Ο Πέτρος Φυσσούν γεννήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 1933 στη Ρωσία, αλλά είναι ασαφές πότε η οικογένεια ήλθε στην Ελλάδα και ο ίδιος δεν το αποσαφήνισε ποτέ.
Της: Έπη Τρίμη
Η επικρατέστερη εκδοχή είναι ότι ο πατέρας του έφυγε κάποια στιγμή από τη Ρωσία μετά την επικράτηση των Μπολσεβίκων. Το επίσης βέβαιο είναι ότι η οικογένεια πέρασε πολύ δύσκολα και μετακινήθηκε σε πολλά μέρη προκειμένου ο πατέρας, ο οποίος αναφέρεται ως Δημήτριος, να μπορεί να βρίσκει δουλειές. Σε ένα από αυτά, την Πάτρα, γεννήθηκε το 1936 ο δεύτερος γιος, ο Κώστας.Τα δύο αδέλφια είχαν και μια αδελφή, με την οποία ο Πέτρος ήταν πολύ δεμένος και η οποία πέθανε το 2013.
Η οικονομική ένδεια
Όσοι, πάντως, είχαν γνωρίσει από κοντά τα δύο αδέλφια και κυρίως τον Πέτρο, καταλάβαιναν αμέσως ότι επρόκειτο για έναν άνθρωπο καλλιεργημένο και με αστικό και κοσμοπολίτικο αέρα, κάτι που υποδήλωνε ότι παρά την οικονομική ένδεια, οι γονείς του φρόντισαν να του δώσουν άλλου είδους εφόδια, πιο ουσιαστικά από τα χρήματα.Ο ίδιος είχε πει σχετικά: «Έχω περπατήσει ξυπόλητος, έχω φάει σκουπίδια, οκτώ ετών πουλούσα κουλούρια για να ζήσω».
Η καλλιτεχνική πορεία
Ο τεράστιος ηθοποιός αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης το 1954 και συνεργάστηκε εκεί έως και το 1956.Μιλούσε Αγγλικά, Ρωσικά και Σουηδικά.Λόγω της επιβλητικής παρουσίας του και του αυστηρού του ύφους, ο Πέτρος Φυσσούν ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς ρόλους με τη χαρακτηριστική σοβαρότητα η οποία τον διέκρινε ως άνθρωπο και ως ηθοποιό. Στο αριστοκρατικό του παρουσιαστικό ταίριαζαν ιδιαίτερα ρόλοι που εξέπεμπαν κύρος, όπως ο πρίγκιπας Υψηλάντης στην ταινία «Μαντώ Μαυρογέννους» ή ο βασιλιάς Κρέοντας στην αρχαία τραγωδία του Σοφοκλή «Αντιγόνη».
Ο Πέτρος Φυσσούν υπήρξε πρωταγωνιστής του Εθνικού Θεάτρου στο χρονικό διάστημα 1961-1965 και στη συνέχεια με δικό του θίασο ανέβασε μεταδικτατορικές επιθεωρήσεις των Κακουλίδη- Κωνσταντάρα-Τσίρου το 1974-75, στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα. Αργότερα στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος 1976-1978. Στη θεατρική σκηνή ερμήνευσε όλα σχεδόν τα είδη θεάτρου, δράμα, κωμωδία, τραγωδία αλλά και επιθεώρηση.
Είχε συμμετάσχει στα Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών (1965), Μόσχας και τότε Λένιγκραντ (1966), Αθηνών, Φιλίππων αλλά και στα Επιδαύρια. Υπήρξε θιασάρχης και θεατρικός επιχειρηματίας αλλά και μέλος του Ινστιτούτου Καταναλωτών.
Τιμήθηκε με πολλά βραβεία όπως Α΄ ανδρικού ρόλου στα Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου 1963 και 1964 καθώς και με Α΄ Βραβείο ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Θεάτρου Ιθάκης το 1975.
«Έγινα πρωταγωνιστής σε μία νύχτα»
«Δεν με βοήθησε κανείς με την έννοια της διευκόλυνσης, διότι δόξα τω Θεώ, ήμουνα χρήσιμος και περιζήτητος. Σε μια νύχτα έγινα πρωταγωνιστής, παίζοντας ένα μονόπρακτο του Πιραντέλο στο Θέατρο Τέχνης. Φίλοι του Θεάτρου Τέχνης ήταν μεγάλες προσωπικότητες: ο Ελύτης, ο Γκάτσος, ο Χατζιδάκις. Είχαν έρθει λοιπόν στη γενική δοκιμή και με φωνάζει ο Γκάτσος –αν θυμάμαι καλά- και μου λέει: «Ξέρεις αγγλικά;” Εγώ τότε δεν ήξερα αγγλικά. ‘‘Να μάθεις αγγλικά’’ μου λέει ‘‘και να φύγεις αμέσως από την Ελλάδα!’’», έχει πει ο ίδιος στην τελευταία του συνέντευξη, στο “Κ” της Καθημερινής.
Τα 20 χρόνια διαφοράς με τη γυναίκα του
Ο Πέτρος Φυσσούν πριν από τον γάμο του με την Τέτα Χατζηχρήστου, είχε παντρευτεί τη Σουηδή ηθοποιό Μοντ Χόνσον. Ο πρώτος γάμος του όμως δεν είχε διάρκεια και έληξε άδοξα.Η δεύτερη σύζυγός του η Τέτα Χατζηχρήστου ήταν κόρη του Κώστα Χατζηχρήστου και της Μαίρης Νικολαϊδου. Ο Κώστας Χατζηχρήστος αρχικά ήταν διαστακτικός για το ειδύλλιο της κόρης του, Τέτας με τον Πέτρο Φυσσούν, λόγω της διαφοράς της ηλικίας τους. Ο Πέτρος Φυσσούν ήταν κατά είκοσι χρόνια μεγαλύτερος από την Τέτα. Μαζί απέκτησαν μία κόρη την Άνια.
Η επιλογή του μοναχισμού
Η κόρη του Πέτρου Φυσσούν, Άννια – καρπός του έρωτά του με τη σύζυγό του Τέτα – ξάφνιασε τους πάντες με την απόφαση της να εγκαταλείψει τα εγκόσμια και να προσχωρήσει στον μοναστικό βίο. Η απόφασή της αυτή να κάνει στροφή 180 μοίρες, αλλάζοντας το όνομά της σε μοναχή Πορφυρία, βρήκε μάλλον απροετοίμαστους τους γονείς της, πριν από 12 χρόνια.
Η είδηση ότι η κόρη του ηθοποιού απαρνήθηκε τα πάντα για το μοναχισμό απασχόλησε τα ΜΜΕ για αρκετό διάστημα. Δεν υπήρξαν πολλές φορές που η μοναχή Πορφυρία βγήκε από το μοναστήρι το οποίο ήταν το ησυχαστήριο της. Παλαιότερα, όταν είχε ενημερωθεί ότι ο πατέρας της νοσηλεύεται στο νοσοκομείο με σοβαρό πρόβλημα υγείας, έσπευσε κοντά σε εκείνον για να τον φροντίσει.
Η έξωση , η παρέμβαση της εκκλησίας και η δωρεά του αρχείου του
Τον Αύγουστο του 2013 ο ίδιος και η σύζυγός τους βρέθηκαν σε αδυναμία να πληρώσουν το νοίκι τους και τους κοινοποιήθηκε έξωση από το σπίτι το οποίο νοίκιαζαν στην Άνω Πεύκη. Μέσα στο ντόρο που αυτονόητα δημιουργήθηκε, η Τέτα είχε πει: «Επέλεξα από την πρώτη στιγμή να ζήσω με τον Πέτρο, έναν άνθρωπο γεμάτο αξιοπρέπεια, ειλικρίνεια. Ήξερα ότι μαζί του θα ζω τίμια. Μέχρι πρόσφατα έπαιρνε μία σύνταξη της τάξης των 1.200 ευρώ. Αλλά το Μνημόνιο την έκοψε και πήγε στα 700 ευρώ».
Η λύση για στέγαση βρέθηκε με την παρέμβαση της εκκλησίας, στην οποία ο Φυσσούν άφησε μετά το θάνατό του την μόνη του περιουσία: Το αρχείο του. Πολλοί θα θυμούνται την εικόνα του μεγάλου ηθοποιού να στέκεται απελπισμένος εκείνη την περίοδο μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, μια εικόνα που ελάχιστα θύμιζε τον παλιό, λαμπερό εαυτό του. Ο αδελφός του, σε παρόμοια οικονομική κατάσταση, αδυνατούσε να τον βοηθήσει… Όπως και η Τέτα, ο πατέρας της οποίας είχε επίσης καταστραφεί οικονομικά πριν το θάνατό του.
Οι απώλειες που τον τσάκισαν
Τον Ιούνιο του 2015 η σύζυγός του Τέτα πεθαίνει, μετά από σύντομη μάχη με τον καρκίνο. Ο Φυσσούν, που έχει ήδη στενοχωρηθεί πολύ με το θάνατο της αδελφής του, δύο χρόνια νωρίτερα, έκτοτε καταρρέει και σπάνια πλέον βγαίνει από το σπίτι του. «Είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος με μια πολύ δύσκολη ζωή», είχε πει σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του στην ΕΡΤ.
Το τέλος
Μόνος και φτωχός, πεθαίνει 18 μήνες αργότερα στο νοσοκομείο Σωτηρία, στις 5 Δεκεμβρίου 2016. Ο μικρός του αδελφός τον ακολουθεί τρισήμιση χρόνια αργότερα…
Απεβίωσε σε ηλικία 83 ετών από λοίμωξη του αναπνευστικού στο Γ.Ν.Ν.Θ. Αθηνών ” Σωτηρία”, τη Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου του 2016. Η κηδεία του έγινε την Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου Πευκακίων.
.
