Στο Θέατρο Αλκμήνη παρουσιάζεται η παράσταση «Η χαρμολύπη της Δάφνης» του Νικόλα Λεβέντη, από την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου και κάθε Πέμπτη στις 19:00 για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
Της: Έπη Τρίμη
Μέσα στο έργο προβάλλεται η ασέβεια μας προς τη Φύση, την Μάνα Γαία και αποκαλύπτεται η καταστροφή της μέσα από την αμείλικτη επιθετικότητα των ημερών που διανύουμε. Το έργο προσφέρει μηνύματα και σκέψεις για το κοινό.
Καθώς η παράσταση φαίνεται να έχει ενδιαφέρον ζητήσαμε από τον κ. Λεβέντη να μας παραχωρήσει μια συνέντευξη προκειμένου να τον γνωρίσουμε καλύτερα.
Κύριε Λεβέντη γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο έργο και τι θα επιθυμούσατε να αποκομίσει ο θεατής;
Επέλεξα τη Δάφνη ως ηρωίδα-θύμα. Τα θέματα μεταμορφώσεως στην Ελληνική μυθολογία και όχι μόνο πάντοτε με ενέπνεαν και με οδηγούσαν στη βαθύτερη τους ερμηνεία, μέσα από το μικροσκόπιο της μοίρας και του πεπρωμένου γεννιέται ένα γιατί, τιμωρία ή λύτρωση ή
μεταμόρφωση. Ο θεατής θα λάβει τρία ουσιώδη μηνύματα: Α) η πίστη προς τον Θεό, η πίστη από τον Θεό στον άνθρωπο ως εκλεκτό του, Β) η ψυχική ένωση του Θεού Απόλλωνα με τη νύφη και Γ) κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση , όρος που δηλώνει το θεϊκό DNA μας. Το κατέχουμε εφόσον βέβαια αγαπάμε με ανιδιοτέλεια και η ψυχή μας αφιερώνεται και αφοσιώνεται.
Εσείς έχετε επιμεληθεί τα κείμενα, τη σκηνοθεσία, την δραματουργική επεξεργασία και την κινησιολογία ενώ λαμβάνετε επίσης μέρος στην παράσταση. Να υποθέσω πως θα είχατε πολύ δημιουργικό άγχος. Ποιο κομμάτι της δουλειάς αυτής αγαπήσατε και ποιο σας προβλημάτισε περισσότερο;
Το κομμάτι που αγαπώ πάνω στην παλέτα των διαφορετικών τεχνών σε ένα έργο μου είναι πάντα αυτό του λόγου, πως πρέπει να ειπωθεί είτε είναι ο λόγος και η σύνθεση του (speech acting) είτε είναι ραψωδία- γέφυρα που οδηγεί στο ρετσιτατίβο ή την άρια. Μέσα σε αυτόν τον πυρήνα της έννοιας του λόγου επεμβαίνει η μουσική που είναι στην ουσία η προέκταση του συναισθήματος που γεννάει η βαθύτερη έννοια του κειμένου. Αυτό που με προβληματίζει πάντα είναι όταν μέσα στην ερμηνεία του λόγου, με παράλληλη δράση το βλέμμα, και τα δύο ως σιαμαίες τέχνες που οδεύουν πάντα μαζί, έρχεται και η τρίτη δράση, η κίνηση, το σώμα που δεν πρέπει να είναι σε αδράνεια αλλά ούτε και άσκοπα φλύαρο. Η κινησιολογία σε έναν χαρακτήρα είναι η ταυτότητα του στην κοινωνία, το DNA του ψυχισμού του. Η σύνθεση της κίνησης πρέπει να δοθεί με σύνεση και οικονομία. Η κινητική ενέργεια πολλές φορές γίνεται ο άξονας που συνδέει και ελκύει την επόμενη στιγμή και μια νέα δράση.
Κύριε Λεβέντη πόσος χρόνος χρειάζεται για ανέβει μια παράσταση;
Ο χρόνος προετοιμασίας μιας παράστασης εξαρτάται από το σωματικό επίπεδο των ηθοποιών, πόσο εκπαιδευμένοι είναι στον τομέα κίνηση και το σώμα τους ως πολυσύνθετο εργαλείο πόσο εύχρηστο και λειτουργικό είναι σε σχέση με την εκπαίδευση τους. Εξαρτάται και από την ένωση του ηθοποιού με τον χαρακτήρα που θα υποδυθεί. Αν γίνει αυτό άμεσα, τότε όλα τρέχουν με ταχύτητα και εξέλιξη. Η σωστή δραματουργική ανάλυση και έρευνα από προγενέστερα συγγράμματα δίνουν στον ηθοποιό τα κλειδιά για να ανοίξει την πύλη του ψυχισμού του ήρωα που θα ερμηνεύσει. Όλα τα άνωθεν, αν γίνουν πρωτίστως τότε ο χρόνος για να ανέβει μια παράσταση, δε χρειάζεται να ‘ναι πολύ μακρύς.
Κριτήρια που με οδηγούν να επιλέξω τους συνεργάτες μου είναι: 1) εργατικότητα-συνέπεια, 2) δίψα για την προσωπική τους εξέλιξη και την εσωτερική εργασία του ψυχισμού τους, 3) υψηλή αντίληψη των πάντων και 4) ερωτευμένοι και αφοσιωμένοι στις τέχνες που υπηρετούν ως ιερείς και ιέρειες.
Πέσατε πότε έξω στις εκτιμήσεις σας;
Αφού δημιούργησα την εκπαιδευτική πλατφόρμα Opera Theatre Evolution το 2019 σε συνεργασία με το Σύλλογο φίλων Δελφικού Ωδείου, κάθε χρόνο συμπληρώνουν την καλλιτεχνική μου ομάδα, καλλιτέχνες που έχουν παρακολουθήσει την εκπαίδευση πάνω στην υποκριτική και το αρχαίο δράμα με τη μέθοδο του Rudolph Laban-Αριστοτέλης. Έτσι, επιλέγω συνεργάτες λυρικούς καλλιτέχνες μόνο σπουδαστές του Opera Theatre Evolution.
Ξεχωρίζεται κάποια δουλειά σας ή κάποιον χαρακτήρα που υποδυθήκατε;
Ξεχωρίζω πάντα την πιο πρόσφατη μου δημιουργία γιατί επιθυμώ να είναι πιο εξελιγμένη, άμεσα επικοινωνιακή και να ευαισθητοποιεί το κοινό της, ακόμα πιο έντονα από τις προηγούμενες μου δημιουργίες. Μετά από κάθε μου δημιούργημα επιζητώ ακόμα την εσωτερική μου κατάθεση. Η Ηλέκτρα και η Κλυταιμνήστρα έχουν μέσα μου μια κυρίαρχη θέση, ανεξάντλητη πηγή για έρευνα-ανάλυση του χαρακτήρα τους και κυρίως τα κίνητρα τους, που μέσα από πολλά συγγράμματα τις ανακαλύπτω και τις κατανοώ.
Γιατί σας γοήτευσε η τέχνη του θεάτρου; Υπήρξε κάποια στιγμή που να σκεφτήκατε πως θα έπρεπε να ασχοληθείτε και με κάτι πιο ασφαλές προκειμένου να βιοπορίζεστε χωρίς άγχος;
Το θέατρο είναι ψυχική κατάδυση-έρευνα του εγώ μας. Κάθε έργο είναι η σύνδεση με την κοινωνία και τον άνθρωπο και βεβαίως έχει να δώσει τα θετικά μηνύματα του, αυτά της ενάρετης πορείας και εξέλιξης. Το θέατρο εκπαιδεύει το ον να γίνει άνθρωπος.
Απάντηση στο δεύτερο σκέλος:
Ο προσωπικός στόχος, χρόνος και σκοπός στη ζωή διαφέρει από τον καθένα μας. Άλλοι ζουν και επιλέγουν την κοινωνία του χρήματος και με μένος προσπαθούν για την κατάκτησή του. Άλλοι επιλέγουν μια άλλη συνθήκη για να επιβιώσουν και κάποιοι, ευτυχώς όχι λίγοι, επιλέγουν να αφοσιωθούν στην τέχνη τους και επιδιώκουν και την ψυχική και πνευματική τους εξέλιξη, αδιαφορώντας παντελώς για την υλιστική κοινωνία που τους περιβάλλει. Εγώ δεν έχω μεγάλες ανάγκες για τον καθημερινό μου βίο, το άγχος για μένα θα γεννιόταν αν δεν είχα λάβει τη σπουδαία γνώση από τους ανθρώπους που έφερε η καλή μοίρα στη ζωή μου.
Δηλώσατε σε προγενέστερη συνέντευξή σας πως δεν συναντούμε συχνά περιπτώσεις ανδρών, σοπράνο και πως σας δυσκόλεψαν οι άνθρωποι και όχι η φωνή σας. Αν σας γινόταν μια πρόταση για ένα μιούζικαλ στο οποίο θα ξέρατε ότι θα ήσασταν χρήσιμος θα «δίνατε τα χέρια» με την παραγωγή;
Είμαι πάντα ανοικτός και άμεσα διαθέσιμος σε νέες καλλιτεχνικές προτάσεις. Και βεβαίως θα δεχόμουν μια επαγγελματική πρόταση, εφόσον θα ήταν ουσιαστική η παρουσία μου στο δημιουργικό άνθισμα κάποιου καλλιτέχνη. Το πρώτο ζητούμενο σε μια πρόταση είναι να συμβαδίζει με τη δική μου αισθητική, αν πάλι είναι κάτι κόντρα σε μένα τότε απαραιτήτως δε θα πρέπει να υστερεί σε ποιότητα.
Τι θαυμάζετε στους ομότεχνούς σας και ποιους ανθρώπους θεωρείτε πρότυπο;
Θαυμάζω αυτούς που με τον τρόπο τους με εμπνέει η προβολή του ψυχικού τους πλούτου και του ταλέντου τους. Με εμπνέουν αυτοί που κάθε μέρα ξεπερνούν τον εαυτό τους μέσα από την εργασία και την προσπάθεια.
Άνθρωποι πρότυπο: Αριστοτέλης, οι τρείς μας τραγωδοί Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης, Richard Wagner, Κωνσταντίνος Καβάφης, Rudolph Laban, Μαρία Κάλλας, Ελένη Παπαδάκη.
Κύριε Λεβέντη είναι δική σας επιλογή να μην βρίσκεστε στη μικρή οθόνη;
Δεν το επιδίωξα η αλήθεια να είμαι στη μικρή οθόνη αλλά δεν είναι και δική μου επιλογή να μην είμαι. Μιας που μου θέτετε αυτή την ερώτηση θα σας ομολογήσω πως φλερτάρω με κάποιες σειρές του BBC και της Δανέζικης τηλεόρασης. Σε αυτές ανθίζει η υψηλή ραπτική στην υποκριτική, κάτι που ξεκινά να χτίζεται από τον σκηνοθέτη που θα ασχοληθεί βεβαίως με το πρόσωπο και το σώμα του ηθοποιού.
Πιστεύετε πως το τηλεοπτικό κοινό είναι πιο απαίδευτο σε σχέση με το αμιγώς θεατρικό;
Κάθε χώρα και πολιτισμός-κουλτούρα έχει διαφορετικό κοινό με διαφορετικές καταβολές και παιδεία. Το θεατρικό κοινό αλλά και το τηλεοπτικό μπορεί να είναι και τα δύο απαίδευτα αν βλέπουν μόνο ένα είδος θεαματικής τέχνης είτε είναι στο θέατρο ή στη μικρή οθόνη.
Έχετε γεννηθεί στη Λευκωσία. Μένετε μόνιμα στην Ελλάδα ή εργάζεστε και στη γενέτειρά σας;
Ζω κα δημιουργώ στην Ελλάδα αλλά δεν παύω να εμπλέκομαι και να συνεργάζομαι με Κύπριους καλλιτέχνες στην Κύπρο. Για παράδειγμα, τα γυρίσματα για την παράσταση “Η χαρμολύπη της Δάφνης” έγιναν Αθήνα και Λευκωσία.
Υπάρχει διαφορά στη νοοτροπία των Ελλαδιτών και των Κυπρίων;
Ίσως υπάρχει διαφορά στη νοοτροπία μιας χώρας από την άλλη, μιας θρησκείας από μια άλλη. Αυτό που δεν πρέπει να υπάρχει ως νοοτροπία είναι η παντελώς αδιαφορία για την εξέλιξη μας ως καλλιτέχνες. Κάτι που στην Σκανδιναβία συμβαίνει το άκρως αντίθετο. Θέλω να πω πως είναι μειονότητα οι καλλιτέχνες στην Κύπρο και Ελλάδα που μέσα από την μάθηση, εκπαίδευση και έρευνα θα εξελίξουν τις τέχνες τους και τα ταλέντα τους. Η πλειοψηφία δεν ξεβολεύεται από αυτό που πρώτα έμαθε-διδάχθηκε. Δεν έχουν την ανάγκη και την επιθυμία να κατακτήσουν και να συνδυάσουν πολλές τέχνες και δράσεις μαζί, που αυτό για να επιτευχθεί θέλει μέθοδο, τεχνική και εκπαίδευση και όχι γιατί μας έτυχε ή μας το ζητήσανε σε μια παραγωγή.
Ποια είναι τα προσεχή σας σχέδια;
Μελλοντικά σχέδια: Η Κλυταιμνήστρα στον Άδη με καινοτομία στην πρώτη πράξη. Η Κλυταιμνήστρα στον Άδη είναι η συνέχεια της Ηλέκτρας του Ευριπίδη, βλέπουμε την κατάληξη-κατάνυξη της ψυχής της. Καλλιτεχνική σεζόν 2023-24 Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.
