Ο Μιχάλης Μητρούσης σε συνέντευξή του στο ένθετο Enjoy και τη δημοσιογράφο Μαρία Ανδρέου, μίλησε για την εικόνα της ελληνικής κοινωνίας σήμερα και τη θέση που έχει ο πολιτισμός σ’ αυτή.
Πως θα χαρακτηρίζατε τη ζωή στην Ελλάδα σήμερα;
Ωραίο το σκηνικό, κακή η παράσταση. Ζούμε με κουπόνια και επιδόματα. Τα προϊόντα στα σούπερ μάρκετ είναι πανάκριβα. Όλες οι τιμές 50% πάνω. Σε μια ευνοούμενη κοινωνία το να παίρνεις κουπόνια και να ζεις με επιδόματα, κάτι πάει λάθος οικονομικά και με την ανάπτυξη, παρά τον αγώνα της τηλεόρασης να μας πείσει προς το αντίθετο. Υπάρχει και η τσέπη μας. Μπαίνεις στο σούπερ μάρκετ, παίρνεις τρία πράγματα και δίνεις 40 ευρώ. Πάρτε τυρί, απορρυπαντικά και λάδι και δείτε αν πιάσετε με τη μία τα 50 ευρώ στο ταμείο.
Πιστεύετε ότι οι εκάστοτε εξουσίες που έχουν περάσει από τη χώρα αγαπούν τον πολιτισμό;
Ο πολιτισμός θα μπορούσε να ήταν η βαριά βιομηχανία της χώρας μας και όχι ο τουρισμός. Και μάλιστα με κέρδη, με ανάπτυξη και ανταποδοτικότητα, και όχι μόνο υπηρεσίες. Όχι, δεν αγαπούν οι κυβερνήσεις τον πολιτισμό μας. Αρκεί να δείτε τα μηδενικά κονδύλια που δίνονται στον προϋπολογισμό για τον πολιτισμό. Κι αν δεν δίνονται λεφτά, κακά τα ψέματα, πολιτισμός δεν παράγεται. Παρά μόνο από τους ιδιώτες, μονάδες πια.
Αν η Μελίνα Μερκούρη δεν είχε προλάβει να θεσπίσει τα ΔΗΠΕΘΕ, η ελληνική περιφέρεια θα ζούσε σε ένα θεατρικό σκοτάδι, σε έναν θεατρικό Μεσαίωνα. Μου λένε φίλοι, “μα κοίτα στις φεγγαράδες και τις πανσελήνους του Αυγούστου, ανοίγουν οι αρχαιολογικοί χώροι δωρεάν και ακούς κάποιο μουσικό σύνολο να σε συντροφεύει στη ρομαντζάδα και στην ονειροπόληση”. Πολύ ωραίο όλο αυτό, αλλά δεν αρκεί. Δεν είναι μόνο οι αρχαιολογικοί χώροι πολιτισμός.
Σύγχρονος πολιτισμός δεν υπάρχει; Τι κάνουμε για τις παραστατικές τέχνες, το θέατρο, τα εικαστικά, τον χορό, τη μουσική, το τραγούδι, την ποίηση, τη λογοτεχνία; Οι τέχνες είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Ναι, είναι σπουδαία κίνηση και πολλά μπράβο και συγχαρητήρια για τον φωτισμό της Ακρόπολης και του Παρθενώνα, αλλά δεν ξεκινούν και τελειώνουν οι υποχρεώσεις του υπουργείου Πολιτισμού στον φωτισμό των σημαντικών αρχαιολογικών χώρων.
Πρέπει να προσέξουμε και την ασφάλεια τους, να τα αναδείξουμε, που τα έχει φάει η διάβρωση μέσα στις αποθήκες, να τα συντηρήσουμε, να μη γίνουν μουσεία στη συνείδηση του κόσμου αλλά μια ζωντανή επικοινωνία με το παρελθόν.