Πηγαίνοντας να την ακούσω στο «Σουρλουλού Μικρολίμανο», διασκέδασα πολύ, ενώ χωρίς υπερβολή θα πω πως αν σας αρέσει το καλό φαγητό θα το ευχαριστηθείτε. Αυτός ήταν και ο λόγος που της ζήτησα να συναντηθούμε και πίνοντας έναν αχνιστό καφέ στο σπίτι της να μιλήσουμε σαν δύο καλές φίλες. Άλλωστε η Στέλλα πάντα ανοίγει σε μένα την καρδιά της και την ευχαριστώ γι΄ αυτό καθώς είναι ζεστή και άμεση.
Είμαι πολύ χαρούμενη αυτήν την περίοδο καθώς κάθε Σάββατο βράδυ εμφανίζομαι σε έναν πολύ όμορφο και ζεστό χώρο στον Πειραιά. Δεν είναι μια απρόσιτη πίστα αλλά αντίθετα ένα ζεστό μουσικό καφενείο. Ονομάζεται «Σουρλουλού Μικρολίμανο» και βρίσκεται στην Ακτή Κουμουνδούρου 22. Είμαι κοντά στους ανθρώπους, τραγουδάμε και γλεντάμε όλοι μαζί. Ο κόσμος το χαίρεται καθώς απολαμβάνει τα τραγούδια αλλά και την αμφίδρομη σχέση που δημιουργείται. Είναι κάτι που το απολαμβάνουμε και οι δύο πλευρές και που φυσικά είναι εμφανές καθώς το μαγαζί είναι πάντα γεμάτο.
Η αλήθεια είναι πως αγαπώ όλα μου τα τραγούδια καθώς είναι παιδιά μου και έχουν γίνει μεγάλες επιτυχίες. Όμως, το «Κοίτα τι χάνεις» -σε μουσική Βασίλη Κλουβάτου και στίχους Μάκη Φιλιππούση και Άννας Κουτουμάνου- αρέσει πολύ καθώς είναι χορευτικό και ο κόσμος φαίνεται πως το έχει λατρέψει.
Κυκλοφορεί από την Real music, ενώ έχει γίνει και video clip που υπογράφει σκηνοθετικά ο Νίκος Βλάχος.
Πιο δυνατή ένιωσα καθώς κατάλαβα το θείο δώρο της ζωής. Το γεγονός πως κάθε πρωί ξυπνάω, είμαι ζωντανή, υγιής και έχω τους αγαπημένους μου κοντά μου. Τίποτα δεν είναι δεδομένο ούτε από πλευράς υγείας, ούτε ύλης, ούτε δόξας. Κατά συνέπεια έμαθα να είμαι πιο ταπεινή και να απολαμβάνω το κάθε λεπτό της ζωής μου βλέποντας το φως και επιτρέποντάς του να αγκαλιάσει την ψυχή μου…
Τα βασικά χαρακτηριστικά του χαρακτήρα μου τα οφείλω στους γονείς μου. Με έμαθαν να μην έχω έπαρση, να δουλεύω σκληρά, να παθιάζομαι με το τραγούδι και να είμαι καλή σύζυγος, μητέρα, αδελφή και φίλη.
Νιώθω θλίψη, οργή και αγωνία. Θα ήθελα να σταματήσει χθες ο πόλεμος καθώς το να βλέπεις βομβαρδισμούς, μια χώρα διαλυμένη, γυναικόπαιδα να φεύγουν με μια βαλίτσα στα χέρια και τα κατοικίδιά τους για ένα καλύτερο αύριο με πονάει πολύ. Μακάρι να πρυτανεύσει η λογική καθώς ένας πόλεμος συμφέρει μόνο τα μεγάλα κεφάλια και όχι τον απλό κόσμο. Μπορεί να φταίνε και οι δύο πλευρές αλλά οι νεκροί είναι νεκροί και κάθε οικογένεια κλαίει τα θύματα. Τι σημασία λοιπόν έχει αν είσαι Ρώσος ή Ουκρανός… Όλοι οι άνθρωποι είμαστε αδέλφια και ξεκάθαρα καταδικάζω την εισβολή. Όπως και να έχει όλοι έχουμε χρέος να βοηθούμε και να συμπαρασταθούμε στους πρόσφυγες.
Δεν το έχω σκεφτεί να σου πω την αλήθεια…
Ποτέ δεν με ένοιαξε το χρήμα και η δόξα. Πάντα ήθελα να κάνω μια δουλειά που θα αγαπώ και θα χαίρομαι να την κάνω. Το τραγούδι ήταν επιλογή μου και το απολαμβάνω στο 100%. Μου αρέσει να βλέπω τον κόσμο να αγαπά τα τραγούδια μου και να διασκεδάζει ακούγοντάς τα. Αν δεν ήταν ο μεγάλος μου έρωτας το τραγούδι σίγουρα θα με έκλεβε μια μεγάλη επαγγελματική κουζίνα καθώς μαγειρεύω εκπληκτικά.
Αγαπώ τον Γιάννη Πάριο. Είναι τεράστιος τραγουδιστής, σπουδαίος συνεργάτης και εκπληκτικός άνθρωπος. Επίσης, η Ελένη Βιτάλη είναι πρότυπο για μένα.
Όπως είπα λίγο πιο πάνω το τραγούδι είναι το παν για μένα. Η μουσική κυλάει μέσα στο αίμα μου από την παιδική μου ηλικία. Οι νέοι καλλιτέχνες θα δυσκολευτούν περισσότερο να βρουν τον δρόμο τους καθώς σήμερα δεν υπάρχει δισκογραφία και πρέπει να βάλεις βαθιά το χέρι στην τσέπη για να προωθήσεις τη δουλειά σου. Στην Ελλάδα έχουμε πολλά ταλέντα. Όσον αφορά στη μουσική τα πράγματα πάντα αλλάζουν και τίποτα δεν μένει στατικό. Κάθε ηλικία έχει το κοινό της.
Με την στενή έννοια του όρου κανείς. Αλλά όπως σε κάθε δουλειά υπάρχει μια περίοδος που δουλεύεις πολύ και σε κάποιες λιγότερο. Κύκλοι είναι. Ποτέ δεν το βάζεις κάτω. Αντιθέτως, μια φαινομενικά δύσκολη περίοδος μπορεί να γίνει άκρως δημιουργική και παραγωγική.
Να πω την αλήθεια η τόση αμεσότητα δεν μου αρέσει. Ένας καλλιτέχνης δεν πρέπει ποτέ να χάνει τη λάμψη του και το μυστήριο που τον περιβάλει. Αυτό δεν σημαίνει φυσικά να μην μιλάς σε κανέναν ή να έχεις τουπέ. Εμένα με τρέφει η αγάπη του κόσμου και το χειροκρότημα και μου δίνει δύναμη και διάθεση να γίνομαι ακόμη καλύτερη.
Η καλή σχέση είναι σχετική. Δεν μου αρέσει να μεγαλώνω άσχημα. Γι΄αυτό παίζω τένις, περπατάω και τρέφομαι σωστά. Πρώτα είμαι υγιής μέσα μου και μετά έξω μου. Βέβαια σαν γυναίκα θα με περιποιηθώ για να αρέσω πρώτα σε μένα. Δεν κάνω, όμως, κάτι ακραίο καθώς ούτε να παραμορφωθώ θέλω, ούτε να δείχνω 20 ετών.
Μεγάλη κουβέντα άνοιξες τώρα (γέλια). Όλοι μας περνάμε στιγμές που είμαστε στα πάνω και στα κάτω μας. Σημασία όμως έχει να αφουγκραστείς τον εαυτό σου και να αντλήσεις δύναμη από τον ίδιο σου τον εαυτό. Εγώ, πήγα σε ψυχολόγο, έκανα μέσα μου ενδοσκόπηση και ευτυχώς η οικογένειά μου και οι φίλοι μου μού έδωσαν δύναμη και στήριξη. Επίσης, επειδή πιστεύω πολύ στον Θεό πάω και ανάβω ένα κεράκι, προσεύχομαι με όλη μου την καρδιά και ξέρω πως έχω προστασία.
Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ σοβαρά να πω την αλήθεια. Όμως, αν έπρεπε να κρίνω φωνές και προσπάθεια και να δίνω κουράγιο και δύναμη στα παιδιά που έχουν όνειρα και προσπαθούν να βρουν τις άκρες τους γιατί όχι. Ωστόσο, δεν θα το έκανα ούτε για τα λεφτά, ούτε για να βρίσκομαι στο γυαλί.
Φέτος είναι μια πολύ δημιουργική χρονιά. Θα βρίσκομαι τα Σάββατα στη «Σουρλουλού Μικρολίμανο», ενώ ετοιμάζω τη «Σμύρνη μου γλυκιά» με σμυρναϊκά τραγούδια, χορούς και εικόνες που θα προβάλλονται από προτζέκτορα κάνοντας τον θεατή να ταξιδεύει νοητά… Επίσης, προετοιμάζω «Το Αιγαίο κυματίζει Ελληνικά» με αμιγώς νησιώτικα τραγούδια. Πρόκειται για δύο πολύ προσεγμένες δουλειές διαφορετικού ύφους και αδημονώ και εγώ όπως και ο κόσμος για την στιγμή που θα συναντηθούμε…