Η Κατερίνα Βρανά είναι γέννημα-θρέμμα Ελληνίδα που από το 2000 ζει στο εξωτερικό. Η βάση της είναι το Λονδίνο, έχει ζήσει στην Ινδία και έχει κάνει παραστάσεις σε Αγγλία, Ελλάδα, Αμερική και Αυστραλία.
Της: Έπη Τρίμη
Έκανε σπουδές υποκριτικής αλλά την κέρδισε ο κωμικός αυτοσχεδιασμός. Το πρώτο της σόλο σόου “Feta with the Queen” απέσπασε πολύ καλές κριτικές και το CNN την κατέταξε στην λίστα «Γυναίκες Κωμικοί Που Πρέπει Να Δείτε». Η παράσταση ήταν sold out σε 3 χώρες ενώ παιζόταν σε δύο γλώσσες.
Έχει παρουσία σε θεατρικές παραγωγές στο Λονδίνο, στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου & σε ταινίες μικρού μήκους σε Ελλάδα και Αγγλία ενώ ταυτόχρονα έχει συνεργαστεί με τους Αγγλικούς τηλεοπτικούς σταθμούς BBC και Channel 4.
Η Κατερίνα Βρανά έχει πει σχετικά: “Οι γονείς μου χώρισαν, ο πατέρας μου ξαναπαντρεύτηκε και η μητριά μου -μια λέξη που δεν μου αρέσει- είναι η καλύτερη. Έχω έναν αδελφό από τους γονείς μου κι έναν μικρότερο από τον δεύτερο γάμο του πατέρα μου. Όλοι μαζί τα πάμε πολύ καλά, υπάρχει σεβασμός και αγάπη….
Σχολείο πήγα στο Κολέγιο. Έχω εξαιρετικές αναμνήσεις. Ό,τι και να λέμε για τα ιδιωτικά, σε άτομα σαν κι εμένα, το συγκεκριμένο σχολείο μου έδωσε άπειρα εφόδια γι΄αυτό που ήθελα να κάνω. Μου έδωσε πολλές ευκαιρίες, μου άφησε πολύ χώρο, και σε ό,τι αφορούσε το ελληνικό κομμάτι και στα αγγλικά.”
Η Κατερίνα Βρανά σε μια εξομολόγηση που σοκάρει λέει: “Τον Απρίλιο του 2017, ενώ βρισκόμουν σε περιοδεία στη Μαλαισία, διακομίστηκα στο νοσοκομείο με συμπτώματα δηλητηρίασης. Η διάγνωση που ακολούθησε ήταν διάτρηση εντέρου, που μου προκάλεσε σηψαιμικό σοκ. Ο οργανισμός μου σχεδόν κατέβασε διακόπτες. Το αναπνευστικό μου σύστημα έπαψε να λειτουργεί σωστά, για ένα διάστημα τυφλώθηκα και ατρόφησαν όλοι οι μύες μου.
Έβλεπα τα σημάδια, αλλά τα αγνοούσα γιατί αισθανόμουν άτρωτη.Στην αρχή ήμουν εντελώς παράλυτη από τον λαιμό και κάτω και βρισκόμουν σε μηχανική υποστήριξη. Βρέθηκα τρεις φορές κοντά στον θάνατο αλλά γύρισα στον κόσμο των ζωντανών. Μου πήρε αρκετό καιρό για να συνειδητοποιήσω τι έχει συμβεί. Το κατάλαβα όταν ξεκίνησα να κάνω φυσικοθεραπείες πέντε μήνες αργότερα. Ερχόταν ο άνθρωπος στο σπίτι ώστε να με βοηθάει να σηκώνομαι από το κρεβάτι και να αρχίζω να κουνάω το σώμα μου. Τότε ήταν που δυσκολεύτηκα αρκετά. Όταν ήμουν παράλυτη από τον λαιμό και κάτω, η ζωή μου ήταν πολύ όμορφη. Δεν έκανα απολύτως τίποτα, αλλά ούτε και περίμενε κανείς από εμένα να κάνω κάτι” πρόσθεσε.
Η ιδέα της οικογένειας είναι κάτι που δεν συγκινεί ιδιαίτερα την Κατερίνα Βρανά. Η ίδια αναφέρει χαρακτηριστικά: “Δεν ήταν ποτέ στα όνειρά μου να δημιουργήσω οικογένεια. Ήλπιζα ότι μεγαλώνοντας θα ήταν κάτι που θα το επιθυμούσα, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει. Και η απόφαση αυτή δεν έχει καμία σχέση με τον χωρισμό των γονιών μου. Όταν μέσα στην αρρώστια μου συνειδητοποίησα ότι μπορεί να πεθάνω, ένιωσα ικανοποιημένη με τη ζωή μου μέχρι τώρα. Ένιωθα ότι και να πεθάνω τώρα, αυτά που ήθελα να έχω κάνει, τα έκανα. Δεν υπήρξε το απωθημένο του “δεν έκανα παιδί”».
Όταν συνήλθε από το κώμα ένιωσε μια ευδαιμονία και μια αγάπη για όλους. Η Κατερίνα Βρανά θεωρεί ότι η αγάπη είναι η βάση των πάντων και η ουσία της ευτυχίας. Ότι υπάρχει σε δυστυχία είναι καθαρά από έλλειψη αγάπης. «Από το κοινό λαμβάνω περισσότερη αγάπη τώρα. Μου αρέσει ο τρόπος που με αντιμετωπίζουν. Τους νιώθω ως φίλους μου που νοιάζονται πραγματικά για την κατάσταση της υγείας μου. Είναι κάτι που μου δίνει κουράγιο να συνεχίσω και να μην το βάζω εύκολα κάτω” καταλήγει.
“Επέστρεψα στο πατρικό μου. Μετά από είκοσι χρόνια που ζούσα μόνη μου, γύρισα σπίτι μου. Μην μου πεις ότι δεν είναι το όνειρο κάθε σαραντάχρονου ανθρώπου να ξαναζήσει με την μάνα του! Από τη μια είναι ωραίο, γιατί τόσα χρόνια ζούσα στο Λονδίνο οπότε ενηλικιώθηκα μακριά από τους γονείς μου και τώρα τους βλέπω πολύ παραπάνω. Από την άλλη, είναι ό,τι μπορεί να σκεφτεί ο καθένας. Οι διαπληκτισμοί μας με την μάνα μου είναι συνεχόμενοι και εκνευρίζουμε η μία την άλλη όσο δεν πάει”.
Στο stand-up κατέληξα μέσω αυτοσχεδιασμού, λέει η Κατερίνα Βρανά. Γιατί στην Αγγλία χρησιμοποιούν πολύ τον αυτοσχεδιασμό για χαλάρωμα, για ζέσταμα αλλά το κάνουν και παράσταση και θεατρική εκπομπή. Και μου άρεσε τόσο πολύ. Από μια ιδέα, από ένα κάτι να βγάλεις μια σκηνή. Αφού τέλειωσα το Πανεπιστήμιο έκανα διάφορα σεμινάρια και όταν βρήκα τον αυτοσχεδιασμό πορώθηκα κι έτσι ανακάλυψα την τεράστια αγγλική κωμική σκηνή. Ξεκίνησα με σκετσάκια, αυτοσχεδιασμό και κατέληξα στο stand-up. Έγραφα άλλωστε πάντα, έγραφα τις σκέψεις μου. Αυτό όμως που μου άρεσε πολύ ήταν να γράφω αστειάκια, αστεία σκετσάκια”.