Ο Στάθης Δρογώσης γεννήθηκε την 1 Μαΐου 1977 στην Αθήνα. Είναι Έλληνας τραγουδιστής και τραγουδοποιός της έντεχνης και ροκ μουσικής. Αρχικά ήταν μέλος του συγκροτήματος Τα Φώτα που Σβήνουν, ενώ από το 2001 κάνει σόλο καριέρα.
Της: Έπη Τρίμη
Είναι πτυχιούχος πιάνου με σπουδές κοντά στην καθηγήτρια κα Μοιρούλα Νάσου, ενώ έχει κάνει και σπουδές ανώτερων θεωρητικών και κρουστών ορχήστρας. Επίσης είναι πτυχιούχος της σχολής “Σπουδές στις Φυσικές Επιστήμες” του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου.
Ο Στάθης Δρογώσης, υπήρξε τραγουδιστής και ένας από τους βασικούς συνθέτες του συγκροτήματος «Τα φώτα που σβήνουν», το οποίο κυκλοφόρησε τους δίσκους «Τα φώτα που σβήνουν» (Warner,1999) και «Η γη απ’ τ’ αστέρια» (Warner,2001). Με το συγκρότημα επίσης συμμετείχε στο δίσκο αφιέρωμα στον Παύλο Σιδηρόπουλο με τον τίτλο «Στον Π» (MINOS-EMI,2000) διασκευάζοντας το τραγούδι «Που να γυρίζεις».
Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος το 2001 εργάστηκε ως μουσικός, τραγουδιστής και ενορχηστρωτής, σε συναυλίες με έργα του Μίκη Θεοδωράκη, όπως τα «Λυρικά» σε στίχους του Τάσου Λειβαδίτη, που παρουσιάστηκαν διασκευασμένα στο Γκάζι (2001) και στο «Ο ήλιος και ο χρόνος» σε στίχους του Μίκη Θεοδωράκη που παρουσιάστηκε στο Ηρώδειο το καλοκαίρι του 2002. Μέσω αυτής της συναυλίας του δόθηκε η μεγάλη ευκαιρία να μελοποιήσει και να τραγουδήσει στίχους του Μίκη Θεοδωράκη από το ίδιο έργο, το τραγούδι «Πυροβολήστε τον χρόνο».
Με τίτλο «Ο χειμώνας δε θα ‘ρθει» κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο του 2003 από τη MINOS-EMI ο πρώτος προσωπικός του δίσκος σε παραγωγή του Μανώλη Φάμελλου. Τον Οκτώβρη του 2005 ο Στάθης Δρογώσης πήρε μέρος στο Φεστιβάλ Ελληνικού τραγουδιού της Θεσσαλονίκης με το τραγούδι «Θα περάσουν οι μέρες», το οποίο κυκλοφορεί στο repackaging του πρώτου προσωπικού του δίσκου.
Έναν χρόνο αργότερα κυκλοφορεί ο δεύτερος προσωπικός του δίσκος από τη ΜΙΝΟS-EMI με τίτλο «ΑΛΛΗ ΓΗ» σε παραγωγή του ίδιου και του Κώστα Γιαννίρη, ενώ τον Μάιο του 2009 κυκλοφόρησε τον τρίτο προσωπικό του δίσκο από την LYRA «Η ΑΓΑΠΗ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ» σε παραγωγή του ίδιου και του συγκροτήματος “ΔΡΑΜΑΜΙΝΗ”, το οποίο αποτελείται από τους Γιάννη και Χάρη Μιχαηλίδη.
Την μεγάλη και τολμηρή για κάποιους απόφαση παίρνει τον Δεκέμβρη του 2010 όταν δημιουργεί την δική του δισκογραφική εταιρεία «ANTELMA MUSIC» και κυκλοφορεί μέσω αυτής τον τέταρτο προσωπικό του δίσκο με τίτλο «ΟΜΟΡΦΗ ΖΩΗ» σε παραγωγή του ίδιου και των ΔΡΑΜΑΜΙΝΗ.
Το 2015 κυκλοφορεί πάλι από τη ΕΜΙ-UNIVERSAL ο πέμπτος προσωπικός του δίσκος με τίτλο “ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ”
Ο Στάθης Δρογώσης το 2004 είναι υπεύθυνος για την παραγωγή και την ενορχήστρωση του πρώτου προσωπικού δίσκου του τραγουδοποιού Γιώργου Μυλωνά με τίτλο «Καλοκαίρια που γελούν», Επίσης το 2010 υπογράφει την παραγωγή και την ενορχήστρωση του δίσκου του Δημήτρη Λάμπου με τίτλο «ΜΗ ΣΕ ΦΟΒΙΣΕΙ Η ΑΓΕΛΗ» ο οποίος κυκλοφορεί από την ΛΥΡΑ.
Το 2014 συμμετέχει με 4 τραγούδια στον δίσκο της Χάρις Αλεξίου “ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΑΛΙ” και το 2015 στο δίσκο της Ελευθερίας Αρβανιτάκη με τίτλο “9+1 ΙΣΤΟΡΙΕΣ” με δυο τραγούδια σε στίχους Νίκου Μωραΐτη. Έχει δώσει τραγούδια και σε άλλους καλλιτέχνες.
Έχει γράψει μουσική και τραγούδια για το θέατρο όπως το 2005 στην παράσταση της Βίλης Σωτηροπούλου «Show business» στο Bar theatre “Vanilla” και σε δύο παραστάσεις της ομάδας ex animo «SORRY SOLD OUT» (2006-2007) & «ΝΟΣΦΕΡΑΤΟΥ ΔΙΔΟΝΤΙΚΟΥΣ» σε σκηνοθεσία Γιάννη Μαργαρίτη στο ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ, ενώ στην τελευταία έπαιζε μουσική πάνω στη σκηνή δοκιμάζοντας και τις υποκριτικές του ικανότητες παίζοντας ο ίδιος ζωντανά και ένα μικρό ρόλο…
Το 2009-2011 συνεργάζεται ξανά με την Βίλη Σωτηροπούλου στην παράσταση «ΚΑΘΕ ΔΕΥΤΕΡΑ ΧΩΡΙΖΟΥΜΕ» σε σκηνοθεσία Γ. Μιχαηλίδη στο ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ και στο ΘΕΑΤΡΟ ΧΥΤΗΡΙΟ (2010-2011).
Επίσης στην παράσταση της ομάδας ex animo «ΤΟ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΑΙΡ» στο θέατρο ALTERA PARS.
Ο Στάθης Δρογώσης έχει εμφανιστεί στη σκηνή με τους Μανώλη Φάμελλο , Νίκο Πορτοκάλογλου , Νίκο Ζιώγαλα ,Γιάννη Κότσιρα , Φίλιππο Πλιάτσικα , Ζακ Στεφάνου , Γιώργο Δημητριάδη, Κώστα Λειβαδά, Μάνο Πυροβολάκη, Αντριάννα Μπάμπαλη, Ευσταθία, Οδυσσέα Τσάκαλο , Ηλία Βαμβακούση . Επίσης έχει εμφανιστεί σε δεκάδες συναυλίες αλληλεγγύης που διοργάνωσαν συλλογικότητες κινηματικές.
Τέλος εκτός από τους προσωπικούς του δίσκους έχει συμμετάσχει ως μουσικός-ενορχηστρωτής σε δίσκους πολλών καλλιτεχνών όπως ο Νίκος Ζιώγαλας, Βασίλης Καζούλης, Μανώλης Φάμελλος, Χάρις Αλεξίου, Γιώργος Δημητριάδης, Οδυσσέας Τσάκαλος.
Στις δημοτικές εκλογές του 2014 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων με την παράταξη «Ανοιχτή Πόλη», ωστόσο ανεξαρτητοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 2016. Στις βουλευτικές εκλογές του 2019 ήταν υποψήφιος στην Α’ Αθηνών με το ΚΚΕ.
«Έχω μετανιώσει για τη στήριξή μου στον ΣΥΡΙΖΑ, όχι τόσο για τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά γιατί ξεφτίλισα τον εαυτό μου. Γιατί είμαι καλλιτέχνης και ο καλλιτέχνης δεν πρέπει να λέει στον κόσμο τι θα κάνει. Ή για να το πω αλλιώς ο αληθινός καλλιτέχνης δημιουργεί ρεύμα, όπως στο φιλειρηνικό κίνημα των 60s που κάποιοι βγήκαν μπροστά και πήραν τη συντηρητική κοινωνία μαζί τους. Αυτό που έκανα εγώ ήταν ότι καβάλησα ένα κύμα γλείφοντας σχεδόν. Είχα ευγενικά κίνητρα, αλλά βλέποντας τοποθετήσεις μου αντιλαμβάνομαι πως έπεσα στον ναρκισσισμό. Πήγα να γλείψω τον κόσμο που μετατοπιζόταν πιο αριστερά. Εγώ και πολλοί άλλοι, παρασυρθήκαμε από αυτό. Που είναι το χειρότερο, είναι ανήθικο προς τον εαυτό μου, γιατί σκότωσα την αθωότητά μου και την αισθητική μου. Κι αυτό είναι κάτι που θα το κουβαλώ όλη μου τη ζωή. Και δεν φταίει το κόμμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα και τα κόμματα κάνουν συμβιβασμούς, είναι πολιτικοί οργανισμοί που θέλουν να κυβερνήσουν. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα στα κόμματα. Δεν είμαι εγώ ο αναμάρτητος και φταίνε οι Συριζαίοι. Απλώς εγώ πρόδωσα τον εαυτό μου, είναι πιο ψυχαναλυτικό. Γιατί αντί να μείνω στη μουσική μου και να δίνω το μικρόφωνο σε όποιον έχει ανάγκη για φωνή, που το έκανα μέχρι τότε σε πολλές συναυλίες διαμαρτυρίας, βρέθηκα σε μια κατάσταση να γίνω πολιτικός. Που δεν έχω ούτε τα προσόντα, ούτε τη μόρφωση, ούτε το κρύο αίμα. Και νομίζω δικαίως μου γύρισε ο κόσμος την πλάτη, είχα τεράστια προβλήματα με την καριέρα μου γιατί ήμουν αυτοκαταστροφικός αφού βρέθηκα να κάνω ένα άλλο πράγμα που δεν το αγαπούσα. Από όλα αυτά τα ταραγμένα χρόνια μού άρεσε η ενασχόλησή μου με τη Αθήνα ως δημοτικός σύμβουλος.
Κι εκεί ήρθα σε επαφή με τον Νίκο Σοφιανό από την παράταξη του ΚΚΕ. Έχει μια ειλικρίνεια το ΚΚΕ, μπορεί να διαφωνώ σε πράγματα μαζί του, όπως τη στάση τους στο σύμφωνο συμβίωσης, αλλά έχει μια τιμιότητα. Συμφωνώ μαζί τους πως πρέπει να ρυθμίσουμε την αγορά εργασίας, το ασφαλιστικό. Δίνει φωνή σε ανθρώπους-φαντάσματα της ελληνικής κοινωνίας. Αν έμαθα κάτι από αυτή την ιστορία είναι ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να βάζει απορίες. Κι όχι να δίνει απαντήσεις. Ποιος είναι να δίνει απαντήσεις και γιατί; Επειδή ξέρει να παίζει μια συγχορδία στην κιθάρα»;
«Βάζω Beatles στην κόρη μου και χορεύει, της αρέσει το «All You Need Is Love» πάρα πολύ! Της βάζω και κλασική, πάει και πιάνο αφού μου το ζήτησε, είναι επτάμισι. Πιστεύω, όλοι πρέπει να κάνουν μουσική. Ειδικά σε αυτό τον τόπο που έχουμε συγκλονιστικούς ποιητές, παράδοση, μουσικούς, δημοτικά τραγούδια που ανατριχιάζεις, είναι κρίμα το μάθημα μουσικής να μετατρέπεται σε ώρα χαβαλέ» ανέφερε ο Στάθης Δρογώσης.