Ο Κωνσταντίνος Τζούμας γεννήθηκε στον Πειραιά το 1944. Σε ηλικία 11 ετών έστηνε στο σπίτι παραστάσεις που σατίριζαν την αγγλική κοινωνία, με αποχρώσεις από το καυστικό ύφος του Όσκαρ Ουάιλντ.Ο Κωνσταντίνος Τζούμας για τους νεότερους που πιθανώς να μην τον ξέρουν είναι Έλληνας ηθοποιός, ραδιοφωνικός παραγωγός και συγγραφέας.Έχει σπουδάσει υποκριτική στην Αθήνα και χορό στη Νέα Υόρκη.
Της: Έπη Τρίμη
Είναι ένας ωραίος τύπος που δεν περνά ακόμη και σήμερα με την ψηλόλιγνη φιγούρα του απαρατήρητος στο Κολωνάκι. Τον θυμάμαι σε γνωστή καφετέρια ούσα μικρότερη να μιλά με την χαρακτηριστική φωνή του με οξυδέρκεια και χιούμορ ενώ όλοι κρέμονταν από τα χείλη του. Αδιαμφισβήτητα είναι ο τύπος του άντρα που όλοι τον θέλουν για συντροφιά αλλά δεν είναι για τα “δόντια” της μάζας. Δεν είναι εύληπτα όσα λέει καθώς οι προσλαμβάνουσες και οι αναζητήσεις του δεν είναι κατανοητές σε όλους. Προσωπικά, τον συμπαθώ πάρα πολύ και εδώ και χρόνια διαβάζω όσα τον αφορούν και ακούω την ραδιοφωνική του εκπομπή καθώς με μαγεύουν οι άνθρωποι με φλεγματικό χιούμορ, ευστροφία και προσλαμβάνουσες που δεν είναι μίζερες και μικροαστικές.
Τα παιδικά χρόνια στον Πειραιά
“Τα παιδικά μου χρόνια είχαν μια κάποια μαγεία, διότι μεγάλωσα στον Πειραιά και ο Πειραιάς τότε ήταν σαν σκηνικό ταινίας με τα νεοκλασικά του, το Πασαλιμάνι, την Καστέλα, το Τουρκολίμανο, σήμερα μικρολίμανο, το Χατζηκυριάκειο…
Υπήρχαν ένα σωρό γυναίκες ναυτικών, που ήταν μόνες και τίναζαν με τις ώρες τα σεντόνια στα μπαλκόνια και εμείς το σκάγαμε για να βρεθούμε στην τελετή του τινάγματος, μπας και κάποια χαμογελούσε ιδιαίτερα, στοχευμένα…
Υπήρχε επίσης η Τρούμπα που ήταν μεγάλη γειτονιά με ανθρώπους από όλα τα μέρη του κόσμου. Χωρίς να το ήθελες, σπούδαζες δωρεάν την ανθρώπινη συμπεριφορά, τη ζωή την ίδια και αυτό ήταν υπέροχο.
Εγώ ανήκω στη γενιά του ’60 που μεγάλωσε με το κορίτσι της διπλανής πόρτας, που είχε τη διάθεση να είναι και φίλη και ερωμένη και να παίξει ρόλους γιατί ζούσε και αυτή τη δική της απελευθέρωση. Η δικιά μας η γενιά ήταν η πρώτη metrosexual γενιά, χωρίς βέβαια να έχει εφευρεθεί ακόμα ο όρος.
Ήμασταν και φίλοι με τα κορίτσια. Έβλεπα πάρα πολύ κόσμο να συνωστίζεται στα σινεμά της Τρούμπας και στους οίκους και θα έλεγα πως ήταν και αυτό μέρος της σεξουαλικής μας επιμόρφωσης. Και μετά η πλατεία Κολωνακίου, η πλατεία Βικτωρίας, η Φωκίωνος Νέγρη, η Πλάκα, το Σύνταγμα, η Belle Époque, (Όμορφη Εποχή) της ερωτικής αναρχίας μας. Ένα υπέροχο ξεσάλωμα, το οποίο κατέληξε μετέπειτα να αποκτήσει αυτή τη στενότητα της πολιτικής ορθότητας”.
Σε ηλικία 15 ετών έχασε τη μητέρα του
Ο Κωνσταντίνος Τζούμας εκείνη την εποχή άρχισε να βγαίνει τα βράδια, να χορεύει ροκ εντ ρολ, να αλητεύει, να μαθαίνει μπιλιάρδο και την τέχνη της επιβίωσης. Όταν ανακοίνωσε στον πατέρα του πως ήθελε να γίνει ηθοποιός, εκείνος απάντησε: «Για νέο μού το λες; Το έχω καταλάβει». Σπούδασε υποκριτική στη σχολή Θεοδοσιάδη και, όταν πια το 1971 ταξίδεψε έως το Μανχάταν συμμετέχοντας σε περιοδεία με τη Ζουζού Νικολούδη, αποφάσισε να μείνει μόνιμα εκεί, μέχρι και το 1975.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα ο Κωνσταντίνος Τζούμας παίζει σε φιλμ όπως το «Happy Day» του Βούλγαρη, τη «Γλυκιά συμμορία» του Νικολαΐδη, τον «Δράκουλας των Εξαρχείων» του Ζερβού. Και μετά βάζει μια άνω τελεία. «Κάποια στιγμή», θυμάται σήμερα, «έπειτα από πολλές ταινίες που είχα κάνει, κατάλαβα ότι όλο αυτό δεν πήγαινε πουθενά. Ήμουν μια περσόνα που απλώς την ήθελαν στις ταινίες τους, με τη λογική τού “καλό είναι να έχουμε κι αυτόν”. Ούτε τα εκφραστικά μου μέσα είχα τη δυνατότητα να εξελίξω ούτε τίποτα. Και εκεί ήρθε το θέατρο, όπου μου προέκυψε Μπέκετ», είχε πει.
Στην αρχή πήγαινα στην Ιωννίδειο Σχολή του Πειραιά
Ο Κωνσταντίνος Τζούμας είχε πει σε συνέντευξή του για τα σχολικά του χρόνια: “Ήμουν άτακτος και έφυγα. Εν μέσω της Τρίτης Γυμνασίου, πέθανε η μητέρα κι εγώ έχασα κάθε ενδιαφέρον για τα μαθήματα. Γιατί, έχω την εντύπωση, ότι ό,τι έκανα το έκανα για εκείνη. Για να της αρέσω. Με είχε ξεχωρίσει από τις δύο αδελφές μου, ήμουν το μόνο αγόρι, και είχα και το όνομα ενός αγαπημένου της συγγενή που πέθανε στη Νέα Υόρκη.
Μετά πήγα στο Γ΄Γυμνάσιο Αρρένων -την κλασική παιδική χαρά για κάθε πικραμένο. Το επίπεδο ήταν πολύ πιο χαμηλό, αλλά ήταν δίπλα στο Α΄Θηλέων. Πάρτι, σκασιαρχείο, ταινίες από τις δέκα το πρωί, κρυφά και το απόγευμα, επισήμως και νόμιμα, με χαρτζηλίκι. Ύστερα ήρθε το στρατιωτικό, το οποίο το βίωσα μια χαρά, σαν «γνωρίστε την Ελλάδα». Αποσπάσεις, μεταθέσεις, Καστοριά, Κοζάνη, Γιαννιτσά, Έβρος σε αντίσκηνα με τους Τούρκους απέναντι…,” είχε πει ο Τζούμας.
Τα φοιτητικά αμφιθέατρα μου έφερναν θλίψη
“Αισθάνθηκα ότι χωρίς τη μητέρα μου δεν είχε κανένα νόημα πια. Μια νεαρή, πάντως, σε ένα δωμάτιο στη Στοκχόλμη, πριν χρόνια, μου είπε ότι ενώ είμαι κοινωνικός, δεν ξανοίγομαι, σαν να υπάρχει μια λεπτή γραμμή που δεν ξεπερνώ. Κι αυτό μου συμβαίνει γιατί έχασα τη μητέρα μου μικρός και δεν θέλω να πονέσω. Ξέρω όμως ότι οτιδήποτε έχω κάνει που έχει προκαλέσει εντύπωση, έχει γίνει με την γυναικεία μου πλευρά. Και τα βιβλία που έγραψα, και οι ταινίες που έπαιξα και το θέατρο, έχουν γίνει με τη δική της ευαισθησία, ματιά, κομψότητα. Ο μπαμπάς ήταν ένας άλλος τύπος, ωραία φιγούρα, αλκοολούχα αναπνοή, κομψά κοστούμια, αργά τη νύχτα”, είχε πει ο Κωνσταντίνος Τζούμας στη συνέχεια.
Δεν έκανα χρήση προφυλακτικού
“Απείχα ερωτικά. Μου ήταν αδύνατον να κάνω χρήση προφυλακτικού. Μέχρι να γίνει η διαδικασία, η στύση πήγαινε περίπατο. Η στύση είναι περίεργο πράγμα καθώς μεγαλώνεις, όταν τη χρειάζεσαι δεν προκύπτει και όταν προκύπτει δεν έχεις κανέναν να τη μοιραστείς”, είχε πει με ειλικρίνεια ο Κωνσταντίνος Τζούμας.
Έχω ζήσει 5 ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες
“Έχω ζήσει 5 ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες στην ζωή μου. Ήταν όλες με διάφορες τύπισσες που ήταν πιο ροκ από εμένα και που καμία τους δεν ήθελε να τα κρατήσει γιατί δεν ήθελαν να αναλάβουν το ρόλο του γονιού. Η αλήθεια είναι ότι αν είχα την οικονομική επιφάνεια του Μικ Τζάγκερ δεν θα είχα καμία αντίρρηση να έχω πέντε παιδιά”.
Έχω δοκιμάσει ναρκωτικά
“Δοκίμασα ναρκωτικά αλλά με μέτρο. Τους έλεγα «εγώ πάω για άλλα». Δεν με ενδιέφερε να κολλήσω”είχε αποκαλύψει ο Κωνσταντίνος Τζούμας με περισσή ειλικρίνεια.
Η διαθήκη δεν έχει τίποτα
“Η διαθήκη μου θα έχει μέσα αέρα κοπανιστό! Δεν έχει μείνει τίποτα! Δεν θα βρουν απολύτως τίποτα. Θα είναι αυτό που περίμενες να… αλλά δεν…”, είχε πει ο δημοφιλής ηθοποιός Κωνσταντίνος Τζούμας.
Η περιπέτειά του με τον καρκίνο το 2004
“Είδα τους Ολυμπιακούς από τον Ευαγγελισμό με τον ορό στην φλέβα μέσα, κάνοντας χημειοθεραπεία. Ξεκίνησα μέσα Ιουλίου και πήγε μέχρι αρχές Δεκεμβρίου. Και μετά το ξέχασα. Ήταν σαν όνειρο. Δεν ήταν το καλύτερο, αλλά όχι και το χειρότερο γιατί μου προέκυψε ένα είδος ξανακοιτάγματος της ζωής”, είχε πει ο Κωνσταντίνος Τζούμας.
Αγαπώ τις αποστάσεις
“Μ΄αρέσει να κρατάω τις αποστάσεις. Έχω μια σταθερή. Δεν θέλω να έχω σχέση με το σύνολο των ανθρώπων. Έχω σνομπάρει σκόπιμα κάποια πράγματα. Θέλω μόνος μου να σπάσω τα μούτρα μου ή να απογειωθώ. Τώρα πια αισθάνομαι σαν κοσμοκαλόγερος κι ας συμμετέχω στα κοινωνικά. Σ΄αυτή την εποχή που ζούμε, λίγο η κρίση, λίγο η γενικότερη παθογένεια, λίγο η πανεθνική μελαγχολία, έχουν εισχωρήσει και στην πολιτική και στην τέχνη, κατά φαντασίαν υγιείς”, είχε αποκαλύψει ο Κωνσταντίνος Τζούμας σε παλαιότερη συνέντευξη του.
Κάθε ηλικία έχει τα θετικά της
“Εντάξει, αποκτάς ένα μυαλό… Αλλά και τι να το κάνεις; Δεν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις. Είναι σαν μια στύση που σου προκύπτει όταν δεν έχεις με κανέναν να τη μοιραστείς». Στα πάρτι δεν χορεύει πλέον, ούτε και πίνει. Προτιμά τις εξόδους για φαγητό. Κατά καιρούς, πάντως, συναντά φίλους σε καφετέριες και βαθμολογεί μαζί τους τις γυναίκες που περνάνε ενώ πολύ συχνά πιάνει κουβέντα σε όμορφες δεσποινίδες. «Το φλερτ είναι ένα χούι που δεν κόβεται», είχε εξηγήσει σε συνέντευξή του ο Κωνσταντίνος Τζούμας.
Οτιδήποτε έχω κάνει που έχει προκαλέσει εντύπωση, έχει γίνει με την γυναικεία μου πλευρά
“Υπήρχαν έρωτες, υπήρχαν φιλιά με κορίτσια που μέσα στη βροχή έγραψαν και έμειναν σαν κινηματογραφικά στιγμιότυπα. Γιατί θέλαμε να ζήσουμε στη ζωή μας αυτό που βλέπαμε στο σινεμά. Κι έτσι επηρεάστηκα, υποσυνείδητα ίσως, σε μια αισθητική, όπου η ηθική δεν έπαιζε ιδιαίτερο ρόλο. Μεγαλώνοντας διαπίστωσα ότι η αισθητική εμπεριέχει μια ηθική. Διότι δεν σου επιτρέπει να κάνεις μπανάλ και κακόγουστα πράγματα. Είναι κι αυτή μια χρυσή φυλακή”, είχε αναφέρει.
