Με πατέρα από τη Σμύρνη και μητέρα από την Κωνσταντινούπολη, η Ρένα Κουμιώτη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα.
Της: Έπη Τρίμη
Ακόμη και σε δύσκολες στιγμές η Ρένα Κουμιώτη ξέρει να χαμογελά. Στο ρόλο της μητέρας διέπρεψε. Έχει δύο γιους, που θεωρεί ότι είναι ότι πιο σπουδαίο έκανε. Και πλέον ως γιαγιά καθώς η εγγονή της σπουδάζει, σκέφτεται το μέλλον της.
Παρά την φτώχεια δεν πεινάσαμε
Η Ρένα Κουμιώτη αναφερόμενη στα παιδικά της χρόνια λέει στη lifo: “Οι γονείς μου ήταν πρόσφυγες. Από τη Νέα Ιωνία, όπου γεννήθηκα, βρεθήκαμε στη Δραπετσώνα και από κει στην Κοκκινιά. Μέχρι σήμερα αισθάνομαι πιο πολύ Β’ Πειραιάς, Κοκκινιώτισσα. Ο πατέρας μου ήταν ναυτικός. Τη μητέρα μου την έχασα όταν ήμουν επτά μηνών, νεότατη, στα 20 της, από επιπλοκές του θυρεοειδή, που τότε δεν ήταν αντιμετωπίσιμες οι αρρώστιες του. Μας μεγάλωσε η μητέρα της, η γιαγιά μου, εμένα, που ήμουν το πιο μωρό, και τα δύο αδέρφια μου. Αν και επίσης πολύ νέος ο μπαμπάς μου όταν χάσαμε τη μητέρα μου, όχι μόνο δεν ξαναπαντρεύτηκε αλλά ούτε καν ακούσαμε ότι «τον είδαμε εκεί με την τάδε γυναίκα». Δεν ήθελε επ’ ουδενί λόγω να βάλει μητριά να μας μεγαλώσει. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν ήσυχα και αξιοπρεπή – εννοώ πως, παρ’ όλη τη φτώχεια, δεν πεινάσαμε”.
Έμεινα έγκυος και παντρεύτηκα
“Ο γάμος ήρθε πολύ νωρίς, το 1960, εννοείται προτού μπλεχτώ με το τραγούδι αναφέρει η Ρένα Κουμιώτη. Με τον άντρα μου δουλεύαμε μαζί στον Παπαστράτο και το βράδυ πήγαινε νυχτερινό Γυμνάσιο. Έμεινα έγκυος και παντρευτήκαμε. Γέννησα τον πρώτο μου γιο, που τον πρόλαβε η γιαγιά μου και μου τον μεγάλωσε. Ο γάμος αυτός κράτησε δύο χρόνια – να ξέρετε ότι εγώ πάνω στο «δύο» τις χάλαγα τις σχέσεις μου. Μόνο ο δεύτερος γάμος μου στην Αμερική, όπου πήγα το ’74 ως τραγουδίστρια πια, διήρκεσε πολύ παραπάνω. Χώρισα, λοιπόν, αφού ένιωσα ότι δεν μου πήγαινε αυτός ο άνθρωπος. Κατάλαβα ότι δεν ήταν ούτε έρωτας, ούτε αυτές οι βλακείες. Δεν κρατήσαμε καμιά επαφή. Σήμερα, και να τον δω στον δρόμο, δεν θα τον γνωρίσω. Εμένα με ενδιαφέρουν τα παιδιά μου και τα δυο εγγόνια μου”, είχε δηλώσει στη lifo.
Η επαγγελματική πορεία
Η Ρένα Κουμιώτη το 1968 εργαζόταν στην «Απανεμιά».Δεν είχε περάσει ούτε μήνας που δούλευε στο μαγαζί και κάποιο βράδυ την άκουσε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος και της πρότεινε να τραγουδήσει με το Γιάννη Πουλόπουλο στο «Δρόμο».Από την «Απανεμιά» βρέθηκε ξαφνικά να τραγουδά με τον Πουλόπουλο, το Στράτο Διονυσίου κ.ά.
Το πρώτο τραγούδι που είπε, είναι το «δώσε μου το στόμα σου», το γνωστό «χελιδονάκι» και μετά το «πρώτη φορά». Την ίδια χρονιά εμφανίστηκε στο θέατρο «REX» και συνέχισε τη δισκογραφία με «του ρολογιού τους δείκτες», τη «κόρη του γιαλού» και το «θαλασσινό τριφύλλι».
Το επόμενο καλοκαίρι η Ρένα Κουμιώτη εμφανιζόταν στην «Αθηναία» για ακόμη μία φορά με τον Γιάννη Πουλόπουλο και τις επόμενες τρεις σεζόν, από το 1970 μέχρι το 1972, στα «Δειλινά». Το 1972 συνεργάστηκε με το Γιώργο Νταλάρα στο θέατρο Μπουρνέλη και μετά τα «Δειλινά» πήγε στη «Φαντασία».
Κάποια στιγμή πήγε να δουλέψει στο εξωτερικό. Έμεινε οκτώ χρόνια στον Καναδά. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1983 και εμφανίστηκε στο «Ζυγό» με το Γιάννη Πουλόπουλο, μετά στα «Ηλιοβασιλέματα» με το Γιώργο Ζαμπέτα και τη Μαίρη Λίντα και στα «Αστέρια» με τον Σταμάτη Κόκοτα. Το 1995 συνεργάστηκε με τον Μίμη Πλέσσα. Από τότε κάνει μόνο επιλεκτικές εμφανίσεις όπως η πρόσφατη στην Κύπρο.
Δεν πιστεύει στις δημόσιες σχέσεις
Η Ρένα Κουμιώτη κράτησε την αξιοπρέπειά της όταν οι παρέες του χώρου την παραγκώνισαν. Εξάλλου, όπως λέει η ίδια ποτέ δεν ήταν υπέρ των δημοσίων σχέσεων. Μιλούσε μόνο σε όσους ήθελε εκείνη να μιλήσει και δεν εμφανιζόταν σε μέρη που την καλούσαν μόνο και μόνο για να την απαθανατίσει ο φακός.
Μάλιστα το 2011 είχε πει με παράπονο: «Ποιος ετοιμάζει στις μέρες κάποια δισκογραφική δουλειά; Ποιος θα τ’ ακούσει; Δεν υπάρχει κοινό που να ενδιαφερθεί για το ελληνικό τραγούδι. Ότι είναι ελληνικό, πρέπει να ξεχαστεί. Τα δικά μας τραγούδια ήταν έργα. Τα σημερινά είναι τραγούδια; Ακόμη κι αν υπάρχουν καλλιτέχνες που αξίζουν, δεν προβάλλονται. Οι παλιοί έγραψαν ιστορία, οι σημερινοί θα ξεχαστούν. Και δεν το λέω από ψώνιο» αναφέρει με παράπονο η κυρία Κουμιώτη.
«Δεν πηγαίνω σε καμία εκπομπή όταν με καλούν. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να εμφανιστώ. Εγώ θέλω μόνο να ενημερώνομαι για όσα συμβαίνουν στον κόσμο» προσθέτει. Για να τονίσει: «Οι νέοι πρέπει να μάθουν να εργάζονται και να μάθουν μία τέχνη για να προχωρήσουν στη ζωή τους».
Η αδελφική σχέση με τον Γιάννη Πουλόπουλο
Στην Espresso και στο Νίκο Νικόλιζα παραχώρησε συνέντευξη η Ρένα Κουμιώτη, τον περασμένο Σεπτέμβριο η οποία κατά τη διάρκεια της καριέρας της συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα του μουσικού στερεώματος. Η τραγουδίστρια μίλησε για την αδελφική σχέση που είχε με τον Γιάννη Πουλόπουλο, ο οποίος έφυγε πρόσφατα από την ζωή, αλλά απάντησε και στον Λάκη Παπαδόπουλο που είχε αναφέρει σε κείμενό του ότι ο Γιάννης Πουλόπουλος ήταν πολύ καλός ερμηνευτής αλλά υστερούσε έναντι άλλων γνωστών καλλιτεχνών.
Η Ρένα Κουμιώτη ανέφερε για την μουσική της συνύπαρξη με τον λαϊκό τραγουδιστή: «Όταν πρωτοπήγα στο σπίτι του Μίμη Πλέσσα και άνοιξε η πόρτα βλέπω μπροστά μου τον «θεό», τον Γιάννη Πουλόπουλο, και μου κόβεται η φωνή. Με ακούει ο Πλέσσας, κάθεται στο πιάνο και μου παίζει δύο τραγούδια. Το «Δώσε μου το στόμα σου» και το «Πρώτη φορά». Ο Μίμης με κοιτάζει στα μάτια και μου λέει «Πολύ ωραία το είπες». Ωστόσο στο στούντιο δυσκολεύτηκα κάποια στιγμή. Έρχεται λοιπόν ο Πουλόπουλος και μου λέει στο αυτί: «Πριν ανεβάσεις, να σκέφτεσαι κάτι και να θυμώνεις». Αυτό ήταν. Και μετά μαζί με τον Γιάννη τραγουδάμε τον «Δρόμο», όπου η καριέρα μου εκτινάχτηκε.
«Δεν μπορείς να καταλάβεις, παιδί μου, πόση στενοχώρια πήρα με τον θάνατο του Γιάννη. Έφυγε το άλλο μου μισό. Για εμένα ο Γιάννης ήταν τα πάντα στο τραγούδι. Τον λάτρευα όχι μόνο για τη φωνή και τη φιλία που είχαμε, αλλά γιατί ήταν πολύ καλό παιδί. Ήταν σαν κι εμένα: Κιμπάρης! Αυτό που σου έλεγε, αυτό ήταν. Τελεία και παύλα. Ούτε πολλά λόγια ούτε φανφάρες. Γι’ αυτό ταιριάξαμε. Θυμάμαι όταν φεύγαμε, μετά το πρόγραμμα, από το κέντρο που εμφανιζόμασταν αράζαμε στο αυτοκίνητο μακριά από τον κόσμο, γιατί δεν θέλαμε ο κόσμος να μας βλέπει ως είδωλα και να υπάρχουν ακραίες καταστάσεις θαυμασμού. Για εμάς ήταν απλά δουλειά όλο αυτό. Θέλαμε να τραγουδήσουμε και να πάμε στο καλό.»
Η τραγουδίστρια συμπλήρωσε και για το κείμενο του Λάκη Παπαδόπουλου: «Δεν το δέχομαι ότι ο Νταλάρας είναι ανώτερος του Πουλόπουλου. Ο Μπιθικώτσης και ο Καζαντζίδης μπορεί να ήταν. Είναι ντροπή να λέγονται τέτοια πράγματα για τον Πουλόπουλο. Ντροπή, ντροπή. Εγώ να ξέρεις είμαι πουλοπουλική με αίμα. Για εμένα ο Γιάννης ήταν σαν αδερφός μου. Σαν οικογένειά μου.»
Πηγές: Newsbeast |Lifo| Espresso | Ρένα Κουμιώτη
