Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης γεννήθηκε στην Κυψέλη στις 15 Ιουλίου 1943. Σπούδασε αρχιτεκτονική σε δύο διαφορετικές σχολές ενώ ποτέ δεν άσκησε το επάγγελμα του αρχιτέκτονα.
Της: Έπη Τρίμη
Αρχικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και εν συνεχεία στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο χωρίς ωστόσο να ασκήσει ποτέ το επάγγελμα του αρχιτέκτονα αφού από πολύ μικρή ηλικία τον κέρδισε ολοκληρωτικά ο κόσμος της μουσικής.
Τα τραγούδια, στον ομότιτλο δίσκο που κυκλοφόρησε, ερμηνεύουν η Βίκυ Μοσχολιού και ο Μανώλης Μητσιάς. Συνεχίζει παραγωγικότατος με πολλά τραγούδια και περισσότερη μουσική (προσωπικοί δίσκοι, συμμετοχές και συνεργασίες, μουσική ή/και στίχους για θεατρικές και κινηματογραφικές παραστάσεις, για τηλεοπτικές εκπομπές, κ.α.).
Πολλά από τα τραγούδια του αγαπήθηκαν και τραγουδήθηκαν πολύ («Είμαι ένας φτωχός και μόνος κάουμποϋ», «Μια μέρα μιας Μαίρης», «Ο ύμνος των μαύρων σκυλιών», “Ντίσκο”, κ.α.).
Ο Κηλαηδόνης είδε τη γυναίκα-καριέρα το 1982 (Μαίρη Παναγιωταρά) όταν οι γυναίκες που δούλευαν ήταν συντριπτική… μειοψηφία. Ο Κηλαηδόνης που διέβλεψε το 1978 ότι «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει κι η Ευρώπη ακόμη απορεί πώς με δόξες και πλούτη, αλλά δίχως εμάς ούτε στιγμή δεν μπορεί…», όταν οι λέξεις μνημόνιο, ΔΝΤ και χρεοκοπία ήταν άγνωστες στο λεξικό των Ελλήνων.
Για δέκα χρόνια έγραφε αποκλειστικά τη μουσική για το «Ελεύθερο Θέατρο» («Ελεύθερη Σκηνή»), με επιλεγμένα κομμάτια να περιλαμβάνονται στο άλμπουμ «Πάμε μαέστρο». Ήταν βασικός συνθέτης των παραστάσεων του «Θεσσαλικού Θεάτρου» της πρώτης περιόδου.
Έχει συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο, με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, με το Λαϊκό Θέατρο του Λ. Τριβιζά, με την παιδική σκηνή της Ξένιας Καλογεροπούλου αλλά και το θέατρο Μεταξουργείο που δημιούργησε με την Άννα Βαγενά.
Σαράντα πέντε χρόνια κοινής ζωής μοιράστηκαν ο Λουκιανός Κηλαηδόνης και η Άννα Βαγενά, με την οποία έχουν δύο κόρες, τη Γιασεμή, που είναι ηθοποιός και τη Μαρία που ενώ ακολούθησε το επάγγελμα της κοινωνικής λειτουργού, στράφηκε τελικά στο τραγούδι. Το 2016 έγινε και παππούς.
Ήταν αρχές του ΄70 όταν γνωρίστηκαν, νεαροί τότε καλλιτέχνες. Η Βαγενά μόλις είχε ολοκληρώσει την ταινία “Το προξενιό της Άννας” ενώ εκείνος έκανε την “Κόκκινη κλωστή”. Μαζί πήγαν στη Θεσσαλονίκη στο κινηματογραφικό φεστιβάλ, όπου η Βαγενά πήρε και το πρώτο βραβείο. Βήμα βήμα συνέχισαν την κοινή τους ζωή, προχωρώντας παράλληλα εκείνος στα μουσικά κι εκείνη στα θεατρικά.
Γνωρίστηκαν το καλοκαίρι του 1972 και ήταν κεραυνοβόλος ο έρωτας τους. «Άνοιξε μια πόρτα διαμερίσματος στο Παγκράτι, έτσι γνώρισα την Άννα. Και μόλις την είδα είπα: ΄΄ωχ!” Ήταν πολύ όμορφη η Άννα. Είχε κάτι μοναδικό και το αντιλήφθηκα από το πρώτο δευτερόλεπτο. Η απόδειξη ότι υπάρχει κεραυνοβόλος έρωτας είμαστε εμείς!», είχε πει ο τραγουδοποιός.
Τον είχε δει στη φωτογραφία του δίσκου του «Η Πόλη μας» και της γεννήθηκε η επιθυμία να τον γνωρίσει. «Μόλις τον είδα στη φωτογραφία είπα: ”Αυτό το αγόρι θέλω να το γνωρίσω”», είχε πει στο «Πρωινό Μου» η Άννα Βαγενά. Τότε ζήτησε το τηλέφωνο του από τον Γιώργο Λιάνη και του ζήτησε να πιουν έναν καφέ. «Ήρθε ο άνθρωπος στο διαμέρισμα όπου έμενα στο Παγκράτι και έτσι έσκασε ο κεραυνοβόλος έρωτας!», είχε πει η Άννα Βαγενά.
Παρέμειναν ερωτευμένοι μέχρι το τέλος της ζωής του Λουκιανού. Κατά τη διάρκεια της κοινής τους πορείας, ο Λουκιανός άφηνε ραβασάκια στην αγαπημένη του, εκφράζοντας έτσι τα συναισθήματα του.
Από το 1999 που έφτιαξαν τον χώρο στο Μεταξουργείο ο Λουκιανός Κηλαηδόνης και η Άννα Βαγενά είχα εγκτατασταθεί εκεί, στο πεζόδρομο της οδού Ακαδήμου: Εκεί ήταν το θέατρό της, εκεί και το σπίτι τους. Ένας χώρος για καφέ κι ένας μεγαλύτερος για εστιατόριο είχε μετατρέψει τον πέτρινο χώρο σε σημείο αναφοράς για την οικογένεια, τους φίλους, τους πελάτες, τους θεατές….
Ιδιαίτερη μνεία απαιτεί η πρώτη μεγάλης κλίμακας συναυλία του, το περίφημο Πάρτι στη Βουλιαγμένη, που έγινε στις 25 Ιουλίου του 1983 και που συγκέντρωσε πάνω από 70.000 άτομα (άλλες εκτιμήσεις ανεβάζουν τον αριθμό στις 100.000).
Στο πάρτι αυτό εμφανίστηκαν διαδοχικά οι Διονύσης Σαββόπουλος, Μαργαρίτα Ζορμπαλά, Βαγγέλης Γερμανός, Γιώργος Νταλάρας, Αφροδίτη Μάνου και Μαντώ, αποβιβαζόμενοι με ταχύπλοα στην πλωτή εξέδρα.
Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης απεβίωσε τΟ 2017 (ξημερώματα) μετά από βραχεία νοσηλεία στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ, λόγω προχωρημένου σταδίου καρδιακής ανεπάρκειας.
Για τον θάνατο του Λουκιανού Κηλαηδόνη ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αττικής Πάνος Σκουρολιάκος είχε δηλώσει: «Λουκιανέ δε θα φύγεις ποτέ από κοντά μας. Θα είσαι πάντα εδώ μα τα τραγούδια σου την καθαρή ματιά σου, τον προσωπικό σου πολιτισμό.
Θα είμαστε πάντα μαζί σου στο αγαπημένο πάρτι της ζωής, που φρόντισες να μας τη στολίσεις με μουσικές, στίχους, ιδέες, καλό γούστο, ανθρωπιά.
Θα σε σκεφτόμαστε πάντα, μαζί με την συντρόφισσα μας Άννα, και θα σε συνοδεύει για πάντα η αγάπη μας μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά.»
Ευχαριστούμε πολύ όλους τους γιατρούς, τις νοσηλεύτριες και τους νοσηλευτές που τον φρόντισαν σε όλες του τις νοσηλείες.
Ευχαριστούμε όλους εσάς που τον αγαπήσατε και ξέρουμε ότι θα τον αγαπάτε για πάντα….