Η Καίτη (Αικατερίνη) Παπανίκα γεννήθηκε στη Νέα Φιλαδέλφεια Αττικής στις 14 Ιουνίου 1942 και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, με σπουδαίους δασκάλους, όπως την Κατίνα Παξινού, την Άννα Συνοδινού, τον Δημήτρη Μυράτ και τον Αλέξη Σολωμό.
Γράφει η Έπη Τρίμη
Σπούδασε επίσης κλασικό τραγούδι στο Ωδείο Αθηνών και μαθήτρια ακόμη πήρε μέρος σε φεστιβάλ απαγγελίας ποίησης στο Παρίσι, όπου και βραβεύτηκε.
Από τον γάμο της με τον Θόδωρο Κατσαδράμη, ο οποίος διάρκεσε έως το 1992, απέκτησε ένα γιο.
Η Καίτη Παπανίκα ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου, του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, που διακρίθηκε κυρίως σε ρόλους ωραίου κοριτσιού στη διάρκεια της ακμής του εμπορικού κινηματογράφου τη δεκαετία του ‘60.
Διδάχτηκε την υποκριτική από σημαντικούς δασκάλους, όπως την Κατίνα Παξινού, την Άννα Συνοδινού, τον Θάνο Κωτσόπουλο, τον Δημήτρη Μυράτ, τον Λυκούργο Καλλέργη, την Ελένη Χαλκούση και τον Αλέξη Σολωμό. Παράλληλα σπούδασε κλασσικό τραγούδι στο Ωδείο Αθηνών. Μαθήτρια ακόμη, πήρε μέρος σε φεστιβάλ απαγγελίας ποίησης στο Παρίσι, βραβεύτηκε και κηρύχθηκε επίτιμη δημότης.
Από το 1964 άρχισε να εμφανίζεται στο θέατρο με θιάσους γνωστών πρωταγωνιστών και διακρίθηκε τόσο στην πρόζα όσο και στην επιθεώρηση. Πρώτο έργο της «Το υπόγειο της Λέλας» του Βασίλη Ιμπροχώρη.
Η καριέρα της στον κινηματογράφο ένα χρόνο νωρίτερα με το πολεμικό δράμα του Θάνου Σαντά «Μας κρύβουν τον ήλιο» και συνεχίστηκε με ταινίες όπως «Ο πρόσφυγας», «Η αρχόντισσα του λιμανιού», «Η αριστοκράτισσα και ο αλήτης», «Ένας άνδρας με συνείδηση», «Για μια χούφτα τουρίστριες» και «Πολύ αργά για δάκρυα».
Στο κινηματογράφο έπαιξε σε περισσότερες από πενήντα ταινίες, με πιο χαρακτηριστικές την κωμωδία του Ντίνου Δημόπουλου «Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη» (1968), με την οποία έγινε ευρύτερα γνωστή και την αισθηματική κομεντί του Γιώργου Τσεμπερόπουλου «Άντε Γεια» (1990), όπου ξεδίπλωσε το ταλέντο της. Για την ερμηνεία της τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο του Υπουργείου Πολιτισμού το 1991.
Στην τηλεόραση πρωταγωνίστησε με τον σύζυγό της Θόδωρο Κατσαδράμη στη σειρά «Ένα ευτυχισμένο ζευγάρι» (1973), ενώ διακρίθηκε σε ρόλους σε σειρές της κρατικής («Εν τούτω νίκα», «Ο Πατούχας», «Όταν ήμουν δάσκαλος» κ.ά.) και της ιδιωτικής τηλεόρασης («Λάμψη», «Ανατολικός Άνεμος», «Ψίθυροι Καρδιάς» κ.ά).
Η Καίτη Παπανίκα δίδαξε στη δραματική σχολή του Αντώνη Ανδριόπουλου, ενώ ασχολήθηκε και με τα κοινά ως δημοτική σύμβουλος της γενέτειράς της.
Ο προβληματισμός για τα κοινά την οδήγησε στη θέση της δημοτικής συμβούλου στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ως αντιπρόεδρος στον τομέα του Πολιτισμού και του Αθλητισμού, έριξε στο τραπέζι μια ρηξικέλευθη πρόταση: να δίνει τον μισθό της από το δημοτικό συμβούλιο (600 ευρώ) σε οικογένειες που έχουν πραγματική ανάγκη από χρήματα για να επιβιώσουν.
Η Καίτη Παπανίκα είχε λάβει μέρος σε περισσότερες από 50 ταινίες, δράματα, κωμωδίες και περιπέτειες και είχε τιμηθεί με το κρατικό βραβείο Α’ Γυναικείου Ρόλου το 1990 για την ερμηνεία της στην ταινία «Άντε γεια» του Γ. Τσεμπερόπουλου, ενώ είχε παίξει και σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές.
Έναν χρόνο πριν το θάνατό της είχε μιλήσει για την ασθένειά της έχοντας πει: «Με την αρρώστια αυτή, τον καρκίνο, παλεύω από το 2009. Δεν θέλω να αναφέρω ούτε το όνομα. Όχι, τον θάνατο δεν τον φοβάμαι. Δεν θέλω όμως να ταλαιπωρηθώ. Το παλεύω και θα το παλέψω μέχρι τέλους. Άλλωστε, όλοι από κάτι θα πεθάνουμε. Είτε λέγεται καρκίνος, είτε άλλη αρρώστια… Του άρεσε, φαίνεται, το σώμα μου και έμεινε μέσα.
Στην ουσία, πηγαινοέρχεται η αρρώστια μου. Η δική μου η αρρώστια είναι σε δύσκολα σημεία. Ασ’ τα, μην τα ψάχνεις. Άλλωστε, όλοι από κάτι θα πεθάνουμε. Είτε λέγεται καρκίνος, είτε άλλη αρρώστια… Πιστεύω ότι ο τελευταίος μου ρόλος θα είναι στο «Συγγνώμη μαμά». Θέλω να τελειώσω με αυτόν την καριέρα μου»!
Πέθανε στις 12 Ιουνίου 2017, στην Αθήνα, σε ηλικία 74 χρονών, χτυπημένη από τον καρκίνο.
Στην κηδεία είχαν βρεθεί λίγοι, φίλοι, συγγενείς και αγαπημένα πρόσωπα που την στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια και της χάρισαν το πιο θερμό τους χειροκρότημα στο τελευταίο αντίο.
Ο σύζυγός της είχε πει το 2018:«Πέρασε ένας χρόνος και δεν μπορώ ακόμα να το συνειδητοποιήσω ότι έφυγε. Η Καίτη για μένα ήταν τα πάντα: η σύζυγος, το φιλαράκι, ο άνθρωπός μου. Είναι δυνατόν να μην πονάω; Είναι δυνατόν να μη μου λείπει; Αφήστε, τι να σας λέω τώρα πόσο πονάω για εκείνη…» είχε πει ο 92χρονος σύζυγος της ηθοποιού και επίσης σπουδαίος καλλιτέχνης Θόδωρος Κατσαδράμης, μόλις δύο ημέρες μετά το ετήσιο μνημόσυνό της.
Η Καίτη Παπανίκα και ο Θόδωρος Κατσαδράμης έζησαν μαζί σχεδόν μισό αιώνα. Απέκτησαν έναν γιο, τον Δημήτρη, ενώ συνεργάστηκαν για πολλά χρόνια στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Ο ίδιος θυμάται με νοσταλγία εκείνα τα χρόνια του κοινού τους βίου.
«Μαζί ήμασταν 50 ολόκληρα χρόνια, μια ολόκληρη ζωή. Παλέψαμε για να σταθούμε όρθιοι και τα καταφέραμε. Αποκτήσαμε έναν σπουδαίο γιο, τον Δημητράκη μας, ο οποίος είναι κοντά μου σε κάθε δύσκολη στιγμή. Είναι το στήριγμά μου πλέον. Ήμασταν αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλον. Για μένα η Καίτη ήταν τα πάντα. Η Καίτη ήταν ένας χρυσός άνθρωπος. Ένας πολύ καλός χαρακτήρας, γεμάτος ευγένεια. Ήταν και πολύ σπουδαία ηθοποιός. Το σπίτι μας ήταν γεμάτο ευτυχία. Ήταν τα πάντα για μένα. Και τώρα, μου λείπει. Μου λείπει πολύ» είχε πει ο σύζυγός της.