Η Κατερίνα Γώγου γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Ιουνίου του 1940 και άφησε την τελευταία της πνοή σαν σήμερα 3 Οκτωβρίου 1993. Ήταν ποιήτρια και ηθοποιός. Μπορεί στον κινηματογράφο να μην είχε ρόλους πρωταγωνιστικούς, ωστόσο άφησε το αποτύπωμά της.
Χαρακτηρίστηκε ως παιδί θαύμα και σε ηλικία μόλις 5 ετών έπαιζε στο θέατρο και τραγουδούσε στο πλευρό του σπουδαίου Νίκου Γούναρη. Τα παιδικά της βιώματα την ώθησαν να ασχοληθεί με την υποκριτική. Μεγάλωσε στα δύσκολα χρόνια της κατοχής και του εμφυλίου. Σπούδασε υποκριτική στη σχολή του Τάκη Μουζενίδη.
Στα 21 της χρόνια ανέβηκε στο σανίδι στο πλευρό του μεγάλου Ντίνου Ηλιόπουλου στο έργο των Ευαγγελίδη – Μαρή «Ο Κύριος πέντε τοις εκατό». Αργότερα έπαιξε τη φίλη της Αλίκης Βουγιουκλάκη στην ταινία “Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο”. Την αδερφή της Τζένης Καρέζη στην ταινία “Μια τρελή, τρελή, οικογένεια”. Την Παγώνα στο “Η δε γυνή να φοβήται τον άντρα”. Την υπάλληλο λογιστηρίου στην ταινία “Δεσποινίς Διευθυντής”.
Μια από τις καλύτερες ερμηνείες της ήταν στην ταινία “Το βαρύ πεπόνι” για την οποία κέρδισε το Βραβείο Α΄ Γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Ήταν ενεργή στον χώρο της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Κατέβαινε σε πορείες, είχε συλληφθεί και είχε καταθέσει μήνυση στον Υπουργό Δημόσιας Τάξης επειδή είχε δεχτεί επίθεση από αστυνομικό.
Η Κατερίνα Γώγου μπορεί να είχε κυρίως κωμικούς ρόλους. Μπορεί να υποδυόταν συνήθως αφελείς γυναίκες, στην πραγματικότητα ήταν μια ανήσυχη και ευαισθητοποιημένη καλλιτέχνης. Ασχολήθηκε με τη συγγραφή σεναρίου και την ποίηση. Ένα από τα σημαντικότερα βιβλία της με τίτλο «Τρία κλικ αριστερά» πούλησε πάνω από 40.000 αντίτυπα. Μεταφράστηκε στα αγγλικά και κυκλοφόρησε το 1983 στην Αμερική. Χαρακτηριστικά οι πωλήσεις της ποιητικής της συλλογής μπορούν να συγκριθούν μόνο με αυτές του Οδυσσέα Ελύτη.
Η Κατερίνα Γώγου διατηρούσε στενή φιλία με τον Νικόλα Άσιμο, τον Παύλο Σιδηρόπουλο και τον Αντώνη Καφετζόπουλο. Υπήρξε παντρεμένη με τον σκηνοθέτη Παύλο Τάσιο με τον οποίο απέκτησε μια κόρη, την Μυρτώ. Η Μυρτώ ασχολήθηκε επίσης με την ποίηση και είχε το ίδιο τραγικό τέλος με τη μητέρα της, καθώς αυτοκτόνησε το 2015. Η Κατερίνα Γώγου έβαλε τέλος στη ζωή της το 1993 από υπερβολή δόση ναρκωτικών ουσιών και αλκοόλ.
Διαβάστε μερικούς από τους στίχους της:
“Οι ρίζες είναι για να βγάζουμε κλαδιά και όχι για να επιστρέφουμε σ’ αυτές.” -Τρία κλικ αριστερά-
“Άρχισα να γέρνω σαν εκείνη την ιτιούλα που σου ‘χα δείξει στη στροφή του δρόμου. Και δεν είναι που θέλω να ζήσω. Είναι το γαμώτο που δεν έζησα!” -Ιδιώνυμο-
“Η ζωή μας είναι άσκοπα λαχανητά σε κανονισμένες απεργίες ρουφιάνους και περιπολικά. Γι’ αυτό σου λέω. Την άλλη φορά που θα μας ρίξουνε να μην την κοπανήσουμε. Να ζυγιαστούμε. Μην ξεπουλήσουμε φτηνά το τομάρι μας ρε!” -Τρία κλικ αριστερά-
“Άσπρη είναι η αρία φυλή, η σιωπή, τα λευκά κελιά, το ψύχος, το χιόνι, οι άσπρες μπλούζες των γιατρών, τα νεκροσέντονα, η ηρωίνη. Αυτά λίγο πρόχειρα
για την αποκατάσταση του μαύρου.” -Το ξύλινο παλτό-
“Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά που κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών” -Τρία κλικ αριστερά-