Ο Ελληνοκύπριος τραγουδιστής Μιχάλης Βιολάρης είδε το φως της ζωής στην Αγία Βαρβάρα Λευκωσίας στις 9 Ιανουαρίου 1944. Τελείωσε τη Φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ έκανε και σπουδές πρωτύτερα στο Εθνικό Ωδείο της Λάρνακας.
Της: Έπη Τρίμη
«Όταν φύγαμε με την οικογένειά μου και πήγαμε στη Λάρνακα, οι γονείς μου με έγραψαν στο Ωδείο της Λάρνακας, που ήταν παράρτημα του Εθνικού Ωδείου Αθηνών και είχα εξεταστή τον Μανώλη Καλομοίρη. Το 1962 τελειώνοντας το Γυμνάσιο, ήρθα στην Αθήνα όπου συνέχισα τις σπουδές μου στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών, και ταυτόχρονα μπήκα στη Φιλοσοφική σχολή. Στο τέλος του 1963 αναγκάστηκα να αφήσω το Ωδείο γιατί έπρεπε να κρατήσω την υποτροφία για τη Φιλοσοφική, και αυτό γινόταν μόνο αν ήμουν καλός φοιτητής και περνούσα τα μαθήματα του έτους. Τελείωσα τη Φιλοσοφική και δίδαξα το 1980 αλλά το 1981 έδωσα την παραίτησή μου, συνεχίζοντας τη μουσική μου πορεία» έχει αναφέρει στο tokarfi.gr.
Είναι ένας από τους εκφραστές του Νέου Κύματος και άφησε το δικό του μουσικό στίγμα στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Στις μπουάτ ο Γιάννης Σπανός, ήταν ο πρώτος που πίστεψε στη φωνή του και του στάθηκε. Από τα τραγούδια της εποχής αυτής ξεχωρίζουν αυτά στο δίσκο Θαλασσινό Τριφύλλι του Οδυσσέα Ελύτη και Λίνου Κόκοτου, το Αν βουληθώ να σ’ αρνηθώ του Μίμη Πλέσσα, και αρκετά τραγούδια του Γιώργου Κριμιζάκη (Τι Λωζάννη τι Κοζάνη, Ας πούμε αν θες, και άλλα).
Άλλη μια ιδιαίτερη θέση στη δισκογραφία του, κατέχουν τα Κυπριακά. Από τα «Κυπριώτικα του Βιολάρη» (1970) ως το «Καιρών και ηρώων μνήμη» (1996).
Συνεργάστηκε με πολλούς Έλληνες καλλιτέχνες και εμφανίστηκε σε αθηναϊκές μπουάτ. Κυκλοφόρησε αρκετούς δίσκους με τραγούδια του, εμφανίστηκε στην Κύπρο, στο Λονδίνο και αλλού, συνεργάστηκε με την τηλεόραση, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο, και πήρε μέρος σε ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες.
Από τα τραγούδια του, γνωστότερα είναι η σειρά με τίτλο Τον καιρό της ΕΟΚΑ, τα Έλα να σμίξουμεν τα δυό, Τρεις Νέοι, Ο Αντάρτης. Η Τζυρκωτού, Τι Λωζάνη – τι Κοζάνη, Μια Λεμεσιανή και πολλά άλλα.
«Ξεκίνησα από ένα χωριό που η φτώχεια δεν μας επέτρεπε να κάνουμε πολλά πράγματα. Νοίκιασα ένα δωματιάκι στα Εξάρχεια χωρίς μπάνιο, και όμως σπούδασα μη έχοντας αρκετά χρήματα. Παρά τις αντιξοότητες νομίζω όλα αυτά που έχω κάνει είναι απλά, ταπεινά και εξακολουθώ στην ίδια πορεία και στο ίδιο είδος τραγουδιού μέχρι τώρα. Σε δικά μου τραγούδια αφού δεν μου τα έδωσε κανείς. Είμαι ευχαριστημένος πολύ με αυτά τα λίγα που έχω φτιάξει, γιατί αν ήμουν στην Κύπρο, θα ασχολιόμουν με τη φιλολογία. Θα ήμουν ένα μέτριος καθηγητής με μία πολύ καλή σύνταξη, γιατί είναι διπλάσιες από της Ελλάδας. Θεωρώ ότι οι φιλολογικές και μουσικές γνώσεις που έχω πάρει με διαμόρφωσαν σε έναν καλό άνθρωπο, ικανό και ευτυχισμένο να βλέπει ένα καλό θέατρο, να μπορεί να το ζυγίζει, να το εκτιμά και μουσικά να είναι δικά μου αυτά τα οποία συνέθεσα και τραγούδησα. Η πορεία μου ήταν και είναι ακόμη σε ένα δρόμο κλασικό. Αυτή η αξιοπρέπεια με την οποία κινήθηκα είναι αυτή που ήθελα πάντα. Δεν ήθελα τίποτα παραπάνω. Η πορεία αυτή μπορεί να μην είχε χρήματα αλλά έχει μεγάλη αξιοπρέπεια».
«Πέρασα πολύ ωραία στη ζωή μου, αλλά το ότι δεν έχω κάνει οικογένεια δεν είναι καλό. Οι γυναίκες, αν δεν τις παντρευτείς τα πρώτα 2,5 χρόνια, φεύγουν. Ίσως να ήταν και ο χαρακτήρας μου τέτοιος, ήμουν αυστηρός γιατί ήμουν από ένα χωριό και είχαμε άλλα ήθη και έθιμα, τα οποία είχαν επιδράσει στη σχέση μιας μεγαλούπολης όπως είναι η Αθήνα. Το… προ Χριστού που γεννήθηκα εγώ είχα εμποτιστεί με το αυστηρό των πραγμάτων και δεν ταίριαζα με τη νοοτροπία της μεγαλούπολης. Με τις τέσσερις γυναίκες που μου έκαναν την τιμή να είναι μαζί μου δεν ταίριαξα για γάμο, ταίριαξα μόνο σαν σύντροφος. Η πρώτη μεγάλη μου σχέση ήταν 9 χρόνια. Δεν ήταν καμία από το χώρο μου. Όταν «ψωνίζεις» μια γυναίκα από το χώρο αυτό, τα μυαλά της είναι πάνω στους προβολείς και σε διάφορες ματαιοδοξίες, δεν είναι για να κάνεις οικογένεια. Οι πιο πολλοί φίλοι μου, 9 στους 10, χώρισαν όταν πήραν γυναίκα από το σινάφι, είναι λάθος. Υπάρχει ανταγωνισμός. Έκανα μόνο περιστασιακή σχέση με γυναίκα από το χώρο μου. Μου έκαναν την τιμή αρκετές γυναίκες να είμαι μαζί τους και μάλιστα γυναίκες που ήταν πολύ δυνατές στο μυαλό. Ίσως να έφταιγα που δεν έκανα μια οικογένεια.
Μετάνιωσα γιατί δεν έχω μια κόρη αυτό είναι κάτι που μου λείπει έντονα. Ποτέ δεν ήμουν μόνος, σχεδόν πάντα ήμουν με σύντροφο», είχε αναφέρει το 2018 στο περιοδικό Λοιπόν».
Σε άλλη συνέντευξή του στο περιοδικό «ΧΑΙ» είχε αναφέρει: « Δικαιούμαι να έχω 1-2 γυναίκες, αλλά αυτή η προσέλευσή, η τεράστια λόγω του τραγουδιού, θα πρέπει να πω ότι μου χάλασε την εμπιστοσύνη που θα είχα σε μία γυναίκα. Έπρεπε να παντρευτώ μία όμως. Μου το είπε και η μητέρα μου αυτό. Αλλά πίστευα πως δεν θα μεγαλώσω ποτέ. Και ξαφνικά ανακάλυψα ότι έφτασα 55 και μετά πιο πάνω και … ήταν αργά μετά!!»